فرناز خزاعیشیرینی و ماندگاری و البته تبدیل شدن مشتی پارچه ن...
فرناز خزاعی:شیرینی و ماندگاری و البته تبدیل شدن مشتی پارچه، نخ و اسفنج به شخصیتی زنده، ملموس و البته واقعی تنها به دلیل هنر عروسکساز، دیالوگهای بامزهی نویسنده، بستر مناسب برای روایت قصهها و البته توانایی صداپیشهها نیست بلکه این پازل با دستهایی کامل میشود که هرگز نه دیده شده و نه قرار است دیده شوند؛ دستهای پشت پردهای که جان میبخشند اما خودشان همواره در سایهاند.
.
در تاریکی و سکوت، دستهایشان برای عروسکها به قلبی تپنده تبدیل میشود و آنها را زنده میکند. تکتک عروسکهایی که در طول سالیان سال نه تنها به دست فراموشی سپرده نشدهاند بلکه در ذهنها و خاطرات مخاطبانشان از جایگاه ویژهای برخوردارند، در میان دستهای عروسکگردانها راه رفته، خندیده و به هر حرف و عملی، عکسالعملی نشان دادهاند. دستهای کسانی که برای جاودانه شدن این شخصیتها، سختیهای بسیاری را متحمل شدهاند؛ عروسکهای(شما بخوانید شخصیتها) مدرسه و بعدتر شهر موشها(ایرج طهماسب، حمید جبلی، کامبیز صمیمی مفخم و ...)، خونهی مادربزرگه(ایرج طهماسب، حمید جبلی، مریم سعادت، فرشته صدرعرفایی، مسعود کرامتی و عادل بزدوده)، گربهی آوازهخوان(ایرج طهماسب، دنیا فنیزاده، حسن پورشیرازی و ...)، گلنار(فرشته صدرعرفایی، علیرضا توتونچیان)، قصههای تابهتا(مریم سعادت و عادل بزدوده) و چندین و چند عروسک ماندگار دیگر و در نهایت عروسکهای آثار ایرج طهماسب که در کنار مرضیه برومند ماندگارترین مجموعههای عروسکی را خلق کرده.
.
مجموعهی کلاهقرمزی از صندوق پست تا سه فیلم سینمایی و در نهایت مجموعههای نوروزی که هفت سال پخش شد و هر سال با حضور عروسکهای تازه، مخاطب را شگفتزده میکرد؛ برای نمونه بچه دیو/دیبی(با عروسکگردانی مهناز خطیبی) که همه چیز را برعکس میگفت و خلاف ظاهر زمخت و خشن، تند و سریع واکنش نشان میداد و حرکت میکرد یا ببعی همان گوسفندی که متین و آرام بود(با عروسکگردانی بنفشه صمدی) و چندین و چند عروسک دیگر که نه تنها از دید مخاطب کاملا جاندار و زنده هستند بلکه نفس کشیدنشان هم در هر صحنه حس میشود و این هنر دستهای عروسکگردانهاییست که در فضاهای تنگ و سخت زیر صحنه، پشت دکورها و در بستهترین بخشهای صحنه خودشان را جا میدهند تا به هیچوجه دیده نشوند و در کنار این دیده نشدن، گوشهایشان متمرکز بر صدای صداپیشههاست تا حرکت و واکنشی متناسب با حرفها و دیالوگها نشان دهند.
ادامه مطلب در سایت دنیای تصویر
#دنیای_تصویر #دنیای_تصویر_آنلاین #عروسک_گردان #دنیا_فنی_زاده #ایرج_طهماسب #سریال
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
.
در تاریکی و سکوت، دستهایشان برای عروسکها به قلبی تپنده تبدیل میشود و آنها را زنده میکند. تکتک عروسکهایی که در طول سالیان سال نه تنها به دست فراموشی سپرده نشدهاند بلکه در ذهنها و خاطرات مخاطبانشان از جایگاه ویژهای برخوردارند، در میان دستهای عروسکگردانها راه رفته، خندیده و به هر حرف و عملی، عکسالعملی نشان دادهاند. دستهای کسانی که برای جاودانه شدن این شخصیتها، سختیهای بسیاری را متحمل شدهاند؛ عروسکهای(شما بخوانید شخصیتها) مدرسه و بعدتر شهر موشها(ایرج طهماسب، حمید جبلی، کامبیز صمیمی مفخم و ...)، خونهی مادربزرگه(ایرج طهماسب، حمید جبلی، مریم سعادت، فرشته صدرعرفایی، مسعود کرامتی و عادل بزدوده)، گربهی آوازهخوان(ایرج طهماسب، دنیا فنیزاده، حسن پورشیرازی و ...)، گلنار(فرشته صدرعرفایی، علیرضا توتونچیان)، قصههای تابهتا(مریم سعادت و عادل بزدوده) و چندین و چند عروسک ماندگار دیگر و در نهایت عروسکهای آثار ایرج طهماسب که در کنار مرضیه برومند ماندگارترین مجموعههای عروسکی را خلق کرده.
.
مجموعهی کلاهقرمزی از صندوق پست تا سه فیلم سینمایی و در نهایت مجموعههای نوروزی که هفت سال پخش شد و هر سال با حضور عروسکهای تازه، مخاطب را شگفتزده میکرد؛ برای نمونه بچه دیو/دیبی(با عروسکگردانی مهناز خطیبی) که همه چیز را برعکس میگفت و خلاف ظاهر زمخت و خشن، تند و سریع واکنش نشان میداد و حرکت میکرد یا ببعی همان گوسفندی که متین و آرام بود(با عروسکگردانی بنفشه صمدی) و چندین و چند عروسک دیگر که نه تنها از دید مخاطب کاملا جاندار و زنده هستند بلکه نفس کشیدنشان هم در هر صحنه حس میشود و این هنر دستهای عروسکگردانهاییست که در فضاهای تنگ و سخت زیر صحنه، پشت دکورها و در بستهترین بخشهای صحنه خودشان را جا میدهند تا به هیچوجه دیده نشوند و در کنار این دیده نشدن، گوشهایشان متمرکز بر صدای صداپیشههاست تا حرکت و واکنشی متناسب با حرفها و دیالوگها نشان دهند.
ادامه مطلب در سایت دنیای تصویر
#دنیای_تصویر #دنیای_تصویر_آنلاین #عروسک_گردان #دنیا_فنی_زاده #ایرج_طهماسب #سریال
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline