سحرعصرآزاد مامان فیلمی متمرکز بر رفتارشناسی یک مادر و سه پس...
سحرعصرآزاد:« مامان» فیلمی متمرکز بر رفتارشناسی یک مادر و سه پسرش است که با تکیه بر فرم روایی و پرداخت ملموسی که از شخصیت ها و روابطشان ارائه می دهد قابلیت تعمیم پیدا می کند.
اولین فیلم سینمایی آرش انیسی به تهیه کنندگی مجید برزگر که حضورش در تهیه و تولید هم استاندارد خاصی به کار می دهد، قصه و قهرمان کلاسیک مطابق با الگوهای متداول و آشنا ندارد و همین نکته ریسک پذیری این تجربه را بالا می برد.
فیلمساز با ایده تقدس زدایی از کاراکتر مادر در سینما و تلویزیون ایران که تبدیل به کلیشه ای نخ نما شده، درامی درونی متمرکز بر رابطه یک مادر با فرزندانش را محور قرار می دهد تا با شکستن این کلیشه، گامی در جهت ملموس و زمینی کردن مادر بردارد.
مادری که می تواند مستبد، عصبی، تندخو، بدزبان، بی منطق و ... باشد اما مادرانگی را به مدل و شیوه خاص خود نثار فرزندانش کند و از آنها متوقع باشد. مادری دچار مصلحت اندیشی غلط که زمان حال فرزندانش را فدای آینده نامعلوم می کند، همانطور که زنانگی و آرزوهای خودش را حذف کرده و تبدیل به آدم غیر قابل تحمل امروز شده است.
کاراکتر مامان که روی کاغذ با تکیه بر جنس روابط متداول و ملموس بین یک مادر و سه پسر شکل گرفته، با عبور از فیلتر بازیگر قهاری همچون رویا افشار تبدیل به شمایلی منحصر به فرد از یک مادر غیر کلیشه ای و چالش برانگیز شده است.
مادری که مخاطب هم می تواند با او اشک حسرت بریزد، هم رفتارهای هیستریک اش را سرزنش و با فرزندان همدلی کند. مادری که می تواند تکه ای از مادران هر یک از ما یا خود ما را به همراه داشته و نسبت مان را به عنوان مادر یا فرزند یا هر دو، با این درام درونی مشخص کند.
تکثیر کاراکتر این مادر در فیلمنامه ای که احمد؛ پسر کوچک تر خانواده می نویسد و عنوان "مامان" را به آن می دهد، با تعمیم به مادرانی که در فیلم فرزندانشان در پی آنها هستند همه شمولی این کاراکتر را موکد کرده و به همین واسطه فیلم را تبدیل به یک تجربه همگانی می کند.
فیلم مقطعی بحرانی از زندگی این خانواده را به تصویر می کشد که یک تکه (زمین) نقش مهمی در سرنوشت همه افراد آن دارد. زمینی که باعث اختلاف مادر و پدر و جدایی احتمالی آنها در گذشته شده و امروز هم محل اختلاف برادران است.
فیلمساز در بخش ابتدایی فیلم نمایی 360 درجه از این زمین بایر را حول محور مامان به تصویر می کشد تا به زبان تصویر؛ جهان فیلم را متأثر از این ابعاد دیده و نادیده دراماتیزه کرده و آن را حول محور تعلق خاطر افراطی مادر به این زمین پیش ببرد
ادامه در کامنت
donyayetassvir
#دنیای_تصویر_آنلاین
#
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
اولین فیلم سینمایی آرش انیسی به تهیه کنندگی مجید برزگر که حضورش در تهیه و تولید هم استاندارد خاصی به کار می دهد، قصه و قهرمان کلاسیک مطابق با الگوهای متداول و آشنا ندارد و همین نکته ریسک پذیری این تجربه را بالا می برد.
فیلمساز با ایده تقدس زدایی از کاراکتر مادر در سینما و تلویزیون ایران که تبدیل به کلیشه ای نخ نما شده، درامی درونی متمرکز بر رابطه یک مادر با فرزندانش را محور قرار می دهد تا با شکستن این کلیشه، گامی در جهت ملموس و زمینی کردن مادر بردارد.
مادری که می تواند مستبد، عصبی، تندخو، بدزبان، بی منطق و ... باشد اما مادرانگی را به مدل و شیوه خاص خود نثار فرزندانش کند و از آنها متوقع باشد. مادری دچار مصلحت اندیشی غلط که زمان حال فرزندانش را فدای آینده نامعلوم می کند، همانطور که زنانگی و آرزوهای خودش را حذف کرده و تبدیل به آدم غیر قابل تحمل امروز شده است.
کاراکتر مامان که روی کاغذ با تکیه بر جنس روابط متداول و ملموس بین یک مادر و سه پسر شکل گرفته، با عبور از فیلتر بازیگر قهاری همچون رویا افشار تبدیل به شمایلی منحصر به فرد از یک مادر غیر کلیشه ای و چالش برانگیز شده است.
مادری که مخاطب هم می تواند با او اشک حسرت بریزد، هم رفتارهای هیستریک اش را سرزنش و با فرزندان همدلی کند. مادری که می تواند تکه ای از مادران هر یک از ما یا خود ما را به همراه داشته و نسبت مان را به عنوان مادر یا فرزند یا هر دو، با این درام درونی مشخص کند.
تکثیر کاراکتر این مادر در فیلمنامه ای که احمد؛ پسر کوچک تر خانواده می نویسد و عنوان "مامان" را به آن می دهد، با تعمیم به مادرانی که در فیلم فرزندانشان در پی آنها هستند همه شمولی این کاراکتر را موکد کرده و به همین واسطه فیلم را تبدیل به یک تجربه همگانی می کند.
فیلم مقطعی بحرانی از زندگی این خانواده را به تصویر می کشد که یک تکه (زمین) نقش مهمی در سرنوشت همه افراد آن دارد. زمینی که باعث اختلاف مادر و پدر و جدایی احتمالی آنها در گذشته شده و امروز هم محل اختلاف برادران است.
فیلمساز در بخش ابتدایی فیلم نمایی 360 درجه از این زمین بایر را حول محور مامان به تصویر می کشد تا به زبان تصویر؛ جهان فیلم را متأثر از این ابعاد دیده و نادیده دراماتیزه کرده و آن را حول محور تعلق خاطر افراطی مادر به این زمین پیش ببرد
ادامه در کامنت
donyayetassvir
#دنیای_تصویر_آنلاین
#
اینستاگرام دنیای تصویر/dtonline
