نحوه سرایت علایم و نشانه‌های هپاتیت
نحوه سرایت علایم و نشانه‌های هپاتیت
هپاتیت یک نوع بیماری ویروسی می باشد که موجب آسیب به کبد می شود.هپاتیت در اثر مصرف بیش از حد الکل،برخی از داروها و ویروس ها ایجاد می شود.برخی از هپاتیت ها به صورت خود به خود درمان شده اما برخی دیگر مانند هپاتیت سی می تواند کشنده باشد در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا با علایم و نشانه های هپاتیت آشنا شوید.
هپاتیت B یک بیماری کبدی است که ویروس آن از طریق تماس با مایعات آلوده بدن،
تماس جنسی با فرد مبتلا، استفاده از سوزن آلوده برای تزریق مواد مخدر و استفاده مشترک از وسایل شخصی فرد
مبتلا سرایت می‌کند.
علایم این بیماری خستگی، کم اشتهایی، تب خفیف، تهوع ، اسهال است و احتمال دارد عده‌ای دچار زردی پوست، تیرگی
رنگ ادرار و روشنی رنگ مدفوع شوند.
البته در بسیاری افراد هیچ علامتی وجود ندارد و ممکن است ۴ تا ۶ هفته قبل از بروز علایم
و تا زمان نامعینی پس از آن بیماری را به دیگران سرایت دهد و معمولا ظرف ۶ ماه بهبودی کامل
می‌یابد.
هیچ دارویی وجود ندارد که هپاتیت B را به طور قطعی درمان کند اما عده‌ای هم هستند که دچار هپاتیت
B شده‌اند و پس از مدتی استراحت و مراقبت کافی بهبود یافته‌اند.
بیماری هپاتیت یا «التهاب کبد» طیف گسترده‌ای از بیماریهای مختلف است که این عضو را درگیر می‌کند.عوامل مختلفی موجب
التهاب کبد می‌شوند برخی ویروسها سهم عمده‌ای را در ایجاد عفونت کبد، التهاب وتخریب آن دارند به گروهی از ویروسها
که تمایل ویژه‌ای را به بافت کبد دارند «ویروس‌های هپاتیت» می‌گویند.تا کنون انواع مختلفی از این ویروسها شناخته شده‌اند.از میان
این ویروسها، ویروس هپاتیت «ب» در کشورما شیوع قابل توجهی دارد.
در موضوع نشانه های هپاتیت به دنبال ورود ویروس هپاتیت به بدن فرد سالم و انتقال آن از فرد
آلوده به فرد سالم ویروس خود را به کبد رسانده و در آنجا رشد و تکثیر می‌یابد و فرد دچار
علایم هپاتیت می‌شود.تابلوی بیماری کاملا متغیر است و بروز علایم ابتلا به بیماری از یک حالت سرماخوردگی و حالت آنفلوآنزا،بی
اشتهایی، ضعف و بی حالی، احساس کسالت و تیره رنگ شدن ادرار و کم رنگ شدن مدفوع، خارش و سردرد
تا یک حالت یرقان شدید متغیر است، به این حالت «هپاتیت حاد» گفته می‌شود.
این علایم خاص برای یک نوع هپاتیت نبوده و در همه انواع هپاتیت‌ها دیده می‌شود.
در ۹۵ درصد موارد بیماری هپاتیت حاد، علایم بیماری به صورت خود به خودی (و حتی بدون درمان) در
مدت ۴ تا ۶ هفته برطرف می‌شوند و ویروس هپاتیت نیز از بدن دفع می‌شود.
در ۵ درصد بیماران مبتلا به بیماری هپاتیت «ب» ویروس در بدن فرد مبتلا باقی می‌ماند و حالت ناقل هپاتیت
ایجاد می‌شود.
در یک زوج تزریق به موقع واکسن می‌تواند خطر انتقال بیماریهای هپاتیت را از همسر ناقل به فرد سالم
از بین ببرد.
