راهنمای دیداری سیاتیک

سیاتیک چیست؟

سیاتیک به درد کمر ناشی از مشکل در عصب سیاتیک مربوط است. این یک عصب بزرگ است که از بخش پایینی کمر آغاز می شود و در پشت هر یک از دو پا ادامه دارد. هنگامی که چیزی به عصب سیاتیک آسیب می زند و یا به آن فشار می آورد، می تواند درد را در قسمت پایین کمر ایجاد کند و به داخل مفصل ران، باسن و پا گسترش می یابد. سیاتیک در 90٪ از افراد، بدون جراحی بهبود می یابد.



علائم سیاتیک

شایع ترین نشانه سیاتیک، درد در ناحیه پایین کمر است که از طریق ران و باسن، به پایین یک پا گسترش می یابد. درد معمولا فقط یک پا را تحت تأثیر قرار می دهد و ممکن است در هنگام نشستن، سرفه یا عطسه کردن بدتر شود. همچنین ممکن است در زمان هایی احساس بیحسی، ضعف یا سوزن سوزن شدن در پا ایجاد شود. علائم سیاتیک معمولا ناگهان ظاهر می شوند و ممکن است روزها یا هفته ها ادامه یابد.



سیاتیک یا درد دیگر کمر؟

تا 85 درصد از آمریکایی ها در طول زندگی خود نوعی از درد کمر را تجربه می کنند. اما این همیشه عصب سیاتیک را شامل نمی شود. در بسیاری از موارد، کمر درد ناشی از کشیده شدن و یا فشار آوردن به عضلات پایین کمر است. آنچه که اغلب اوقات، سیاتیک را از دیگر عوامل متمایز می کند شکلی است که درد از بخش بالای پا به بخش پایینی و کف پا منتشر می شود. این ممکن است احساسی مانند گرفتگی شدید عطلات پا داشته باشد که برای چند روز ادامه پیدا کند.



چه کسی دچار سیاتیک می شود؟

اکثر افراد مبتلا به سیاتیک بین 30 تا 50 سال سن دارند. زنان به دلیل فشار روی عصب سیاتیک از رحم در حال بزرگ شدن، ممکن است احتمال بیشتری برای این مشکل در طول دوران بارداری داشته باشند. علل دیگر شامل دیسک از جای خارج شده و آرتروز فاسد کننده ستون فقرات است.



علت: دیسک از جای بیرون آمده

شایع ترین علت سیاتیک دیسک از جای بیرون آمده است. دیسک ها مانند بالشتک هایی بین مهره های ستون فقرات شما  عمل می کنند. این دیسک ها با افزایش سن شما، ضعیف تر و آسیب پذیرتر می شوند. گاهی اوقات مرکز ژل مانند یک دیسک به پوشش بیرونی آن فشار می آورد و این فشار بر روی ریشه های عصب سیاتیک وارد می شود. در حدود 1نفر از هر 50 نفر از مردم در دوره هایی از زندگی خود، دچار این مشکل می شوند. علائم این مشکل در یک چهارم این افراد، بیش از 6 هفته طول می کشد.



علت: تنگی کانال نخاعی

سایش و پاره شدن طبیعی مهره ها می تواند منجر به تنگ شدن کانال نخاعی شود. این تنگ شدن، تنگی کانال نخاع نامیده می شود و ممکن است بر ریشه های عصب سیاتیک فشار وارد کند. تنگی کانال نخاعی در بزرگسالان بالای 60 سال رایج است.



علت: تومورهای نخاعی

در موارد نادر، درد سیاتیک ممکن است به دلیل تومورهایی که در داخل یا در کنار نخاع یا عصب سیاتیک رشد می کنند، به وجود آید. هر چه یک تومور رشد می کند، ممکن است بر روی اعصابی که از نخاع منشعب می شوند فشار وارد کند.



