گاهی فکر می‌کنم خود آدمیزاد چقدر در سرنوشت خودش سهم داره در...

گاهی فکر می‌کنم خود آدمیزاد چقدر در سرنوشت خودش س
گاهی فکر می‌کنم خود آدمیزاد چقدر در سرنوشت خودش سهم داره؟ در اتفاقات پیرامونش، در خوشی و حتی غم‌هاش، در بدست آوردن و از دست دادنهاش، چقدر سرنوشت و چقدر خودمون سهم داریم؟!

با دوست عزیزی گپ میزدیم و من داشتم غرغر می‌کردم و مسئولیت خودم را از همه اتفاقات خوب و بد پیرامونم حذف میکردم .
گفت: دقیقا همینه
وقتی از خودت دورش کنی و همرو گردن سرنوشت بندازی زندگی ممکنه ترسناک بشه و تو رها و برای همینه سهم خودت رو کم میکنی!

باید هر سرنوشتی را باهاش شریک شد و باهاش دو نفره نوشت، باید بابت هر شکستن، هر کم آوردن، با خوشی‌هاش خنده‌هاش و گریه‌هاش، باهاش شریک بشی تا خودت را باور کنی۔
باید برای اول خودت، توانت را صدبرابر کنی و برای اینکه خودت برای خودت دست بزنی از هر طوفانی با ارامش و صداقت عبور کنی.

خلاصه اینکه گاهی به این نتیجه میرسم باید آدمها در لحظه زندگی کنن تا حسرت دیروز رو نخورن و حتی آینده رو درست بنویسن۔
باید سهم خودشون رو جدی بگیرند تا بتونن به وقتش بابت هر خوشی و ناخوشی قد علم کنن و به جان بخرن و ساخته بشن۔
حقیقت دیر و زود داره حتی قضاوت میشه حتی دشمن داره اما بوقتش خودش رو نشان میده از جاییکه حتی منتظر نباشی!

بخشی از گفتگوهای دلی من 😌💙
You are responsible for your happiness. If you expect others to make you happy, you will always be disappointed.

اینستاگرام Mahe Man