پژمان خلیلزاده این روزها در بین جذابیتها و تراکم بالای دن...
پژمان خلیلزاده: این روزها در بین جذابیتها و تراکم بالای دنیای پخش آنلاین، با سریالهای متنوع در ژانرهای گوناگون طرفیم که برای انواع مخاطبین با سلایق گوناگون تم و فضا ارائه میدهند. یکی از این ژانرها گونهٔ سینمای وحشت است که سابقهٔ طولانی داستانگویی در تاریخ سینما و امر هنر سرگرمی برای تماشاگران به همراه داشته و همچنان چراغ تالار جادویی هنر بصری را روشن نگه میدارد.
.
سریال «چپل ویت» ساخت کمپانی هالیفاکس که هم اکنون در حال پخش از شبکه اپیکس است، دقیقاً بازنمایی دوباره ژانر محبوب وحشت با شاخهٔ خونآشامی است که تا به امروز مورد اقبال زیادی قرار گرفته است. «چپل ویت» در همان نگاه نخست عنصر مهمی برای جذب مخاطب در پتانسیل درونی خود دارد. سریال اقتباسی از داستان کوتاهی بنام «سهم اورشلیم» اثر نویسنده مشهور استیفن کینگ است و همین پارامتر، نخستین عامل برای جذب تماشاگر و دنبال کردن سیر داستانی میشود. در مجموع داستان سریال یک خط متناوب را دنبال میکند به این صورت که ماجرا روایت زندگی یک ملوان جوان به نام چارلز بون به همراه سه فرزندش است. چارلز پس از یک سفر دریایی سخت که در آن همسرش را از دست داده، به عمارت خانوادگیاش که حالا به او به ارث رسیده نقل مکان میکند. عمارتی به نام چپل ویت در روستایی کوچک با مردمانی سرد و منزوی که از خانواده بونها متنفرند.
.
خالقین اثر (دونالد دیلین به عنوان تهیهکننده و جیسون و پیتر فیلاردی به عنوان نویسندگان) یک فضای گوتیک با تصویرسازی دنیای برام استوکری افریدهاند و در دل آن، دو اتمسفر روایی را در ساختمان پیرنگی خود بسط میدهند؛ ابتدا پرداخت به فردیت و گسستهای روحی و روانی شخصیت اول فیلم چارلز بون با بازی آدرین برودی و در وهله دوم بسیط کردن این فضای هیستریکی و روانی به ماجرایی خونآشامی که پارامترها و المانهای فرمی و ژانری این گونهٔ بصری را در بطن خود یدک میکشد.
.
«چپت ویل» حکایت از دنیایی دارد که در عین فانتزی بودنش، روایتگر جهان مدرن ماست؛ دنیایی سیاه با مردمانی بدبین و دائماً به یکدیگر بیاعتماد که در دل این بدگمانیهای اجتماعی و فردی پای یک نفرین قدیمی به میدان باز میشود تا یک جهان تاریک را برای همهگان عرضه کند. شخصیت آدرین برودی یا آن پاسبان دهکده و از همه مهمتر کاراکتر کشیش متزلزل و از درون مضمحل، روایتهای ضدکلیشهای برادران فیلاردی در دراماتیزه کردن پیرنگ و فضا هستند که میزان تعمق اتمسفر گوتیک اثر را بالا میبرد.
مطلب کامل را در سایت بخوانید.
#دنیای_تصویر_أنلاین #دنیای_تصویر #سینما#سریال#فبلم_ترسناک #سریال_ترسناک
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
.
سریال «چپل ویت» ساخت کمپانی هالیفاکس که هم اکنون در حال پخش از شبکه اپیکس است، دقیقاً بازنمایی دوباره ژانر محبوب وحشت با شاخهٔ خونآشامی است که تا به امروز مورد اقبال زیادی قرار گرفته است. «چپل ویت» در همان نگاه نخست عنصر مهمی برای جذب مخاطب در پتانسیل درونی خود دارد. سریال اقتباسی از داستان کوتاهی بنام «سهم اورشلیم» اثر نویسنده مشهور استیفن کینگ است و همین پارامتر، نخستین عامل برای جذب تماشاگر و دنبال کردن سیر داستانی میشود. در مجموع داستان سریال یک خط متناوب را دنبال میکند به این صورت که ماجرا روایت زندگی یک ملوان جوان به نام چارلز بون به همراه سه فرزندش است. چارلز پس از یک سفر دریایی سخت که در آن همسرش را از دست داده، به عمارت خانوادگیاش که حالا به او به ارث رسیده نقل مکان میکند. عمارتی به نام چپل ویت در روستایی کوچک با مردمانی سرد و منزوی که از خانواده بونها متنفرند.
.
خالقین اثر (دونالد دیلین به عنوان تهیهکننده و جیسون و پیتر فیلاردی به عنوان نویسندگان) یک فضای گوتیک با تصویرسازی دنیای برام استوکری افریدهاند و در دل آن، دو اتمسفر روایی را در ساختمان پیرنگی خود بسط میدهند؛ ابتدا پرداخت به فردیت و گسستهای روحی و روانی شخصیت اول فیلم چارلز بون با بازی آدرین برودی و در وهله دوم بسیط کردن این فضای هیستریکی و روانی به ماجرایی خونآشامی که پارامترها و المانهای فرمی و ژانری این گونهٔ بصری را در بطن خود یدک میکشد.
.
«چپت ویل» حکایت از دنیایی دارد که در عین فانتزی بودنش، روایتگر جهان مدرن ماست؛ دنیایی سیاه با مردمانی بدبین و دائماً به یکدیگر بیاعتماد که در دل این بدگمانیهای اجتماعی و فردی پای یک نفرین قدیمی به میدان باز میشود تا یک جهان تاریک را برای همهگان عرضه کند. شخصیت آدرین برودی یا آن پاسبان دهکده و از همه مهمتر کاراکتر کشیش متزلزل و از درون مضمحل، روایتهای ضدکلیشهای برادران فیلاردی در دراماتیزه کردن پیرنگ و فضا هستند که میزان تعمق اتمسفر گوتیک اثر را بالا میبرد.
مطلب کامل را در سایت بخوانید.
#دنیای_تصویر_أنلاین #دنیای_تصویر #سینما#سریال#فبلم_ترسناک #سریال_ترسناک
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline