مازیار وکیلی نرگس آبیار پیش از آن‌که وارد سینما شود یک نویس...
مازیار وکیلی: نرگس آبیار پیش از آن‌که وارد سینما شود یک نویسنده قهار بوده و در رشته ادبیات فارسی تحصیل کرده است. چند رمان نوشته و بابت یکی از رمان‌هایش در جشنواره کتاب دفاع مقدس جایزه کسب کرده است. آبیار از این احاطه بر حوزه ادبیات به خوبی در فیلم‌هایش استفاده کرده است. در تک تک فیلم‌های نرگس آبیار می‌توان نزدیکی فیلمی که توسط او ساخته شده با ادبیات را مشاهده کرد. ابلق هم از این قاعده مستثنی نیست.
.
. داستان فیلم ابلق یک داستان استعاری است و نرگس آبیار با استفاده از این استعاره‌ها (شاید برای فرار از ممیزی) داستان فیلمش را که مضمونی حساسیت‌برانگیز دارد روایت می‌کند. در فیلم‌های قبلی آبیار (خصوصاً نفس) هم شاهد این ظرافت‌های ادبی بودیم و به نظر می‌رسد این پیوند میان ادبیات و سینما در آثار این کارگردان تبدیل به یک موتیف ثابت شده است.
.
این شکل از روایت داستان مزایا و معایب خودش را دارد. مهم‌ترین مزیت این شکل از روایت داستان این است که فیلم‌های آبیار را صاحب عمق و غنا می‌کند و به تماشاگر اجازه می‌دهد لایه‌های مختلف اثر را بکاود و از زوایای مختلفی به فیلم نگاه کند. مهم‌ترین عیبی هم که می‌توان برای این شکل از روایت متصور شد این است که می‌تواند ماهیت تصویری یک فیلم را تحت تاثیر قرار دهد. نرگس آبیار برای پوشاندن این نقطه ضعف از دکوپاژهای فعال و پویا استفاده می‌کند تا بافت تصویری آثارش زیر سایه ادبیت داستان و فیلم‌نامه قرار نگیرد. در ابلق آبیار تا حد زیادی موفق شده میان این دو وجه هماهنگی ایجاد کند و به همین خاطر است که فیلم جز در مواردی معدود به طور کامل با تماشاگر ارتباط برقرار می‌کند و او را تحت تاثیر قرار می‌دهد. استعاره‌های فیلم گل‌درشت نیستند و با دقت زیادی در بافت داستان قرار گرفته‌اند و کاملاً همسو با حال و هوا و اتمسفر فیلم از آن‌ها استفاده شده است.
نرگس آبیار برای روایت داستان حساسیت‌برانگیزش در گام اول موفق می‌شود جغرافیای آن محله آخرالزمانی و نکبتی را درست و دقیق از کار دربیاورد. آدم‌ها و حال و هوای آدم‌های آن محله بسیار برای تماشاگر آشنا است و همین آشنایی باعث می‌شود تماشاگر خیلی زود با فیلم ارتباط برقرار کند و منتظر ادامه داستان باشد
ادامه مطلب را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
#دنیای_ـتصویر #دنیای_تصویر_آنلاین #ابلق #نرگس_آبیار #سینما #فیلم #نقد #الناز_شاکردوست #هوتن_شکیبا
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
.
. داستان فیلم ابلق یک داستان استعاری است و نرگس آبیار با استفاده از این استعاره‌ها (شاید برای فرار از ممیزی) داستان فیلمش را که مضمونی حساسیت‌برانگیز دارد روایت می‌کند. در فیلم‌های قبلی آبیار (خصوصاً نفس) هم شاهد این ظرافت‌های ادبی بودیم و به نظر می‌رسد این پیوند میان ادبیات و سینما در آثار این کارگردان تبدیل به یک موتیف ثابت شده است.
.
این شکل از روایت داستان مزایا و معایب خودش را دارد. مهم‌ترین مزیت این شکل از روایت داستان این است که فیلم‌های آبیار را صاحب عمق و غنا می‌کند و به تماشاگر اجازه می‌دهد لایه‌های مختلف اثر را بکاود و از زوایای مختلفی به فیلم نگاه کند. مهم‌ترین عیبی هم که می‌توان برای این شکل از روایت متصور شد این است که می‌تواند ماهیت تصویری یک فیلم را تحت تاثیر قرار دهد. نرگس آبیار برای پوشاندن این نقطه ضعف از دکوپاژهای فعال و پویا استفاده می‌کند تا بافت تصویری آثارش زیر سایه ادبیت داستان و فیلم‌نامه قرار نگیرد. در ابلق آبیار تا حد زیادی موفق شده میان این دو وجه هماهنگی ایجاد کند و به همین خاطر است که فیلم جز در مواردی معدود به طور کامل با تماشاگر ارتباط برقرار می‌کند و او را تحت تاثیر قرار می‌دهد. استعاره‌های فیلم گل‌درشت نیستند و با دقت زیادی در بافت داستان قرار گرفته‌اند و کاملاً همسو با حال و هوا و اتمسفر فیلم از آن‌ها استفاده شده است.
نرگس آبیار برای روایت داستان حساسیت‌برانگیزش در گام اول موفق می‌شود جغرافیای آن محله آخرالزمانی و نکبتی را درست و دقیق از کار دربیاورد. آدم‌ها و حال و هوای آدم‌های آن محله بسیار برای تماشاگر آشنا است و همین آشنایی باعث می‌شود تماشاگر خیلی زود با فیلم ارتباط برقرار کند و منتظر ادامه داستان باشد
ادامه مطلب را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
#دنیای_ـتصویر #دنیای_تصویر_آنلاین #ابلق #نرگس_آبیار #سینما #فیلم #نقد #الناز_شاکردوست #هوتن_شکیبا
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
