من نقش‌ها رو بازی نمی‌کنم ،زندگی‌شون می‌کنم

من نقش‌ها رو بازی نمی‌کنم زندگی‌شون می‌کنم
برای من زیستن به جای آدم‌های دیگه…در قالب کسان دیگه… یک تعریف ِ شخصی از مفهوم ِ زندگی در جهان‌های موازیه.این که موازی با زندگی ِ شخصی،بتونی یکی‌دیگه هم باشی و در واقع خودت رو بین دو نفر قسمت کنی جالب و جذاب و البته سخته! اصلا به گمان من،جذابیت بازیگری در همینه : امکان ِ بیش از یک‌بار زیستن در طول ِ یک عمر.اینو قبلا هم گفتم.

فارغ از زمان و مکان،فارغ از زشتی و زیبایی ، فارغ از سن و سال…فارغ از اینکه چقدر شخصیت‌هایی که بازی می‌کنم از خود ِ واقعی‌ام دورن یا نزدیک،تجربه کردن ِ زیست ِ آدم‌های مختلف برام بسیار جذابه و سعی‌ می‌کنم از دستش ندم.سختی‌هاش رو هم به جون می‌خرم و از زیستن در جهان ِ آدم‌های دیگه لذت می‌برم.
اینه که به زعم ِ بسیاری و البته خودم، من نقش‌ها رو بازی نمی‌کنم ،زندگی‌شون می‌کنم.
.
زندگی به جای «فروغ فرشباف»،نویسنده ‌ی عاشق‌پیشه‌ی غمگین ِ «بی‌گناه»،با همه فراز و فرودش،برایم بسیار خواستنی بود.امیدوارم شما هم دوستش بدارید.
.

.

اینستاگرام Shabnam Moghaddami |شبنم مقدمی