بیست و یکی دو سال پیش این تابلوها رو کشیدم حدود بیست سالم ب...

بیست و یکی دو سال پیش این تابلوها رو کشیدم حدود ب
بیست و یکی دو سال پیش این تابلوها رو کشیدم. حدود بیست سالم بود. موقعی که نه اینترنتی بود...نه کتابی....نه مرجعی... !
اگر کتابی بود پولش رو نداشتم که بخرم. تنها مرجعم یه سری کارت تبریک و کارت پستال بود که از کارهای استاد رحیم ندسی و دیگران . که تو کتاب‌فروشیای دم انقلاب می‌فروختن. می‌خریدم و کپی می‌کردم.هر چند هیچ‌وقت به خودم اجازه ندادم کار کپی رو بفروشم.... دوس نداشتم...ته دلم راضی نبود...اما با کپی کردنشون کلی چیز یاد می‌گرفتم.. بعد یکی گفت اینا رو ببر گالری داداشی می‌خره ازت. یه بار رفتم. گالری داداشی بالای میدون ولی‌عصر بود. رفتم. اما کارام و نشون ندادم. دوس نداشتم اون شکلی باشم. من اون شکلی نبودم. تا اینکه تو دانشگاه کم کم فهمیدم نقاشی یعنی چی... فهمیدم نقاشی یه سبک..یه نگاه...یه شیوه نیست. به اندازه‌ی آدمای دنیا میشه نگاه ویژه تو نقاشی داشت. این تابلو ها رو سال‌ها بعد گذاشتم تو انباری. بعد سال‌ها بعدترش یه روز تصمیم گرفتم بندازم دور. گذاشتمشون کنار سطل آشغال سر کوچه... چند وقت بعد رفتم دیدم بابای سیما دیده بودتشون و ورشون داشته و قابشون کرده زده تو اطاقشون...! الان فهمیدم اینا هم برای خودشون زندگی دارن... نمیشه هیچ اثری رو به زور نابود کرد. این که اصرار به نابودی اینا داشتم...اصرار بد بودن اینها داشتم...خودش یک جور حماقت بود که تازه فهمیدم.
#رحیم_نوسی

اینستاگرام بزرگمهر حسین‌پور