زخم‌کاری خوش‌ساخت است حسین معززی‌نیا منتقد و مستندساز و ...
.
🎬 «زخم‌کاری» خوش‌ساخت است
🔹حسین معززی‌نیا منتقد و مستندساز و داماد شهید آوینی در نقد سریال «زخم‌کاری» در صفحه شخصی خود نوشت: چهار قسمت ابتدایی سریال زخم کاری (محمدحسین مهدویان) را دیدم؛ قصه‌ی پرشخصیتی است که طبق تیتراژ از رمانی (نوشته‌ی محمود حسینی‌زاد) اقتباس شده، با نگاهی به نمایشنامه‌ی مکبث و گویا قرار است نوعی فیلم‌نوآر ایرانی باشد بر مبنای روابط درون خانوادهی بزرگی که «گنگستر اقتصادی»اند.
🔹طبق فرمول‌های متعارف، زخم کاری می‌تواند برای تماشاگر امروزی جذاب باشد چون یک: معماها و پنهان‌کاری‌هایی وجود دارد که با تعلیق قصه‌های جنایی ـ پلیسی ترکیب می‌شود، دو: اصل ایده، خوشایند تماشاگری است که از «فساد اقتصادی» عاصی است و با تماشای هر نوع جنگ طبقاتی برای کسب قدرت و ثروت به این فکر می‌افتد که فیلم چقدر «حرف» دارد (بخشی از استقبال تماشاگران از فیلم‌هایی مثل پاراسایت/انگل هم نتیجه‌ی همین تلقی است)، سه: بعضی موقعیت‌ها و دیالوگ‌ها با گذشتن ملایم از خطوط ممنوع شکل گرفته‌اند، چهار: حال‌و‌هوای صوتی تصویری کار، تر و تمیز و شیک است و همان ویژگی‌هایی را دارد که بعضی‌ها به آن می‌گویند «خوش‌ساخت».
🔹️اظهارنظر قطعی درباره‌ی زخم کاری بماند برای وقتی که تمام شد، اما بر اساس این چهار قسمت:
ـ بیش از هر چیز «شتاب‌زدگی» در کار دیده می‌شود. مشخص است سفارشی داده شده، ددلاینی وجود داشته و کار باید می‌رسیده. طرح قصه و روابط شخصیت‌ها می‌توانست در همان قسمت‌های نخست، عمق پیدا کند. رابطه‌ها زیادی یک‌خطی است. ظاهراً نویسنده شروع کرده تا پیش برود و بعداً فکری برای سوابق شخصیت‌ها بکند.
ـ🔹️ شتاب‌زدگی در انتخاب بازیگران هم دیده می‌شود. بازیگران فرعی خوب نیستند. چهره و فیزیک بازیگران نوجوان و خردسال زیادی معمولی است، نپخته هم بازی می‌کنند. کافی است فقط به ترکیب چهارنفره‌ی خانوادهی قهرمان اصلی (جواد عزتی) نگاه کنید و از خودتان بپرسید ترکیب این خانواده چقدر باورپذیر است.
ـ شتاب‌زدگی در اجرا هم دیده می‌شود. بعضی صحنه‌ها معلوم است که خوب تمرین نشده‌اند.
khabargozarisaba
اینستاگرام صبا
🎬 «زخم‌کاری» خوش‌ساخت است
🔹حسین معززی‌نیا منتقد و مستندساز و داماد شهید آوینی در نقد سریال «زخم‌کاری» در صفحه شخصی خود نوشت: چهار قسمت ابتدایی سریال زخم کاری (محمدحسین مهدویان) را دیدم؛ قصه‌ی پرشخصیتی است که طبق تیتراژ از رمانی (نوشته‌ی محمود حسینی‌زاد) اقتباس شده، با نگاهی به نمایشنامه‌ی مکبث و گویا قرار است نوعی فیلم‌نوآر ایرانی باشد بر مبنای روابط درون خانوادهی بزرگی که «گنگستر اقتصادی»اند.
🔹طبق فرمول‌های متعارف، زخم کاری می‌تواند برای تماشاگر امروزی جذاب باشد چون یک: معماها و پنهان‌کاری‌هایی وجود دارد که با تعلیق قصه‌های جنایی ـ پلیسی ترکیب می‌شود، دو: اصل ایده، خوشایند تماشاگری است که از «فساد اقتصادی» عاصی است و با تماشای هر نوع جنگ طبقاتی برای کسب قدرت و ثروت به این فکر می‌افتد که فیلم چقدر «حرف» دارد (بخشی از استقبال تماشاگران از فیلم‌هایی مثل پاراسایت/انگل هم نتیجه‌ی همین تلقی است)، سه: بعضی موقعیت‌ها و دیالوگ‌ها با گذشتن ملایم از خطوط ممنوع شکل گرفته‌اند، چهار: حال‌و‌هوای صوتی تصویری کار، تر و تمیز و شیک است و همان ویژگی‌هایی را دارد که بعضی‌ها به آن می‌گویند «خوش‌ساخت».
🔹️اظهارنظر قطعی درباره‌ی زخم کاری بماند برای وقتی که تمام شد، اما بر اساس این چهار قسمت:
ـ بیش از هر چیز «شتاب‌زدگی» در کار دیده می‌شود. مشخص است سفارشی داده شده، ددلاینی وجود داشته و کار باید می‌رسیده. طرح قصه و روابط شخصیت‌ها می‌توانست در همان قسمت‌های نخست، عمق پیدا کند. رابطه‌ها زیادی یک‌خطی است. ظاهراً نویسنده شروع کرده تا پیش برود و بعداً فکری برای سوابق شخصیت‌ها بکند.
ـ🔹️ شتاب‌زدگی در انتخاب بازیگران هم دیده می‌شود. بازیگران فرعی خوب نیستند. چهره و فیزیک بازیگران نوجوان و خردسال زیادی معمولی است، نپخته هم بازی می‌کنند. کافی است فقط به ترکیب چهارنفره‌ی خانوادهی قهرمان اصلی (جواد عزتی) نگاه کنید و از خودتان بپرسید ترکیب این خانواده چقدر باورپذیر است.
ـ شتاب‌زدگی در اجرا هم دیده می‌شود. بعضی صحنه‌ها معلوم است که خوب تمرین نشده‌اند.
khabargozarisaba
اینستاگرام صبا
