سیلی سرخ نگاهی به فیلم مجبوریم رضا دُرمیشیان ✍ منوچهر دین ...
سیلی سرخ / نگاهی به فیلم «مجبوریم» رضا دُرمیشیان
✍🏻 منوچهر دین پرست / روزنامه اطلاعات:
⏺ سرانجام پس از چند سال وقفه، فیلم «مجبوریم»رضا درمیشیان اکران شد و مورد توجه علاقهمندان به سینما قرار گرفت. «مجبوریم» را باید فیلمی درام و تلخ و واقعگرا توصیف کرد. فیلمی که توانسته به شیوه داکیودرام، ساختار قابل توجهی را برای القای مفهوم مد نظر خود ارائه کند. درمیشیان بنا بر سابقهای که در ساخت فیلمهای سینمایی دارد، مانند لانتوری یا عصبانی نیسیتم، به دنبال آن است تا بیانی تند و تیز درقالب سینما از وضعیت جامعه ایرانی ارائه دهد. درمیشیان کارگردان و فیلمسازی است که توانسته به موضوعات اجتماعی و آسیبهای آن به خوبی دقت کند و آن را در بیان سینمایی به شکلی شفاف و حتی رک و پوست کنده به مخاطب ارائه کند.
⏺ کلیّت فیلم، پراز تعارض و کشش است. فیلم سرشار از خرده داستانکهایی است که وضعیت نابهنجار کارتن خوابها، بزهکاران، فروشندگان نوزاد و… را نشان میدهد. از سوی دیگر نیز سعی کرده تا موقعیت پزشکان، وکلا، مددکاران اجتماعی، پلیس و دوایر امنیتی را در مواجهه با چنین نابهنجاریهایی به تصویر بکشد. اگر به ساختار فیلم دقت بیشتری داشته باشیم، متوجه میشویم که کارگردان سعی کرده با موسیقی جذابی که ساخته کیهان کلهر است و با تصاویری که با تم سیاه و سفید نقش بسته، اوج سیاهی وضعیت جامعه را به مخاطب نشان دهد. از سوی دیگر، فیلم سرشار از تکانههای اخلاقی و قانونی است که مخاطب را بر سر دو راهی قرار میدهد.
⏺ بحث حقوق انسانی و کرامت زنان و اقشار مختلف جامعه، از جمله مواردی است که طی سالهای پس از انقلاب در بسیاری از محافل فکری و دانشگاهی طرح شده، اما در قالب هنر و سینما چنین مسائلی به ندرت در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.
⏺نکته ای برای ما پر رنگ می شود که باید آن را بسیار جدی تلقی کرد و آن این پرسش است که آیا فروپاشی نظام اخلاقی و ذهنی جامعه معاصر ایرانی، اتفاق افتاده و کارگردان در پی آن است که آن را به تصویر کشد و یا اینکه این هم داستانی است از همان داستان های جنایی که در سراسر دنیا بسیاری از فیلمسازان، در پی تولید آنها هستند؟
پاسخ به این سؤال قطعاً جواب های بی شماری دارد، اما باید به این نکته توجه کرد که ترفندهای روایتی در چنین فیلم هایی غالباً با فرم فیلم دارای نوعی پیوند و هم بستگی است.
.
.
#مجبوریم #رضا_درمیشیان
اینستاگرام FilmnetNews | فیلمنت نیوز
✍🏻 منوچهر دین پرست / روزنامه اطلاعات:
⏺ سرانجام پس از چند سال وقفه، فیلم «مجبوریم»رضا درمیشیان اکران شد و مورد توجه علاقهمندان به سینما قرار گرفت. «مجبوریم» را باید فیلمی درام و تلخ و واقعگرا توصیف کرد. فیلمی که توانسته به شیوه داکیودرام، ساختار قابل توجهی را برای القای مفهوم مد نظر خود ارائه کند. درمیشیان بنا بر سابقهای که در ساخت فیلمهای سینمایی دارد، مانند لانتوری یا عصبانی نیسیتم، به دنبال آن است تا بیانی تند و تیز درقالب سینما از وضعیت جامعه ایرانی ارائه دهد. درمیشیان کارگردان و فیلمسازی است که توانسته به موضوعات اجتماعی و آسیبهای آن به خوبی دقت کند و آن را در بیان سینمایی به شکلی شفاف و حتی رک و پوست کنده به مخاطب ارائه کند.
⏺ کلیّت فیلم، پراز تعارض و کشش است. فیلم سرشار از خرده داستانکهایی است که وضعیت نابهنجار کارتن خوابها، بزهکاران، فروشندگان نوزاد و… را نشان میدهد. از سوی دیگر نیز سعی کرده تا موقعیت پزشکان، وکلا، مددکاران اجتماعی، پلیس و دوایر امنیتی را در مواجهه با چنین نابهنجاریهایی به تصویر بکشد. اگر به ساختار فیلم دقت بیشتری داشته باشیم، متوجه میشویم که کارگردان سعی کرده با موسیقی جذابی که ساخته کیهان کلهر است و با تصاویری که با تم سیاه و سفید نقش بسته، اوج سیاهی وضعیت جامعه را به مخاطب نشان دهد. از سوی دیگر، فیلم سرشار از تکانههای اخلاقی و قانونی است که مخاطب را بر سر دو راهی قرار میدهد.
⏺ بحث حقوق انسانی و کرامت زنان و اقشار مختلف جامعه، از جمله مواردی است که طی سالهای پس از انقلاب در بسیاری از محافل فکری و دانشگاهی طرح شده، اما در قالب هنر و سینما چنین مسائلی به ندرت در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.
⏺نکته ای برای ما پر رنگ می شود که باید آن را بسیار جدی تلقی کرد و آن این پرسش است که آیا فروپاشی نظام اخلاقی و ذهنی جامعه معاصر ایرانی، اتفاق افتاده و کارگردان در پی آن است که آن را به تصویر کشد و یا اینکه این هم داستانی است از همان داستان های جنایی که در سراسر دنیا بسیاری از فیلمسازان، در پی تولید آنها هستند؟
پاسخ به این سؤال قطعاً جواب های بی شماری دارد، اما باید به این نکته توجه کرد که ترفندهای روایتی در چنین فیلم هایی غالباً با فرم فیلم دارای نوعی پیوند و هم بستگی است.
.
.
#مجبوریم #رضا_درمیشیان
اینستاگرام FilmnetNews | فیلمنت نیوز