من هم مثل همه آدم‌های دیگر روزهای سخت بسیاری ر...

من هم مثل همه آدم‌های دیگر روزهای سخت بسیاری را د
من هم مثل همه آدم‌های دیگر روزهای سخت بسیاری را در زندگی داشته ام، روزهایی که فکر می کرده ام قلبم هر آینه از تپش باز می ماند. روزهایی که فکر می کردم دیوارهای خانه می خواهند مرا ببلعند. روزهایی که فکر می کردم در سینه ام یک مار افعی چنبره زده، هر چند دقیقه چشم‌ها و گلوگاهم را نیش می زند.
به جرات می گویم تنها نجات بخش من در چنین دوران طاقت فرسا و غم انگیزی زمان بوده است.
با گذشت زمان گرچه هیچ چیزی را فراموش نکردم‌ اما به آرامشی نسبی رسیدم که کمک کرد خودم را دوباره جمع و جور کنم و به زندگی ادامه دهم. زمان زخم ها را از بین نمی برد اما آنها را به تدریج ترمیم می کند و درد ها را التیام می بخشد. زمان نشان می دهد چه‌ چیزهای کوچک و حقیری باعث رنجشم‌ شده بودند و چه چیزهایی یا کسانی در زندگی ارزش جنگیدن دارند یا ندارند. در گذر زمان آموختم جنگ را باید اول از خودم و به خاطر وجود خودم شروع کنم. آموختم هرگز آنقدر با خودم قهر نباشم که اجازه دهم بی مهری و زبان تلخ دیگران روحم را فلج کند و رها بودنم را و شادمانه زندگی کردنم را از من بگیرد.
هنوز هم هرگاه قلبم فشرده می شود و خُلقم آنچنان تنگ که نفس در سینه ام به شماره می افتد و تردیدی در خفقان بغض در گلو ندارم، و هر گاه حس می کنم دارم در
افکار سیاه و زجرآوری که اغلب عزیزترین ها باعث و بانی اش هستند، زنده به گور می شوم، با خودم حرف می زنم و تکرار می کنم که این نیز بگذرد!

نیکی فیروزکوهی

#نیکی_فیروزکوهی