بیخ ِ گوش‌مان استمرگ را می گویم یک سال و‌‌ اندی‌ست که بیش ا...

بیخ ِ گوش‌مان استمرگ را می گویم یک سال و‌‌ اندی‌س
بیخ ِ گوش‌مان است...مرگ را می گویم، یک سال و‌‌ اندی‌ست که بیش از همیشه‌ی تاریخ بیخِ گوش‌مان است...سر بگردانیم دماغ مان به رَدایش می‌ساید!
این همه نزدیک!
.
یک‌سال‌ و اندی‌ست یک ناشناخته‌ی منحوسِ حقیر !جان به لب‌مان کرده و هر روز و هر ساعت ناقوس گوش‌خراش ِ مرگ را برای‌مان به صدا در می آورد...
تن‌تان سالم رفقا اما...
اما ما آیا می شنویم؟یا گوش‌های‌مان‌را کیپ گرفته ایم برای نشنیدن ِ صدای ناقوس و ‌درْکوبه های مکرر و پیاپی ِ مرگ؟
کاش بشنویمش پیش از آن‌که دیر شود.
بهتر شویم ...به تر باشیم ...پیش از آن‌که دیر شود...
واقعیت این است که ما...به اندازه‌ی کافی، به اندازه‌ای که لایق ِ صفت ِ «اشرف ِ مخلوقات » باشیم، خوب نیستیم.
با خودمان تعارف نکنیم، قربان صدقه‌ی خودمان نرویم ، واقع‌بین که باشیم خیلی چیزها دست‌مان می آید.
تن‌تان سالم و‌ دل تان خوش. مراقب جسم و قلب و روح‌ و جان تان باشید. بلا به دور.

اینستاگرام Shabnam Moghaddami |شبنم مقدمی