طاعون خیارکی چیست و چگونه منتقل می شود؟
طاعون خیارکی چیست و چگونه منتقل می شود؟
طاعون خیارکی (به انگلیسی : Bobonic plague) یکی از رایج ترین نوع طاعون است که واگیری آن در سال های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ میلادی به اوج خود رسید و افراد زیادی در این بازه زمانی به طاعون خیارکی مبتلا شدند و در نتیجه به وسیله این بیماری سرنوشت مبتلایان به مرگ ختم شد. نوع جدید طاعون خیارکی در اطلاعات آغازین میان چوپان های شهر بایانور چین به چشم خورد ، به همین دلیل دولت چین به مردم کشور اعلام کرد که از شکار کردن ، خوردن یا جا به جایی حیوان هایی که امکان دارد به این بیماری مبتلا باشند ، جلوگیری کنند.
طاعون خیارکی در قدم اول خود سبب مرگ تعداد زیادی از موش ها می شود . به دنبال مرگ موش ها کک ها با تغذیه از خون آن ها یا ساکن بودن در محل زندگی موش ها درگیر می شوند ، چرخه ی این بیماری سپس به انسان ها و حیوانات دیگر منتقل می شود و آن ها را نیز به خود درگیر می کند .
زمان پنهان بودن طاعون خیارکی نزدیک به دو الی شش روز زمان صرف می کند ، نشانه های اولیه این بیماری علائمی چون : لرز و تب بالا، سرگیجه، درد زیاد در بخش ماهیچه و مفصل ها ، احساس کوفتگی، و سر درد را در بر می گیرد . سایر نشانه های طاعون خیارکی شامل کاهش یافتن میزان آب بدن و احساس تشنگی متداوم می باشد . پس از بروز علائم در فرد مبتلا با طی کردن یک روز خیارک هایی بر روی بدن بیمار به وجود می آید .
خیارک ها در واقع همان غده های لنفاوی می باشند که با تورم به این حالت در می آیند . این خیارک ها بیشتر در بخش های اطراف محل نیش خوردگی کک نمایان می شود و با گذشت زمان بزرگ می شوند و درد را همراه خود به بیمار منتقل می کنند .
هنگامی که افراد مبتلا به طاعون خیارکی اقدامی جهت بهبود بیماری خود انجام ندهند با نشانه های خطرناکی مانند : زیاد شدن تعداد ضربان قلب، احساس اظطراب شدید و هذیان گویی برخورد خواهند کرد ، و با رسیدن به این مرحله بعد از ۳۶ ساعت بیمار با مرگ درگیر می شود . نکته ی جالب در مورد مرگ افراد این می باشد که حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد بیماران ممکن است به صورت ناگهانی بعد از سپری کردن یک دوره درگیری طولانی از مرگ نجات پیدا کنند.
به صورت کلی سازمان بین المللی بهداشت بیان کرده است اگر مرحله های درمان طاعون خیارکی با تاخیر انجام شود می تواند سبب مرگ ۶۰ درصد از افراد مبتلا شود.
هنگامی که فردی حیوان درگیر به طاعون خیارکی را لمس نکرده باشد ، احتمال ابتلا به این بیماری در شخص بسیار کم می باشد . اگرچه سرفه و عطسه افراد درگیر به طاعون خیارکی سبب منتشر شدن بزاق آن ها در فضا می شود و با توجه به این موضوع حتی امکان دارد این بیماری از یک انسان به انسان دیگر صورت گیرد اما این رخداد احتمال بسیار کمی دارد. شرایط انتقال این طاعون از انسان به انسان دیگر فقط هنگامی ممکن است انجام شود که یک نفر با بیمار تماس مستقیم و بسیار نزدیک داشته باشد .
بیشترین امار ابتلا به طاعون خیارکی در کشور های آفریقا، هند و پرو به چشم خورده است. در آمریکا هم هر سال تعدادی نزدیک به هفت نفر به این بیماری مبتلا می شوند که اکثر آن ها در ایالات هایی چون : آریزونا ، کالیفرنیا، کلرادو، نیومکزیکو و تگزاس ساکن می باشند .
با پیشرفت علم پزشکی ، پزشکان توانسته اند طاعون خیارکی را با بهره گیری از انواع آنتی بیوتیک ها درمان کنند . پس می توان این گونه نتیجه گیری کرد که با گذشت زمان احتمال مرگ افراد مبتلا به این بیماری کاهش یافته است.
مناسب ترین زمان تزریق آنتی بیوتیک ، ۲۴ ساعت بعد از دریافت کردن نشانه های این بیماری می باشد. هنگامی که طاعون خیارکی در بیمار پیشرفت کرده باشد، به اکسیژن و تزریق وریدی نیاز پیدا می کند. و تنها با تاخیر در اقدام های درمانی خطر مرگ در بیماران درگیر افزایش پیدا می کند. اگرچه افراد مبتلا نیازمند به درمان می باشند اما اگر فردی با حیوان ها و انسان های درگیر به این بیماری برخورد پیدا کند باید با یک پزشک متخصص جهت تزریق آنتی بیوتیک نشورت کند تا تهدید انتقال به بیماری را کاهش دهد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
بیتوته
#سلامت
