سحرعصر آزاد-فیلم سینمایی بی رویا سوژه جذاب و چالش برانگیز ب...
سحرعصر آزاد-فیلم سینمایی «بی رویا» سوژه جذاب و چالش برانگیز بحران هویت یک زن را بر بستری دراماتیک مبتنی بر جهان رئالیسم پیش می برد اما در انتها جهان سورئال را به عنوان محملی برای پاسخگویی و خروج از بحران انتخاب می کند.
آرین وزیر دفتری که سابقه فعالیت در عرصه فیلم کوتاه را دارد و آثارش مورد توجه و اقبال هم قرار گرفته اند، در اولین فیلم بلند سینمایی اش سراغ تم و محوری جذاب رفته که برای سینمای ایران جذابیت دارد و بخصوص رویکرد به نحوه خوانش از این ایده می تواند آن را واجد تمایز و تازگی در میان سوژه های تکرارشونده کند.
محوریت فیلم با زنی است به نام رویا (طناز طباطبایی) که در نقطه ای باثبات به تصویر درآمده و مواجهه او با دختری گمشده و بی نام (شادی کرمرودی) این ثبات اولیه را دچار لغزش کرده و تا بی نظمی و فروپاشی محض پیش می برد.
طبعاً اهمیت این روند در نوع خوانش نویسنده- فیلمساز از موقعیتی است که به تدریج هویت کاراکترها را به چالش کشیده و قرار است نوعی استحاله را به همراه داشته باشد. اما این وجه هم اهمیت دارد که فیلمساز از چه سویه ای قصد طرح و نزدیک شدن به این موقعیت را دارد.
وزیردفتری در این روند تلاش کرده خوانشی رئال مبتنی بر کدهایی واضح و مشخص از موقعیت و آدم ها داشته باشد و به همین دلیل هم جهان پیرامون رویا عادی پیش می رود تا جایی که گم شدن آرش و مسائل برآمده از دریافت وام و ممنوع الخروج شدن رویا، پیش می آید.
این ابهام هم می تواند صورتی از طرح و توطئه و اختلاس و دزدی شریک رویا را به دنبال داشته باشد که نیاز به پیگیری روند پرونده دارد. از این مقطع و با رفتن رویا برای عمل سرپایی چشم، خوانش درام به سمت طراحی یک خیانت عاطفی پیش می رود و نوع رابطه بابک و زیبا دچار چرخش و نقاط عطفی می شود که باز هم پاسخ های واقعی برای این ابهامات وجود دارد و قصه در حال جلو رفتن است.
اما از سکانس بیمارستان شاهد هستیم که موقعیت دراماتیک رویا به شکلی ایستا و تکرارشونده درجا می زند و او مرتب پرسش ها و چرایی های جهان پیرامونش را خطاب به بابک و زیبا طرح می کند اما به شکلی عامدانه و غیر منطقی هیچ پاسخ حداقلی به آنها داده نمی شود.
مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
#دنیای_تصویر #دنیای_تصویرآنلاین #سینما #نقد #آرین_وزیردفتری #بی‌رویا #فیلم
saharasrazad
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
آرین وزیر دفتری که سابقه فعالیت در عرصه فیلم کوتاه را دارد و آثارش مورد توجه و اقبال هم قرار گرفته اند، در اولین فیلم بلند سینمایی اش سراغ تم و محوری جذاب رفته که برای سینمای ایران جذابیت دارد و بخصوص رویکرد به نحوه خوانش از این ایده می تواند آن را واجد تمایز و تازگی در میان سوژه های تکرارشونده کند.
محوریت فیلم با زنی است به نام رویا (طناز طباطبایی) که در نقطه ای باثبات به تصویر درآمده و مواجهه او با دختری گمشده و بی نام (شادی کرمرودی) این ثبات اولیه را دچار لغزش کرده و تا بی نظمی و فروپاشی محض پیش می برد.
طبعاً اهمیت این روند در نوع خوانش نویسنده- فیلمساز از موقعیتی است که به تدریج هویت کاراکترها را به چالش کشیده و قرار است نوعی استحاله را به همراه داشته باشد. اما این وجه هم اهمیت دارد که فیلمساز از چه سویه ای قصد طرح و نزدیک شدن به این موقعیت را دارد.
وزیردفتری در این روند تلاش کرده خوانشی رئال مبتنی بر کدهایی واضح و مشخص از موقعیت و آدم ها داشته باشد و به همین دلیل هم جهان پیرامون رویا عادی پیش می رود تا جایی که گم شدن آرش و مسائل برآمده از دریافت وام و ممنوع الخروج شدن رویا، پیش می آید.
این ابهام هم می تواند صورتی از طرح و توطئه و اختلاس و دزدی شریک رویا را به دنبال داشته باشد که نیاز به پیگیری روند پرونده دارد. از این مقطع و با رفتن رویا برای عمل سرپایی چشم، خوانش درام به سمت طراحی یک خیانت عاطفی پیش می رود و نوع رابطه بابک و زیبا دچار چرخش و نقاط عطفی می شود که باز هم پاسخ های واقعی برای این ابهامات وجود دارد و قصه در حال جلو رفتن است.
اما از سکانس بیمارستان شاهد هستیم که موقعیت دراماتیک رویا به شکلی ایستا و تکرارشونده درجا می زند و او مرتب پرسش ها و چرایی های جهان پیرامونش را خطاب به بابک و زیبا طرح می کند اما به شکلی عامدانه و غیر منطقی هیچ پاسخ حداقلی به آنها داده نمی شود.
مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
#دنیای_تصویر #دنیای_تصویرآنلاین #سینما #نقد #آرین_وزیردفتری #بی‌رویا #فیلم
saharasrazad
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
