کمک های مالی، وام های تجاری، استفاده از کارت های اعتباری شخصی و یا پس انداز، کارآفرینان برای سرمایه گذاری در کسب و کارهای کوچک، گزینه های زیادی را در اختیار دارند. دو مورد از این انتخاب ها به طور ویژه - خود راه اندازی یا آوردن سرمایه گذاران - هر یک به سهم خود با مزایا و معایب مالی همراه هستند.

اگر شما به فکر تأمین مالی کسب و کار خود به هر یک از این دو روش هستید، در این نوشتار آن چه را برای شروع به دانستن آن نیاز دارید خواهید یافت.

خود راه اندازی زمانی است که شما به طور کامل تأمین مالی مسیر به طرف جلو را بر عهده داشته باشید. شما هیچ گونه وامی نمی گیرید و هیچ سرمایه گذاری در شرکت شما سهم ندارد. بیشتر کارآفرینان از پول پس انداز شده خود، کارت های اعتباریشان و یا بودجه راهبردی خود برای تأمین مالی کسب و کار خود استفاده می کنند.

خود راه اندازی موفقیت آمیز به دلیل ضعف قلبی نیست. اگر شما مشکلی با بودجه دارید یا اینکه می ترسید بخشی از پس انداز خود را از بین ببرید (ممکن است برگردد و ممکن است برنگردد)، ممکن است نتوانید متعهد این کار شوید.

اگر تصمیم گرفته اید که کسب و کار را فشرده کنید و خود را وقف این کار کنید و این بهترین چیز برای کسب و کار شما است، من توصیه می کنم همه مسیر را در یک راهبرد بوت استرپینگ حرکت کنید. ممکن است کار سختی باشد، اما به شما توانایی کنترل کامل را میدهد. شما مدیون کسی نخواهید بود و در حالی که کسب و کار خود را به شور و حرارت زندگی خود تبدیل می کنید، صاحب سرنوشت خود خواهید شد.

در نهایت، این تصمیم ممکن است به وضعیت مالی موجود شما بستگی داشته باشد. خود راه اندازی ممکن است بهترین گزینه شما برای تأمین مالی نباشد اگر پول زیادی نداشته باشید.

در صورتی که این گونه است، تقاضای کمک های تجاری را به جای وام در نظر بگیرید. شما نیاز دارید که شرایط خاصی را برای واجد شرایط بودن دریافت کنید، اما اگر به شما اعطا شود، شما مجبور نیستید آن را مانند وام بازپرداخت کنید. تقریبا مانند بوت استرپ، یک کمک هزینه اجازه می دهد تا شما همچنان صاحب سرنوشت خود باشید!

از سرمایه گذاران ریسکی  تا سرمایه گذاران فرشته، سرمایدگذاران کسانی هستند که در تأمین مالی شرکت شما گام می گذارند و شما نیاز به بازپرداخت ندارید.

ممکن است بپرسید: "اگر مجبور به بازپردخت به سرمایه گذار نیستم، آیا این در اساس مانند اقدام برای اعطای کمک تجاری است و یا خود راه اندازی است؟ آیا هنوز بر روی کسب و کار خود کنترل دارم؟"

نه کاملا. در مقابل سرمایه، سرمایه گذار سهمی در کسب و کار شما را طلب می کند. این می تواند از سهام در شرکت شما تا یک جایگاه برابر با شما در شرکت باشد.

این سهم به سرمایه گذار یک نقش فعال در کسب و کار شما اعطا می کند. شما ممکن است با این در آغاز مشکلی نداشته باشید. اما با رشد کسب و کار هم شما و هم سرمایه گذاران شما در مورد نحوه ادامه کسب و کار با هم بحث خواهید داشت. به عبارت دیگر شما دیگر یک مالک یگانه نخواهید بود.

این تصمیم می تواند با یک نگاه دراز مدت و با در نظر گرفتن به توانایی های رهبری شما گرفته شود. اگر می دانید که بهتر است با ایده های کسب و کار پیش بروید تا تأسیس یک شرکت، داشتن سرمایه گذاران می تواند به جای اینکه مانع شما شود، به شما کمک کند. اما اگر می خواهید رئیس باشید، ممکن است دوباره در مورد کار با سرمایه گذار خارجی فکر کنید.

از همه این ها گذشته، کار کردن با یک سرمایه گذار همیشه دلپذیر است. سرمایه گذاران ریسکی به ویژه، به کسب و کارهای جوان و تخصصی مانند استارت آپ های نرم افزاری و اپلیکیشن ها نگاهی دقیق دارند. این شرکت ها ستاره های پرفروغ فردا هستند. آن ها نشانه های رشد پیوسته در یک بازار در حال ظهور را از خود نشان می دهند و توانایی بازدهی بزرگی دارند. حتی اگر شما پیشنهاد را نمی پذیرید، یک کارآفرین که با سرمایه گذراران همکاری کرده است باید بداند که این اقدام خود گوینده طبیعت - و آینده - مربوط به کسب و کار آن ها است.

نویسنده: دبورا سویینی

برگرفته از: Business.com