رابطه ملاتونين و افزايش خطر ابتلا به ديابت

نتايج يك مطالعه جديد مويد اين نظريه است كه بالا بودن سطح هورمون ملاتونين توانايي سلول هاي بتا در لوزالمعده را براي ترشح انسولين كاهش داده و در نتيجه خطر ابتلا به ديابت نوع دو را افزايش مي دهد.

به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، اين يافته محققان مي تواند چرايي افزايش احتمال ابتلا به ديابت نوع دو را در افرادي كه اختلال خواب و يا كار شبانه دارند، توضيح دهد.

براساس نتايج اين مطالعه كه در مجله Cell Metabolism منتشر شد، يك واريان ژنتيكي باعث مي شود كه سلول هاي بتا توليد كننده انسولين نسبت به ملاتونين حساس تر شود كه بر توانايي آنها براي ترشح انسولين و كنترل قند خون تاثير مي گذارد.

هورمون ملاتونين كه در غده صنوبري در مغز توليد مي شود، ريتم شبانه روزي بدن را تنظيم مي كند و در سراسر طول روز به نور و تاريكي واكنش نشان مي دهد.

اين هورمون در شب و در جريان خواب افزايش يافته و به اوج خود مي رسد و تا حدودي به همين دليل، به عنوان يك داروي خواب مورد استفاده قرار مي گيرد.

تحقيق قبلي كه توسط همين محققان سال 2009 در دانشگاه لوند Lund University صورت گرفت، نشان داد كه يك واريان ژن براي گيرنده 1B ملاتونين خطر ابتلا به ديابت نوع دو را افزايش مي دهد.

اين واريان باعث مي شود كه سطح گيرنده هاي ملاتونين در سلول هاي بتا افزايش يابد و با حساس تر كردن

آنها نسبت به ملاتونين، آنها را از ترشح انسولين بازدارد.

هندريك مولدر استاد دانشگاه لوند در يك بيانيه مطبوعاتي گفت: يك سوم تمامي افراد حامل اين واريان خاص ژنتيكي هستند و نتايج مطالعه ما نشان مي دهد كه تاثير ملاتونين بر آنها قويتر است.

وي افزود: ما معتقديم كه اين موضوع علت افزايش خطر ابتلا به ديابت نوع دو را توضيح مي دهد.

محققان در اين مطالعه 23 حامل سالم اين واريان ژنتيكي و 22 فرد فاقد اين واريان را بررسي كردند و به مدت سه ماه، به اين افراد قبل از خواب چهار ميلي گرم ملاتونين دادند.

آنها متوجه شدند كه ميزان ترشح انسولين در ميان افراد حامل اين واريان ژنتيكي كمتر است و سطح قند خون در ميان تمامي شركت كنندگان بعد از درمان با ملاتونين بيشتر مي شود، اما بيشترين افزايش اين سطح در افراد حامل اين واريان اتفاق مي افتد.

با اين همه، محققان متذكر شدند كه هنوز به تحقيقات بيشتري نياز است.

ایرنا