رضا کیانیان با مرور بخشی از تجربیات خود در عرصه بازیگری تأک...
رضا کیانیان با مرور بخشی از تجربیات خود در عرصه بازیگری تأکید کرد که این خلوت آدمها است که شخصیت دیگر آنها را نشان میدهد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، در ادامه انتشار سلسله برنامههای تاریخ شفاهی موزه سینمای ایران به مناسبت زادروز «رضا کیانیان» بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون بخشهایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است.
رضا کیانیان با بیان اینکه تمام مقالاتی که با موضوع بازیگری نوشته درباره سوالهایی بوده که در ذهنش پیش میآمده، گفت: یادم میآید در فیلم «آژانس شیشهای» در سکانسی باید خم میشدم گلوله را برمیداشتم و نشان میدادم و عزیز ساعتی (فیلمبردار) یک دفعه قطع کرد و گفت مشکلی برای نور بوجود آمده است و آرام نزدیک گوش من گفت به خاطر نور قطع نکردم دلیلش این است که بهت بگویم چطور گلوله را بالا بیاوری تا پلان بهتر شود و در همان جا متوجه شدم که اگر از زاویه دوربین فکر میکردم متوجه میشدم.
کیانیان با اشاره به نقش آفرینیهای زنده یاد «خسرو شکیبایی» بیان کرد: خسرو شکیایی در بازیها خیلی دستهایش را تکان میداد و به نوعی هوا را میشکافت و برای همه ما جذاب بود و آنرا دوست داشتیم. بعد از خسرو شکیبایی همه میخواستند آن حرکات دست را تکرار کنند در صورتی که آن حرکات دست تنها مختص خسرو شکیبایی است. من معتقدم وقتی یک بازیگر روی صحنه میرود نباید فکر کند که چه کاری میخواهد انجام بدهد، حرکتش را طراحی نکند و به ناخوداگاه بسپارد زیرا بر اساس وجود بازیگر طراحی میکند مانند خسرو شکیبایی که دلنشین خواهد بود. در این صورت نقش آفرینیها دلنشین خواهد بود اما وقتی درباره آن فکر کنیم دیگر جذاب نمیشود.
وی با بیان اینکه بازیگر نباید سواد خود را جلوی دوربین ببرد، گفت: دوربین درواقع یک فاصله بین بازیگر و تماشاگر است و تماشاگر از چشم دوربین بازیگر را میبیند پس باید با دوربین رفیق باشیم و نخواهیم به دوربین بگوییم که چقدر سواد داریم. وقتی جلوی دوربین فکر کنیم همه چیز خراب میشود.
#دنبای_تصویر_آنلاین #دنبای_تصویر #رضا_کیانیان #خسرو_شکیبایی
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، در ادامه انتشار سلسله برنامههای تاریخ شفاهی موزه سینمای ایران به مناسبت زادروز «رضا کیانیان» بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون بخشهایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است.
رضا کیانیان با بیان اینکه تمام مقالاتی که با موضوع بازیگری نوشته درباره سوالهایی بوده که در ذهنش پیش میآمده، گفت: یادم میآید در فیلم «آژانس شیشهای» در سکانسی باید خم میشدم گلوله را برمیداشتم و نشان میدادم و عزیز ساعتی (فیلمبردار) یک دفعه قطع کرد و گفت مشکلی برای نور بوجود آمده است و آرام نزدیک گوش من گفت به خاطر نور قطع نکردم دلیلش این است که بهت بگویم چطور گلوله را بالا بیاوری تا پلان بهتر شود و در همان جا متوجه شدم که اگر از زاویه دوربین فکر میکردم متوجه میشدم.
کیانیان با اشاره به نقش آفرینیهای زنده یاد «خسرو شکیبایی» بیان کرد: خسرو شکیایی در بازیها خیلی دستهایش را تکان میداد و به نوعی هوا را میشکافت و برای همه ما جذاب بود و آنرا دوست داشتیم. بعد از خسرو شکیبایی همه میخواستند آن حرکات دست را تکرار کنند در صورتی که آن حرکات دست تنها مختص خسرو شکیبایی است. من معتقدم وقتی یک بازیگر روی صحنه میرود نباید فکر کند که چه کاری میخواهد انجام بدهد، حرکتش را طراحی نکند و به ناخوداگاه بسپارد زیرا بر اساس وجود بازیگر طراحی میکند مانند خسرو شکیبایی که دلنشین خواهد بود. در این صورت نقش آفرینیها دلنشین خواهد بود اما وقتی درباره آن فکر کنیم دیگر جذاب نمیشود.
وی با بیان اینکه بازیگر نباید سواد خود را جلوی دوربین ببرد، گفت: دوربین درواقع یک فاصله بین بازیگر و تماشاگر است و تماشاگر از چشم دوربین بازیگر را میبیند پس باید با دوربین رفیق باشیم و نخواهیم به دوربین بگوییم که چقدر سواد داریم. وقتی جلوی دوربین فکر کنیم همه چیز خراب میشود.
#دنبای_تصویر_آنلاین #دنبای_تصویر #رضا_کیانیان #خسرو_شکیبایی
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline