سحرعصرآزاد خط فرضی فیلمی است که از بحران محوری خود به عنوان...
سحرعصرآزاد: «خط فرضی» فیلمی است که از بحران محوری خود به عنوان منشوری برای بروز سویه های پنهان کاراکترهایش بهره می برد و در طراحی این روند ظریف و هوشمندانه عمل می کند.
فرنوش صمدی پس از ساخت فیلم های کوتاه موفق که در جشنواره های مختلف خارجی درخشیده اند، نخستین فیلم سینمایی خود را بر بستر جهانی بنا می کند که دغدغه تکرارشنونده او است؛ جهانی چندلایه با کاراکترهایی چندوجهی که در بحران امکانی برای بروز خود پیدا می کنند.
فیلم به شیوه کلاسیک با تصمیم یک خانواده سه نفره برای سفر آغاز می شود، سفری که سرآغاز تغییر و تحولی بنیادین است و با اگر و اما همراه می شود تا سارا، حامد و دختر کوچکشان را وارد آزمونی خطیر کند.
فیلمساز با انتخاب سارا به عنوان شخصیت محوری که در یک مدرسه دخترانه مشغول به کار است، مواجهه مخاطب با او را به عنوان یک زن/مادر/ معلم در محیط خانه و مدرسه بسط داده تا شمایلی متداول از او در ذهن مخاطب شکل بگیرد. شمایلی که هر سویه از آن می تواند آیینه ای باشد از زنانی آشنا با تعریفی شخصی از رازداری، پنهانکاری و دروغ که این مفاهیم را به چالش می کشند.
جنس رابطه بین سارا و حامد نیز تابعی است از همین نگاه؛ زوجی که به نظر می آید موازنه قدرت بین آنها برقرار و آرامش برقرار است اما معلوم می شود سارا پذیرای این موازنه اجباری نیست و برای مقابله؛ با یک تصمیم شخصی، قدم در مسیری می گذارد که تاوان دارد.
صمدی تلاش کرده بدون جانبداری مستقیم از کاراکترهایش به واسطه جنسیت، آنها را به واسطه عملکرد و رفتارهایشان مورد تجزیه و تحلیل و نه لزوماً قضاوت قرار دهد. با همین نگاه است که شخصیت های چند وجهی فیلم شکل می گیرند که مجموعه ای از نقاط قوت و ضعف و اشتباهات پیدا و پنهان هستند که با پذیرش آن، هر یک به گونه ای تاوان پس می دهند.
سحر دولتشاهی در نقش سارا تصویری درونی، حسی و تأثیرگذار از یک زن/ مادر بحران زده ثبت می کند که سعی دارد بخش تهی مانده درون خود را با جبران کاستی هایش به عنوان یک معلم و مشاور مدرسه پر کند؛ هرچند دیر و ناموثر.
"خط فرضی" می تواند خوانش خاص هر مخاطب از این عنوان و تعمیم آن به درام نفس گیر محوری باشد که همه شخصیت ها را به نوعی درگیر کرده و گویای خطوط و مرزهای ذهنی و عینی میان آنها است که به بهانه بحران خودنمایی می کند.
donyayetassvir
#دنیای_تصویر_آنلاین
#فرنوش_صمدی
#خط_فرضی
#جشنواره_فیلم_فجر
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
فرنوش صمدی پس از ساخت فیلم های کوتاه موفق که در جشنواره های مختلف خارجی درخشیده اند، نخستین فیلم سینمایی خود را بر بستر جهانی بنا می کند که دغدغه تکرارشنونده او است؛ جهانی چندلایه با کاراکترهایی چندوجهی که در بحران امکانی برای بروز خود پیدا می کنند.
فیلم به شیوه کلاسیک با تصمیم یک خانواده سه نفره برای سفر آغاز می شود، سفری که سرآغاز تغییر و تحولی بنیادین است و با اگر و اما همراه می شود تا سارا، حامد و دختر کوچکشان را وارد آزمونی خطیر کند.
فیلمساز با انتخاب سارا به عنوان شخصیت محوری که در یک مدرسه دخترانه مشغول به کار است، مواجهه مخاطب با او را به عنوان یک زن/مادر/ معلم در محیط خانه و مدرسه بسط داده تا شمایلی متداول از او در ذهن مخاطب شکل بگیرد. شمایلی که هر سویه از آن می تواند آیینه ای باشد از زنانی آشنا با تعریفی شخصی از رازداری، پنهانکاری و دروغ که این مفاهیم را به چالش می کشند.
جنس رابطه بین سارا و حامد نیز تابعی است از همین نگاه؛ زوجی که به نظر می آید موازنه قدرت بین آنها برقرار و آرامش برقرار است اما معلوم می شود سارا پذیرای این موازنه اجباری نیست و برای مقابله؛ با یک تصمیم شخصی، قدم در مسیری می گذارد که تاوان دارد.
صمدی تلاش کرده بدون جانبداری مستقیم از کاراکترهایش به واسطه جنسیت، آنها را به واسطه عملکرد و رفتارهایشان مورد تجزیه و تحلیل و نه لزوماً قضاوت قرار دهد. با همین نگاه است که شخصیت های چند وجهی فیلم شکل می گیرند که مجموعه ای از نقاط قوت و ضعف و اشتباهات پیدا و پنهان هستند که با پذیرش آن، هر یک به گونه ای تاوان پس می دهند.
سحر دولتشاهی در نقش سارا تصویری درونی، حسی و تأثیرگذار از یک زن/ مادر بحران زده ثبت می کند که سعی دارد بخش تهی مانده درون خود را با جبران کاستی هایش به عنوان یک معلم و مشاور مدرسه پر کند؛ هرچند دیر و ناموثر.
"خط فرضی" می تواند خوانش خاص هر مخاطب از این عنوان و تعمیم آن به درام نفس گیر محوری باشد که همه شخصیت ها را به نوعی درگیر کرده و گویای خطوط و مرزهای ذهنی و عینی میان آنها است که به بهانه بحران خودنمایی می کند.
donyayetassvir
#دنیای_تصویر_آنلاین
#فرنوش_صمدی
#خط_فرضی
#جشنواره_فیلم_فجر
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