و توصیه می‌شود تا نسبت به تلقیح واکسن هپاتیت «ب» در سه نوبت اقدام کرده و یک تا سه ماه
پس از اتمام واکسیناسیون نسبت به انجام آزمایش آنتی بادی ضد هپاتیت «ب» (HBsAb) اقدام نموده تا از تاثیر مثبت
واکسن مطمئن شوید.
داروهایی که در حال حاضر در درمان هپاتیت مزمن «ب» استفاده می‌شوند، بیشتر در جلوگیری از پیشرفت بیماری موثر
شده از این دارو می‌توان آلفا – اینترفرون را نام برد.
برای این نوع هپاتیت، همانند هپاتیت A یک واکسن غیر فعال وجود دارد و آن تزریق گاماگلوبولین است که پس
از سرایت بیماری فعال می‌شود.
واکسن فعال دیگری نیز وجود دارد که به تازگی از مواد مصون کننده ژنتیکی ساخته شده است و بهترین مصون
کننده نسبت به این فرم از هپاتیت است.
برای هپاتیت B چندین بار واکسن زدن توصیه می شود که
در مورد هپاتیت B تا ۵ سال ایمنی حاصل می‌شودخطر ابتلا به هپاتیت B با واکسیناسیون و رعایت احتیاطهای لازم
برای کاهش خطر عفونت کاهش پیدا می‌کند.
همچنین باید دانست که همه کشورهای جهان تست غربالگری خون اهدا کننده را جهت تشخیص هپاتیت B انجام نمی‌دهند در
حالی که این امر ضروری به نظر می‌رسد.
اعضاء خانواده ، فرد HBsAg ساکن دریک واحد مسکونی در حال
حاضر دوز یار آور واکسیناسیون «هپاتیت ب» توصیه نمی‌شود.
•اگر پس از تولد وتزریق واکسن هپاتیت ب مشخص شود که نوزاد از مادر HBsAg به دنیا آمده است
حداکثر زمان دریافت ایمونوگلوبولین اختصاصی هپاتیت ب یک هفته بعد از تولد می‌باشد.
•در صورتیکه نوزاد از مادر HBsAg متولد شده باشد،باید بطور همزمان نیم میلی لیتر «ایمونوگلوبولین» اختصاصی «هپاتیت ب» در
عضله یک ران واکسن «هپاتیت ب» در عضله ران دیگر در اسرع وقت و ترجیحا در ظرف ۱۲ ساعت پس
از تولد تزریق شود.
در صورت عدم دسترسی به ایمونوگلوبولین اختصاصی ، تزریق واکسن «:هپاتیت ب» به تنهایی نیز در ساعات اولیه پس از
تولد حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد ایمنی ایجاد می‌کند.
نوزادانی که از مادران HBsAg متولد شده اند و علاوه بر دریافت نوبت اول واکسن ،ایمونوگلوبولین نیز دریافت شده‌اند در
سن ۱۵-۹ ماهگی باید از نظر HBsAg و HBsAb کنترل شوند و در صورت لزوم مورد پیشگیری قرار گیرند.
بله، با رعایت موارد زیر:
– کنار گذاشتن مشروبات الکلی
– زدن واکسن هپاتیت A و سایر بیماری ها از جمله آنفولانزا و پنومونی
– مشورت با پزشک در خصوص مصرف هر گونه دارو
آیا راهی جهت پیشگیری از آلوده شدن از طریق افراد دیگر وجود دارد؟
در صورت ابتلا به هپاتیت ب، با رعایت اقدامات زیر می توانید احتمال انتقال ویروس به دیگران را به حداقل برسانید:
– استفاده از کاندوم در رابطه جنسی
– در جریان گذاشتن شریک جنسی تان
– در اختیار قرار ندادن وسایلی مانند مسواک با دیگران
– اطمینان یافتن از این موضوع که اطرافیان تان واکسن دریافت کرده اند.
تبیان – دکترصادقی
۷۰۷۵
نیک صالحی
#بیماری_هپاتیت
