آســــوده کـس نـشـــد ز بـلایـــای زنـدگـی جــــز آنـکـه دی...
آســــوده کـس نـشـــد ز بـلایـــای زنـدگـی
جــــز آنـکـه دیـــده بـست، ز رؤیای زنـدگـی
مــــا مــــرد زنـدگـــی نـبـودیـــم، که آمدیـم
چـنـدی کـنـیـــم سیــر و تماشــای زنـدگـی
دانـی چـه بـود حـاصـل یـک عـمــر رنـج مـا؟
رســــوای زنـده مــانـدنـم مـنـهــای زنـدگـی
بازیـگــــران صحنه ی عمریـــم و در جهـــان
خـــالـیـسـت در مـیانه ی ما، جای زنـدگـی
مـا ســـرسـپـردگـــان قـضــا و قـدر، کـــدام
سـهـمـی گــــرفته ایـم، ز دنیـــای زنـدگـی
تـا مـا اسـیـــر رنـگ شب و روز مانده ایــم
مـشـکـل بـود تـصــــور مـعـنـــــای زنـدگـی
بــا پـنـــدهـــای شـیـخ عوض کرده ایم ما
نـقـد کنـــون بـه نسیـه ی فردای زنـدگـی
آن زنـدگـــان که سـربسـر اختــران نـهنـد
گـــر زنــــدگی کنند چو مـا، وای زنـدگـی
صاحبدلی کجاست که خواند به یک نگاه
در اشـک مـا، حکـــایـت گـویـــای زنـدگـی
معینی کرمانشاهی
#معینی_کرمانشاهی
جــــز آنـکـه دیـــده بـست، ز رؤیای زنـدگـی
مــــا مــــرد زنـدگـــی نـبـودیـــم، که آمدیـم
چـنـدی کـنـیـــم سیــر و تماشــای زنـدگـی
دانـی چـه بـود حـاصـل یـک عـمــر رنـج مـا؟
رســــوای زنـده مــانـدنـم مـنـهــای زنـدگـی
بازیـگــــران صحنه ی عمریـــم و در جهـــان
خـــالـیـسـت در مـیانه ی ما، جای زنـدگـی
مـا ســـرسـپـردگـــان قـضــا و قـدر، کـــدام
سـهـمـی گــــرفته ایـم، ز دنیـــای زنـدگـی
تـا مـا اسـیـــر رنـگ شب و روز مانده ایــم
مـشـکـل بـود تـصــــور مـعـنـــــای زنـدگـی
بــا پـنـــدهـــای شـیـخ عوض کرده ایم ما
نـقـد کنـــون بـه نسیـه ی فردای زنـدگـی
آن زنـدگـــان که سـربسـر اختــران نـهنـد
گـــر زنــــدگی کنند چو مـا، وای زنـدگـی
صاحبدلی کجاست که خواند به یک نگاه
در اشـک مـا، حکـــایـت گـویـــای زنـدگـی
معینی کرمانشاهی
#معینی_کرمانشاهی
