من همیشه شما رو همینجوری یادم میمونه همینجوری مثل این عکس ک...
من همیشه شما رو همینجوری یادم میمونه، همینجوری مثل این عکس که لحظه ی اخر گرفتن پلان چیزی در گوش بازیگرتون گفتید و با فکرش دارید میرید بشینید پشت دوربین.
روزهای کافه ترانزیت با نبوغ شما در بازی گرفتن، در دکوپاژ خلاقانه ی کافه ای کوچیک و صمیمی و آشپز خونه ای از اون کوچیکتر و هر دفعه دیدن شما با چشمهایی که به جای جای کافه خیره میشدن برای مدتی، لبهایی که تند تند گزیده میشدن و انگشتهایی که لای موهای جو‌گندمی بالا و پایین میشدن و اونها رو ژولیده میکردن و گه گاه اون مداد که لای گوش و موها گیر کرده بود میفتاد و برداشته میشد و مینوشت جای دوربینهایی که هر دفعه متفاوت و هر دفعه زیباتر از قبل بود و حیرتزده میکرد من ِ کوچولو رو .
من شما رو با شبهای بعد از تموم شدن کار و علم کردن پروژکتور چوبی و راش دیدن یادم میاد در خونه ی محقر قره ضیاء الدین .
من ذوق کردن شما یادم میمونه، برق چشاتون رو و لذت بردن از پلانهایی که دوستشون داشتید.
من یادم میمونه که چی بهم یاد دادید.
سالهای بعد که هر چند دیر به دیر جاهای مختلف دیدمتون همین اقای پرتوی رو جلوم دیدم و تا اخر عمرم همینجور به یاد میارمتون.
من یادم نمی مونه که شما رفتید چون دق میکنم، خیلی چیزا یادم نمیمونه چون دق میکنم!
چی کنم مجبورم یادم نمونه چون یه چیزایی انقدر خوب بودن که خیلی بیشتر جلوی چشامن...
رفتید اون بالا بالا که راحت بشینید و هر کار دوس دارید بکنید مثل این سالای اخر که رفتید رستم اباد... دیگه هر دفعه از رستم اباد زیبا رد بشم زیبایی رستم اباد رو نمیبینم، یادتون خفم میکنه مثل همین حالا.
مجبورم یادم نمونه!
من رو ببخشید که شما رو فقط اینجوری یادم میمونه.
روحتون شاد
تسلیت میگم به همه ی نزدیکانتون
به کاوه، کسری
به فرشته جون
به سینما
#کامبوزیا_پرتوی #کافه_ترانزیت
🖤
اینستاگرام پانته‌آ پناهی‌ها
روزهای کافه ترانزیت با نبوغ شما در بازی گرفتن، در دکوپاژ خلاقانه ی کافه ای کوچیک و صمیمی و آشپز خونه ای از اون کوچیکتر و هر دفعه دیدن شما با چشمهایی که به جای جای کافه خیره میشدن برای مدتی، لبهایی که تند تند گزیده میشدن و انگشتهایی که لای موهای جو‌گندمی بالا و پایین میشدن و اونها رو ژولیده میکردن و گه گاه اون مداد که لای گوش و موها گیر کرده بود میفتاد و برداشته میشد و مینوشت جای دوربینهایی که هر دفعه متفاوت و هر دفعه زیباتر از قبل بود و حیرتزده میکرد من ِ کوچولو رو .
من شما رو با شبهای بعد از تموم شدن کار و علم کردن پروژکتور چوبی و راش دیدن یادم میاد در خونه ی محقر قره ضیاء الدین .
من ذوق کردن شما یادم میمونه، برق چشاتون رو و لذت بردن از پلانهایی که دوستشون داشتید.
من یادم میمونه که چی بهم یاد دادید.
سالهای بعد که هر چند دیر به دیر جاهای مختلف دیدمتون همین اقای پرتوی رو جلوم دیدم و تا اخر عمرم همینجور به یاد میارمتون.
من یادم نمی مونه که شما رفتید چون دق میکنم، خیلی چیزا یادم نمیمونه چون دق میکنم!
چی کنم مجبورم یادم نمونه چون یه چیزایی انقدر خوب بودن که خیلی بیشتر جلوی چشامن...
رفتید اون بالا بالا که راحت بشینید و هر کار دوس دارید بکنید مثل این سالای اخر که رفتید رستم اباد... دیگه هر دفعه از رستم اباد زیبا رد بشم زیبایی رستم اباد رو نمیبینم، یادتون خفم میکنه مثل همین حالا.
مجبورم یادم نمونه!
من رو ببخشید که شما رو فقط اینجوری یادم میمونه.
روحتون شاد
تسلیت میگم به همه ی نزدیکانتون
به کاوه، کسری
به فرشته جون
به سینما
#کامبوزیا_پرتوی #کافه_ترانزیت
🖤
اینستاگرام پانته‌آ پناهی‌ها
