مازیار وکیلی بومی کردن برخی ژانرها در سینمای ایران کار بسیا...
مازیار وکیلی: بومی کردن برخی ژانرها در سینمای ایران کار بسیار سختی است. خصوصاً ژانرهایی که ریشه در فرهنگ ایرانی نداشته باشند و مستقیماً از هالیوود به عاریت گرفته شده باشند. نوآر یکی از آن ژانرها است. نوآر ریشه در جامعه آمریکای دهه چهل میلادی دارد. دهه‌ای که این کشور درگیر مشکلات فراوانی بود و همین موضوع باعث شد جامعه آمریکا را بدبینی فزاینده‌ای فرا بگیرد. از دل این بدبینی با گرته برداری از اکسپرسیونیسم آلمانی فیلم‌هایی جنایی/پلیسی ظهور کردند که بعدها به فیلم نوآر معروف شدند. نوآر دارای ویژگی‌های روایی و بصری خاصی بود. فیلم نوآر عموماً داستان‌هایی بدبینانه را روایت می‌کرد که پایانی تلخ و شوکه کننده داشتند. به لحاظ بصری هم نوآرها عمدتاً به صورت سیاه و سفید فیلمبرداری می‌شدند و قاب‌بندی‌ها در فیلم‌های این ژانر اکثراً به صورت مورب و شکسته انجام می‌گرفت تا احساس عدم ثبات و عدم تعادل را به بیننده منتقل کند. ژانر نوآر دارای شخصیت‌های ثابتی مانند زن فتانه (فم فتال) است که بومی کردن این ژانر را در سینمای ایران دشوار می‌کند. به همین خاطر است که معدود تلاش‌های کارگردانان سینمای ایران برای ساختن یک فیلم نوآر اغلب با شکست مواجه شده است.
.
اما پیتوک ساخته سید مجید صالحی از این قاعده مستثنی است. ما در پیتوک برای اولین بار یک نوآر ایرانی می‌بینیم که ضمن رعایت قواعد ژانر و ارجاع به فیلم‌های محبوب آن (شروع فیلم یادآور سانست بولوار بیلی وایلدر است) به شکل درستی بومی شده است. مهم‌ترین برگ برنده پیتوک همین بومی سازی درست ژانری است که بسیار سخت بومی می‌شود. ما در پیتوک با یک فیلم بی‌هویت که فقط اسامی شخصیت‌ها ایرانی است طرف نیستیم بلکه با فیلمی طرفیم که داستان آن کاملاً برآمده از فرهنگ و مناسبات ایرانی است. رعایت همین نکته هم باعث شده که پیتوک برخلاف سایر فیلم‌های ایرانی که در این ژانر ساخته شده‌اند یک فیلم موفق باشد.
.
ما در پیتوک مانند هر فیلم نوآر موفقی با یک شبکه دقیق و ظریف از روابط مواجه هستیم که با دلایل منطقی و اصولی شخصیت‌ها را به هم مرتبط می‌کند و سرنوشت آن‌ها را به هم گره می‌زند.
#دنیای_ـتصویر #دنیای_تصویر_آنلاین #سینما #پیتوک #نقد #هادی_حجازی_فر #مهتاب_کرامتی #سینمای_ایران
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
.
اما پیتوک ساخته سید مجید صالحی از این قاعده مستثنی است. ما در پیتوک برای اولین بار یک نوآر ایرانی می‌بینیم که ضمن رعایت قواعد ژانر و ارجاع به فیلم‌های محبوب آن (شروع فیلم یادآور سانست بولوار بیلی وایلدر است) به شکل درستی بومی شده است. مهم‌ترین برگ برنده پیتوک همین بومی سازی درست ژانری است که بسیار سخت بومی می‌شود. ما در پیتوک با یک فیلم بی‌هویت که فقط اسامی شخصیت‌ها ایرانی است طرف نیستیم بلکه با فیلمی طرفیم که داستان آن کاملاً برآمده از فرهنگ و مناسبات ایرانی است. رعایت همین نکته هم باعث شده که پیتوک برخلاف سایر فیلم‌های ایرانی که در این ژانر ساخته شده‌اند یک فیلم موفق باشد.
.
ما در پیتوک مانند هر فیلم نوآر موفقی با یک شبکه دقیق و ظریف از روابط مواجه هستیم که با دلایل منطقی و اصولی شخصیت‌ها را به هم مرتبط می‌کند و سرنوشت آن‌ها را به هم گره می‌زند.
#دنیای_ـتصویر #دنیای_تصویر_آنلاین #سینما #پیتوک #نقد #هادی_حجازی_فر #مهتاب_کرامتی #سینمای_ایران
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