علت: سندرم پیریفرمیس (Piriformis)

پیریفرمیس عضله ای است که در عمق باسن وجود دارد. این عضله، بخش پاینی ستون فقرات پایین را به استخوان بالایی ران متصل می کند و به طور مستقیم بر روی عصب سیاتیک ادامه پیدا می کند. اگر این عضله دچار اسپاسم شود، می تواند بر عصب سیاتیک فشار وارد کند و باعث بروز نشانه های سیاتیک شود. سندرم پیریفرمیس در زنان شایع تر است.



یک کیف پول چاق می تواند پیریفرمیس (Piriformis) را باعث شود

شما ممکن است پول زیاد را به عنوان یک منبع درد در نظر نگیرید، اما یک کیف پول چاق می تواند سندرم پریفریسیس را ایجاد کند. این شرایط می تواند مردانی را که کیف پول خود را در جیب پشتی شلوار می گذارند، تحت تأثیر قرار دهد. این کار باعث آمدن فشار زیادی بر روی عضله پیریفرمیس می شود و در طول زمان می تواند شرایط عصب سیاتیک را بدتر کند. با نگه داشتن کیف پول خود در جیب جلو یا جیب کت خود می توانید از این مشکل اجتناب کنید.



عامل: ساکروئیلیتیس (Sacroiliitis)

ساکروئیلیتیس یک التهاب در یک یا هر دو مفصل ساکروئیلیک (sacroiliac) است. نقطه ای که بخش پایینی ستون فقرات را به لگن متصل می کند. ساکروئیلیتیس می تواند سبب درد در باسن، بخش پایینی کمر شود و حتی ممکن است به یک و یا هر دو پا گسترش یابد. درد می تواند با ایستادن طولانی و یا بالا رفتن از پله ها بدتر شود. ساکروئیلیتیس می تواند ناشی از آرتروز، آسیب دیدگی، بارداری یا عفونت باشد.



علت: آسیب دیدگی یا عفونت

دیگر علائم سیاتیک شامل التهاب عضلانی، عفونت و یا آسیب دیدگی مانند یک شکستگی هستند. به طور کلی، هر شرایطی که عصب سیاتیک را تحریک و یا فشرده می کند، این علائم را باعث می شود. در برخی موارد هیچ علت خاصی برای سیاتیک نمی توان یافت.



تشخیص سیاتیک: معاینه

برای تعیین اینکه آیا شما سیاتیک دارید یا خیر، پزشک شما از شما می پرسد که درد چگونه شروع شده است و دقیقا در چه جایی درد دارید. ممکن است از شما خواسته شود که روی پاها و باز زانوهای خم شده بنشینید، بر روی پاشنه یا پنجه راه بروید و یا پایتان را بدون خم کردن زانو بلند کنید. این معاینه های عضلات می تواند به پزشک شما کمک کند تا بداند که آیا عصب سیاتیک شما تحریک شده است یا خیر.



تشخیص سیاتیک: تصویربرداری

پزشک شما ممکن است تست های تصویربرداری مانند MRI را از شما بخواهد تا اطلاعات بیشتری در مورد محل و علت عصب تحریک شده کسب کند. یک MRI می تواند هم ترازی دیسک های بین مهره ها، رباط ها و ماهیچه ها را نشان دهد. یک سی تی اسکن با استفاده از رنگ آمیزی کنتراست (متضاد) نیز می تواند تصویر مفیدی از ستون فقرات و اعصاب را فراهم کند. تعیین علت سیاتیک می تواند به هدایت دوره درمانی کمک کند. اشعه ایکس می تواند به تشخیص ناهنجاری های استخوانی کمک کند اما نمی تواند مشکلات عصبی را شناسایی کند.



عوارض ناشی از سیاتیک

اگر شاهد از دست دادن کنترل مثانه یا روده هستید، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید. این می تواند نشانه ای از یک وضعیت اورژانسی پزشکی باشد که برای جبران آسیب دائمی نیاز به عمل جراحی دارد. خوشبختانه این عوارض نادر است. در بیشتر موارد سیاتیک در عرض چند روز یا چند هفته بهبود می یابد و موجب آسیب پایدار نمی شود.



