بیاین چشمامونو ببندیم و تخیل کنیم تو جامعه ى زندگى میکنیم ک...

بیاین چشمامونو ببندیم و تخیل کنیم تو جامعه ى زندگى میکنیم که مردمش دلسوزِ همدیگه ان و از هر قشر و طبقه اى که باشن، قلبشون براى مشکلاتِ هم میتَپه، با هم متحدن، اختلاف ها با صبورى و گفتگو حل میشه،و دغدغه اشون براى همدیگه از سطحِ سر و وضع و رخت و لباس و اختلاف در عقیده و سلیقه خیلى بالاتره ، تصور کنیم نظام آموزشى درستى داریم که داره استعدادِ بچه ها و جَوونهامون رو (به جاى اتلاف وقت به درازاىِ بهترین سالهاى عمرشون) کشف میکنه و به سمت آینده ى بهتر به کار میگیره ، نخبه ها و نابغه ها و دانشمندامون( حتى کس و کارِ خودمون با همون نیمچِه استعداد و هنر و تواناییشون) از پیشمون نرفتن و همه همین جا کنار هم به هم و به مملکتمون خدمت میکنیم،بیاین تخیل کنیم فرداىِ بهتر همین جاست، فیلم ها سلیقه اى توقیف نمیشن ، کتاب ها بدون سانسور مجوز میگیرن، اینترنت کوفتى دم به دقیقه قطع نمیشه که مغز و اعصاب و روانمون رو از بچه ى کوچیک تا آدم گنده اش به باد بده، کسى رو نمیبرن، کسى رو نمیارن! شایسته سالارى لابه لاى همه ى ابعاد سیاسى، اجتماعى ، علمى و فرهنگى نفوذ کرده، جا خوش کرده و هر کسى فقط نون بازو و تلاش و استعداد خودشو میخوره، بغض اگه گذاشت بیاین یه لحظه فکر کنیم بازنشسته هامون، پدرها و مادرهامون به جاى کار کردن فقط دارن خستگىِ سالها زحمت و عرق ریختنشون رو از تن خسته اشون بیرون میکنن، طفل معصوم هاى مثل ماهمون که از وقتى چشم باز کردن در تأمین هزینه هاى صاحبانشون شریک بودن، با سر تو سطل آشغالهاى بزرگ کثافتمون دست و پا نمیزنن، مرداى شریف و زحمتکش و آبرو دارمون شرمنده و سرافکنده ى زن و بچه و سر و همسر نیستن ، دختراى جَوونمون بدن هاى مثل برگ گلشون رو براى خرید کفش و رخت و لباس به هر حرومزاده اى نمیبخشن ،با زن هاى سرپرست خانواده امون تو جامعه با نهایت عزت و احترام رفتار مى شه، همه جور امکاناتى براى آسایش و راحتى معلولین و ناتوان هامون در همه ى مکان هاى عمومى داریم، هزینه ى درمان و دارو مثل یه مشتِ محکم تو صورت مریض هاىِ بى جون و بد حالمون نمیخوره و به جاش با هزینه ى کم و امکاناتِ کافى و رسیدگى مناسب درمان میشن!
.
٠
و این شکافِ طبقاتىِ تهوع آور، اونقدرها هم که ما فکر میکنیم عمیق نیست...

بغض اگه گذاشت بیاین تخیل کنیم ...

عکس mehrnazdehghan_2

اینستاگرام shaghayegh dehghan/شقایق دهقان