پیکی بلایندرز چه افرادی بودند؟

پیکی بلایندرز در واقعیت اسم یه گروه گنگستری در بیرمنگام بوده که برخلاف اتفاقات سریال پیکی بلایندرز در سال 1890 تشکیل میشه و در واقع یه گروه خیابونی به تمام معنابودن و خبری از بلندپروازی، برنامه‌ریزی و رهبری هوشمندانه نبوده. اعضای این باند اکثرا 18 تا بیست ساله و عموما از طبقه‌ی کارگر جامعه بودن و از طریق دزدی،خشونت،اخاذی  و شرط‌بندی‌های غیرقانونی به قدرت رسیدن. رهبر این باند که 22 سال داشته «کوین مونی» بوده که به اسم «توماس گیلبرت» شناخته میشده؛ شخصیت توماس شلبی درواقع از  توماس گیلبرت الهام گرفته شده. پیکی بلایندرزها با شکست دادن باند Sloggers به شهربیرمنگام تسلط پیدا میکنن.

چرا گروه پیکی بلایندرز به این اسم معروف میشن؟

برای این سوال دو تا جواب وجود داره.

در یه سری از داستان‌هایی که از این گروه نسل به نسل منتقل شده، اعضای این گروه در لبه‌ی کلاه‌های پشمی تختشون (که به این نوع کلاه ها میگن پیکی) تیغ ریش تراش جاگذاری میکردن و در دعوای خیابونی ازش برای کور کردن طرف مقابل (بلایند در انگلیسی به معنی کور هست) استفاده می‌کردن.

اما «کارل چین» از مورخین شهر بیرمنگام این مسئله رو خیلی محتمل نمیدونه و اعتقاد داره که در طول سال ها تحت‌تاثیر جرایم این گروه و داستان‌های خشونت آمیز، دچار تحریف شده باشه و دلیل این نام خاص رو چیز دیگه‌ایی میدونه. شخصیت های اصلی این بانددر استایل روزمره‌شون بسیار خوش پوش بودن.کت ‌های دست دوز،شلوار دمپا گشاد، پالتو با یقه‌های ایستاده یا خزدار،  کلاه پشمی تخت، جلیقه‌های دکمه دار، چکمه‌ی چرم با نوک فلزی،کروات و دستمال گردن ابریشمی امضای خاص این گروه بود. کارل چین کلمه‌ی پیکی رو اشاره‌ایی به کلاه‌های پشمی تخت و بلایندر رو اشاره‌ایی به کلمه‌ایی عامیانه میدونه که برای توصیف افراد با البسه‌ی خاص به کاربرده میشده.

از جزئیات جرایم و زندگی این گروه به دلیل ضعف سیستم پلیس بریتانیا چیز بسیار زیادی باقی نمونده،گفته میشه این گروه بیست سال بیرمنگام رو در دست داشتن تا در نهایت در سال 1910 باند بزرگتری به نام «باند پسران» کنترل این شهر رو به دست میگیرن. اعضای این گروه بعد از فروپاشی یا به ارتش انگلستان در جنگ جهانی اول ملحق شدن، یا به باشگاه‌های مشت‌زنی غیرقانونی روی آوردن و درنهایت با سختگیری‌های پلیس در دوره‌ی جدید بخاطر جرایم کوچک و ناچیز دستگیر شدند.