گذران تا به کی باید رفت از دیاری به دیاری دیگر نتوانم نتوا...

گذران

تا به کی باید رفت
از دیاری، به دیاری دیگر
نتوانم، نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یاری دیگر
کاش ما آن دو پرستو بودیم
که همه عمر سفر میکردیم
از بهاری به بهاری دیگر
آه، اکنون دیریست
که فرو ریخته در من، گوئی،
تیره آواری از ابر گران
چو میآمیزم، با بوسهٔ تو
روی لبهایم، میپندارم،
میسپارد جان، عطری گذران
آنچنان آلوده‌ست
عشق غمناکم با بیم زوال
که همه زندگیم میلرزد
چون ترا مینگرم
مثل اینست که از پنجره‌ای
تک درختم را، سرشار از برگ
در تب زرد خزان می‌نگرم
مثل اینست که تصویری را
روی جریان‌های مغشوش آب روان مینگرم
شب و روز
شب و روز
شب و روز
بگذار
که فراموش کنم.
تو چه هستی، جز یک لحظه، یک لحظه که چشمان مرا
میگشاید در
برهوت آگاهی؟
بگذار
که فراموش کنم.

فروغ فرخ‌زاد

#ادبیات #شعر #هنر #شاعران_ایران #ادبیات_فارسی #شعر_فارسی #شعر_معاصر #شعر_سپید #شعر_نو #سهراب_سپهری #فریدون_مشیری #اخوان_ثالث #شهریار #شفیعی_کدکنی #هوشنگ_ابتهاج #فروغ_فرخزاد #احمد_شاملو #حمید_مصدق #رضا_براهنی #حسین_پناهی #حسین_منزوی #نصرت_رحمانی #نیما_یوشیج #فریدون_فرخزاد #شمس_لنگرودی #خسرو_گلسرخی #عکس_نوشته #مینیمال

اینستاگرام فروغ فرخزاد