آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم تا برفتی ز برم صورت بی‌جا...

آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم
تا برفتی ز برم صورت بی‌جان بودم

نه فراموشیم از ذکر تو خاموش نشاند
که در اندیشه اوصاف تو حیران بودم

بی تو در دامن گلزار نخفتم یک شب
که نه در بادیه خار مغیلان بودم

زنده می‌کرد مرا دم به دم امید وصال
ور نه دور از نظرت کشته هجران بودم

به تولای تو در آتش محنت چو خلیل
گوییا در چمن لاله و ریحان بودم

تا مگر یک نفسم بوی تو آرد دم صبح
همه شب منتظر مرغ سحرخوان بودم

سعدی از جور فراقت همه روز این می‌گفت
عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم

#سعدی

.
.
پی‌نوشت:
دلیل بستن لایک و کامنتها، خیلی شفاف و مشخصه… در جامعه و فرهنگی که این اعداد و ارقام به جای آمارهای مهمتر و حیاتی مثل تعداد مبتلایان، گرسنگان، فوتی‌ها، بی‌خانمان‌ها و…. تعیین کننده است، ترجیح میدم همه‌ی ارقام من صفر باشد بگذار هرکس هر قضاوتی می‌خواهد بکند که من نه برای جذبِ دنبال‌کننده و نه برای بالا رفتن لایک و ویو نه هزینه کرده و می‌کنم، نه باج داده و می‌دهم و نه هیچ…..
این‌جا فقط دفتر یادداشتی‌ست برای ثبت خاطره و تاریخ نه تعیین کننده و نه هیچ !
.
اعداد مرگ برای همه عادی شده جز داغ‌داران، لطفاً خودمون کمی کمک کنیم تا شاید ابتلا کمتر شود. ظاهرا در ایران #کرونا تمام یا کنترل شدنی نیست!!!!

#الهام_پاوه_نژاد #من_ایرانم

اینستاگرام Elham Pavehnejad