تسکین سیاتیک: یخ و گرما

کارهایی هستن که می توانید در خانه برای کاهش درد ناشی از سیاتیک انجام دهید. پد گرمازا و یا یخ ممکن است به طور ویژه مفید باشد. هر دو ساعت یک بار، برای مدات 20 دقیقه، حرارت یا یخ را به محل [درد] اعمال کنید. آزمایش کنید و ببینید که کدام یک درد را بیشتر رفع م یکند یا سعی کنید به صورت متناوب هر دو را اعمال کنید.



تسکین سیاتیک: دارو

تسکین دهنده های درد بدون نسخه می توانند تسکین کوتاه مدت درد سیاتیک را فراهم کنند. استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن نیز گزینه های مناسبی هستند. پزشک شما ممکن است یک تزریق استروئیدی به شما بدهد تا التهاب را بیشتر کاهش دهد.



تسکین سیاتیک: کشش

در حالی که سیاتیک در حال بهبواد است، سعی کنید فعال باقی بمانید. حرکت واقعا می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. یک فیزیوتراپیست میتواند به شما نشان دهد چگونه زردپی (عضلات عقب ران) را به آرامی بکشید و سپیس آن را به جای اولیه بازگردانید. تمرینات تای چی یا یوگا می توانند به تثبیت ناحیه آسیب دیده و تقویت عضلات هسته شما کمک کند. بسته به شرایط پزشکی شما ممکن است ورزش های خاصی توصیه نشود. پزشک شما ممکن است پیاده روی کوتاه مدت را نیز توصیه کند.



تسکین سياتيک: تزريق

در موارد حاد، پزشک ممکن است تزریق استروئیدها را به داخل ستون فقرات توصیه کند تا التهاب را کاهش دهد. این کار، دارو را به طور مستقیم به ناحیه اطراف عصب سیاتیک روانه می کند.



امراض سياتيک: جراحی

اگر سیاتیک شما ناشی از دیسک از جای بیرون آمده باشد و پس از چهار تا شش هفته هم چنان درد شدید ایجاد می کند، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. جراح بخشی از دیسک بیرون زده را خارج می کند تا فشار بر روی عصب سیاتیک را کاهش دهد. حدود 90 درصد از بیماران با این نوع جراحی بهبود پیدا می کنند. سایر روش های جراحی می توانند مشکلات سیاتیک ناشی از تنگی نخاعی را بهبود دهند.



توانبخشی سیاتیک 

پس از عمل جراحی، معمولا نیاز دارید تا از رانندگی، بلند کردن، یا خم شدن برای تقریبا یک ماه اجتناب کنید. پزشک شما ممکن است فیزیوتراپی را توصیه کند تا به شما کمک کند که عضلات کمر را تقویت کنید. پس از تکمیل بازیابی، شانس بسیار خوبی برای بازگشت به تمام فعالیت های معمولی شما وجود دارد.



درمان های تکمیلی

شواهدی وجود دارد که طب سوزنی، ماساژ، یوگا و تنظیمات کایروپراکتیک (فن ماساژ و جابجا کردن ستون فقرات) می تواند درد کمر درد را کاهش دهد. اما برای تعیین اینکه آیا این درمان ها برای سیاتیک مفید هستند یا خیر، تحقیقات بیشتری لازم است.



پیشگیری از سیاتیک

اگر یک بار سیاتیک داشته اید، شانس بازگشت آن وجوددارد. اما راه هایی برای کاهش این احتمال وجود دارد:


به طور منظم ورزش کنید.

حالت ایستادن و نشستن مناسب را حفظ کنید.

برای بلند کردن اجسام سنگین از ناحیه زانوها خم شوید.

این موارد می توانند به شما در جلوگیری از بازگشت آسیب هایی در کمر که ممکن است منجر به سیاتیک شود، کمک کند.


برگرفته از: WebMD