ما چقدر محتاجیم به کوچک‌های مهم و حیاتیبه تصویر های خوشحال ...
ما چقدر محتاجیم!
به کوچک‌های مهم و حیاتی!به تصویر های خوشحال کننده!
بچه ای که در خیابان از خنده غَش کرده و ما از خنده‌اش، می خندیم.
همین تصویر ساده و تکراری...
ما در اوجِ سختی ها خیال می‌کنیم و خودمان را نجات می‌دهیم.اما به چه قیمتی؟
انسان موجود عجیبی‌ست.
همین «کوچک‌های مهم» آرامشِ ما را می‌سازد.همین که شهر و رسانه و دوست و همسایه و کوچه و اطراف، اطرافِ زندگی ما زیبا باشد.
زیبایی از همان چیزهای کوچکِ مهم است.که ما نداریم!
نه در شهر
نه در کار
نه در جشن‌ها
نه در خیابان‌ها
نه درمعاشرت‌ها
نه در یادها
نه اینکه به چشم زیبایی نداریم( که البته آن را هم نداریم ولی چون وارد بحث سلیقه شخصی می‌شویم ، موضوع بحث من نیست) منظورم بیشتر احساسی است که در وجود ما از حضورِ پیرامونمان به دست می آید.
احساسِ زیبایی...
ما چقدر «چیزهای کوچک ِ مهم» را نداریم؟
و چقدر به این «چیزهای کوچکِ مهم»نیاز داریم؟
خیلی نیاز داریم.
آرامش از همین‌ها در ما شکل می‌گیرد.همین آرامشی که انگار نیست!
باید برای زیبایی تلاش کرد.همه ما سهمی داریم.
اینکه دلمان بخواهد به تراس خانه برویم و خیابان را نگاه کنیم و آدم‌هایی ببینیم که «چیزهای کوچکِ مهم» دارند،سلامتی،شادی،مهربانی،شان،گذشت،صداقت،مهر، احترام و احترام واحترام و ...
آیا وقتی از مادر حرف می‌زنیم و می گوییم:
«مادرم زیباست» منظورمان جسم و تنش است یا احساسی که به ما می‌دهد؟
کاش همه‌جا مثلِ مامان بود، زیبای واقعی، آن‌وقت خودمان را در گرمای تنش پهن می‌کردیم.
اینستاگرام Saber Abar | صابر اَبَر
به کوچک‌های مهم و حیاتی!به تصویر های خوشحال کننده!
بچه ای که در خیابان از خنده غَش کرده و ما از خنده‌اش، می خندیم.
همین تصویر ساده و تکراری...
ما در اوجِ سختی ها خیال می‌کنیم و خودمان را نجات می‌دهیم.اما به چه قیمتی؟
انسان موجود عجیبی‌ست.
همین «کوچک‌های مهم» آرامشِ ما را می‌سازد.همین که شهر و رسانه و دوست و همسایه و کوچه و اطراف، اطرافِ زندگی ما زیبا باشد.
زیبایی از همان چیزهای کوچکِ مهم است.که ما نداریم!
نه در شهر
نه در کار
نه در جشن‌ها
نه در خیابان‌ها
نه درمعاشرت‌ها
نه در یادها
نه اینکه به چشم زیبایی نداریم( که البته آن را هم نداریم ولی چون وارد بحث سلیقه شخصی می‌شویم ، موضوع بحث من نیست) منظورم بیشتر احساسی است که در وجود ما از حضورِ پیرامونمان به دست می آید.
احساسِ زیبایی...
ما چقدر «چیزهای کوچک ِ مهم» را نداریم؟
و چقدر به این «چیزهای کوچکِ مهم»نیاز داریم؟
خیلی نیاز داریم.
آرامش از همین‌ها در ما شکل می‌گیرد.همین آرامشی که انگار نیست!
باید برای زیبایی تلاش کرد.همه ما سهمی داریم.
اینکه دلمان بخواهد به تراس خانه برویم و خیابان را نگاه کنیم و آدم‌هایی ببینیم که «چیزهای کوچکِ مهم» دارند،سلامتی،شادی،مهربانی،شان،گذشت،صداقت،مهر، احترام و احترام واحترام و ...
آیا وقتی از مادر حرف می‌زنیم و می گوییم:
«مادرم زیباست» منظورمان جسم و تنش است یا احساسی که به ما می‌دهد؟
کاش همه‌جا مثلِ مامان بود، زیبای واقعی، آن‌وقت خودمان را در گرمای تنش پهن می‌کردیم.
اینستاگرام Saber Abar | صابر اَبَر
