پژمان خلیلزاده سریال دکستر که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳ به شکل م...
پژمان خلیلزاده: سریال «دکستر» که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳ به شکل مستمر در ۸ فصل از شبکه شوتایم آمریکا پخش شد، در همان سالها مخاطبان زیادی را نسبت به خود جذب کرد. سریالی با موضوع جنایی-معمایی با محوریت یکی از کارمندان ادارهی آگاهی پلیس میامی که نامش دکستر مورگان است و به صورت پنهانی نقش یک قاتل سریالی به شیوه رابین هود را بازی میکند.
.
«دکستر» در فصل اولش پس از پخش شدن قسمتهای ابتدایی کمی دچار مشکل در جذب مخاطب شد، چون اساساً تماشاگر در برخورد نخست با موضع پرسوناژ دوگانهی دکستر که از طرفی یک مرد محترم و مثبت است و در وجههای دیگر یک ساحت مخوف دارد، این دوگانگی در ابژهی دراماتیک شخصیت مرکزی پیرنگ کمی گیجکننده به نظر میرسید. اما تیم سازندگان سریال و به خصوص مایکل سیهال با ایفای نقش درخشانش، از قسمتهای ۴ و ۵ به بعد، «دکستر» را به یک پرسوناژ اثرگذار و ماندگار در میان سریالهای قرن ۲۱ تا به امروز تبدیل کردند.
.
«دکستر» از فصل دوم با یک جهش رو به صعود همینطور میتازید و وجهههای مختلف شخصیتی و گسستهای اجتماعی و حتی جامعهشناسانهی آمریکا را به تصویر میکشید. البته سریال «دکستر» از همان ابتدا به دلیل موضع و تم پیرنگ و مضمونش، با منتقدان جدی مواجهه شد و این مخالفتها فصل به فصل در جامعهی ژورنالیستی مجلات و وبسایتهای سینمایی و سریالی به آن دامن زده میشد.
.
مخالفان مجموعه «دکستر» این ادله را داشتند (و همچنان دارند) که سریال مورد نظر با تحریف امر خشونت به یک رفتار فردی، و سپس سرپوش گذاشتن بر اعمال روانی و جامعهستیزانهی شخصیت دکستر، یک پیام بسیار اعوجاج برانگیز در عرصهی رفتارهای اجتماعی برای تکتک افراد به وجود میآورد.
.
منتقدان عقیده داشتند که دکستر مورگان خودش یک قاتل سریالی و بیمار خطرناک با سویههای وخیم دو شخصیتی است و نمایش چنین فردی به عنوان «رابین هود قاتل» یا «دست عدالتِ سرنوشت» که نهایتاً مجرمین فراری از چنگال قانون را به سزای اعمالشان میرساند، این نوع بارگذاری دراماتیک از سویههای خشونت و جامعهستیز میتواند پیامدهای بسیار مخربی برای جامعهی دموکراتیک آمریکا را سبب شود.
.
فارغ از بحث و جدل مخالفان تند و تیز با موافقان صد درصدی اثر، باید سریال «دکستر» را در یک پازل کلیتر و جامعیت دراماتیک مورد سنجش قرار دهیم. موضوع کلیدی در «دکستر» اینجاست که آیا شخصیت اصلی فیلم فصل به فصل با عملیاتهای انفرادی خود به رستگاری میرسد؟؟!
#دنیای_تصویر #دنیای_تصویر_آنلاین #دکستر #سریال #مایکل_سیهال
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
.
«دکستر» در فصل اولش پس از پخش شدن قسمتهای ابتدایی کمی دچار مشکل در جذب مخاطب شد، چون اساساً تماشاگر در برخورد نخست با موضع پرسوناژ دوگانهی دکستر که از طرفی یک مرد محترم و مثبت است و در وجههای دیگر یک ساحت مخوف دارد، این دوگانگی در ابژهی دراماتیک شخصیت مرکزی پیرنگ کمی گیجکننده به نظر میرسید. اما تیم سازندگان سریال و به خصوص مایکل سیهال با ایفای نقش درخشانش، از قسمتهای ۴ و ۵ به بعد، «دکستر» را به یک پرسوناژ اثرگذار و ماندگار در میان سریالهای قرن ۲۱ تا به امروز تبدیل کردند.
.
«دکستر» از فصل دوم با یک جهش رو به صعود همینطور میتازید و وجهههای مختلف شخصیتی و گسستهای اجتماعی و حتی جامعهشناسانهی آمریکا را به تصویر میکشید. البته سریال «دکستر» از همان ابتدا به دلیل موضع و تم پیرنگ و مضمونش، با منتقدان جدی مواجهه شد و این مخالفتها فصل به فصل در جامعهی ژورنالیستی مجلات و وبسایتهای سینمایی و سریالی به آن دامن زده میشد.
.
مخالفان مجموعه «دکستر» این ادله را داشتند (و همچنان دارند) که سریال مورد نظر با تحریف امر خشونت به یک رفتار فردی، و سپس سرپوش گذاشتن بر اعمال روانی و جامعهستیزانهی شخصیت دکستر، یک پیام بسیار اعوجاج برانگیز در عرصهی رفتارهای اجتماعی برای تکتک افراد به وجود میآورد.
.
منتقدان عقیده داشتند که دکستر مورگان خودش یک قاتل سریالی و بیمار خطرناک با سویههای وخیم دو شخصیتی است و نمایش چنین فردی به عنوان «رابین هود قاتل» یا «دست عدالتِ سرنوشت» که نهایتاً مجرمین فراری از چنگال قانون را به سزای اعمالشان میرساند، این نوع بارگذاری دراماتیک از سویههای خشونت و جامعهستیز میتواند پیامدهای بسیار مخربی برای جامعهی دموکراتیک آمریکا را سبب شود.
.
فارغ از بحث و جدل مخالفان تند و تیز با موافقان صد درصدی اثر، باید سریال «دکستر» را در یک پازل کلیتر و جامعیت دراماتیک مورد سنجش قرار دهیم. موضوع کلیدی در «دکستر» اینجاست که آیا شخصیت اصلی فیلم فصل به فصل با عملیاتهای انفرادی خود به رستگاری میرسد؟؟!
#دنیای_تصویر #دنیای_تصویر_آنلاین #دکستر #سریال #مایکل_سیهال
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline