چه زمانی سرطان پروستات گسترش می یابد
سرطان پروستات زمانی شروع می شود که رشد سلول های غده پروستات از کنترل خارج می شود. این سلول ها می توانند به سایر قسمت های بدن گسترش یابند و بافت سالم را تحت تاثیر قرار دهند.
این مشکل می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد.
عدم موفقیت اولیه
هنگامی که سرطان پروستات در مراحل ابتدایی کشف می شود، درمان معمولا کار می کند. اکثر مردان توانایی زندگی سالم بدون سرطان را برای سال ها دارند.
اما گاهی اوقات درمان کار نمی کند و سرطان پروستات می تواند به آرامی رشد کند. این معمولا پس از عمل (که پروستاتکتومی رادیکال نامیده می شود) یا پرتودرمانی اتفاق می افتد.
این مشکل که اوقات بازرخداد یا بازگشت شیمیایی نامیده می شود، زمانی اتفاق می افت که سرطان در داخل پروستات زنده می ماند (از عمل نجات پیدا می کند) یا دوباره ظاهر می شود و به سایر بافت ها و ارگان ها گسترش می یابد. سرطان معمولا میکروسکوپی است و به آرامی رشد می کند.
شما و پزشک شما با یکدیگر همکاری خواهید کرد تا توجه خود را بر روی سرطان نگهدارید. شما ممکن است به یک برنامه درمانی جدید برسید.
انتظار همراه با مراقبت
از آنجایی که سلولهای سرطانی پروستات معمولا به آرامی رشد می کنند، ممکن است لازم نباشد بعضی از مردان فورا به درمان آن بپردازند. پزشک شخص ممکن است چیزی به نام "انتظار مراقب" یا "نظارت فعال" را پیشنهاد کند. پزشک هنوز هم به طور منظم آزمایش های خون و تست های لازم را برای مراقبت از سرطان شخص انجام خواهد داد.
این طرح معمولا برای مردانی است که علائمی ندارند و انتظار می رود که سرطان در آن ها به آرامی رشد کند.
خطر این رویکرد این است که سرطان ممکن است در بین آزمایش ها گسترش یابد. این می تواند در نوع درمانی که شخص می تواند انتخاب کند و این که آیا سرطان وی قابل درمان است یا خیر، محدودیت ایجاد کند.
مسائل مربوط به درمان
هنگامی در یک شخص، سرطان تشخیص داده می شود، مانند هر موضوع پزشکی دیگر، مهم است که از برنامه درمان خود پیروی کند. این می تواند به معنای زمان بندی برای بررسی های (چک آپ ها) منظم باشد. و یا اگر پرتودرمانی بخشی از برنامه درمانی باشد، باید در تمام جلسات پرتودرمانی زمان بندی شده شرکت کند.
اگر شخص چند مورد از جلسات و یا بررسی ها را از دست بدهد، ممکن است شانس بیشتری برای گسترش سرطان وی وجود داشته باشد.
به عنوان مثال، در یک مطالعه مردانی که دو یا چند جلسه را در طول درمان خود از دست دادند، شانس بیشتری برای این که سرطان آن ها دوباره بازگردد، داشتند. حتی با این وجود که سرانجام دوره پرتودرمانی خود را به پایان رساندند.
