🔹️ 🔹️ 🔹️ "پناهگاه امن"🔹️ 🔹️ خورده ام تیرِ فلک، باده بده تا ...
🔹️
🔹️
🔹️
"پناهگاه امن"🔹️
🔹️
خورده ام تیرِ فلک، باده بده تا سرمست
عقده در بندِ کمرترکشِ جوزا فکنم
حافظ
🔹️
□ روزگار مرا نشانه تیر کرده است، تیری که هیچ گریزی از آن نیست:
عجب از کمان پنهان شب و روز تیر پرّان
بسپار دل به تیرش چه کنی سپر نداری
مولانا
اکنون چاره چیست؟ چگونه می توان از این تیرهای غیبی که از چپ و راست در پروازند و هیچ معلوم نیست که از کجا می آیند و بر جگر کدامین مسکین می نشینند، پناهگاهی جُست. در مکتب عاشقان آن پناهگاه عالمِ مستی و بی خبری است که آدمی را شجاعتی شگفت می بخشد تا به آسمان رود و چنگ در ترکش جوزای فلک که یکی از صورت های کواکب است اندازد و با گرهی کور راه برون آمدن تیر را از ترکش ببندد. این مستی به تعبیر دیگر همان نیستی است که آدمی را رویین تن می کند تا هیچ تیری بر او کارگر نباشد زیرا آن کس که هیچ کس نیست و هیچ کجا نیست و خود را هیچ در هیچ می بیند آماج هیچ تیری نخواهد شد.
در همین مقام بیخودی است که حافظ از دل تنگ گنه کار آهی برمی آورد که از هفت گردون می گذرد و همه گناهان آدم و حوا را در شعله آن آه می سوزاند، زیرا به گفته مولانا:
آن دعای بی خودان خود دیگر است
آن دعا زو نیست گفتِ داور است
برگرفته از کتاب "در صحبت حافظ"
به قلم حسین الهی قمشه ای
مینیاتور قدیمی
#پناهگاه_امن #در_صحبت_حافظ #حسین_الهی_قمشه_ای #دکتر_الهی_قمشه_ای #الهی_قمشه_ای #قمشه_ای #اینستاگرام
#The_Safe_Shelter #In_the_Realm_of_Hafez #Drelahighomshei #Elahighomshei #Ghomshei #Instagram #Official
اینستاگرام صفحه رسمی حسین الهی قمشه ای
🔹️
🔹️
"پناهگاه امن"🔹️
🔹️
خورده ام تیرِ فلک، باده بده تا سرمست
عقده در بندِ کمرترکشِ جوزا فکنم
حافظ
🔹️
□ روزگار مرا نشانه تیر کرده است، تیری که هیچ گریزی از آن نیست:
عجب از کمان پنهان شب و روز تیر پرّان
بسپار دل به تیرش چه کنی سپر نداری
مولانا
اکنون چاره چیست؟ چگونه می توان از این تیرهای غیبی که از چپ و راست در پروازند و هیچ معلوم نیست که از کجا می آیند و بر جگر کدامین مسکین می نشینند، پناهگاهی جُست. در مکتب عاشقان آن پناهگاه عالمِ مستی و بی خبری است که آدمی را شجاعتی شگفت می بخشد تا به آسمان رود و چنگ در ترکش جوزای فلک که یکی از صورت های کواکب است اندازد و با گرهی کور راه برون آمدن تیر را از ترکش ببندد. این مستی به تعبیر دیگر همان نیستی است که آدمی را رویین تن می کند تا هیچ تیری بر او کارگر نباشد زیرا آن کس که هیچ کس نیست و هیچ کجا نیست و خود را هیچ در هیچ می بیند آماج هیچ تیری نخواهد شد.
در همین مقام بیخودی است که حافظ از دل تنگ گنه کار آهی برمی آورد که از هفت گردون می گذرد و همه گناهان آدم و حوا را در شعله آن آه می سوزاند، زیرا به گفته مولانا:
آن دعای بی خودان خود دیگر است
آن دعا زو نیست گفتِ داور است
برگرفته از کتاب "در صحبت حافظ"
به قلم حسین الهی قمشه ای
مینیاتور قدیمی
#پناهگاه_امن #در_صحبت_حافظ #حسین_الهی_قمشه_ای #دکتر_الهی_قمشه_ای #الهی_قمشه_ای #قمشه_ای #اینستاگرام
#The_Safe_Shelter #In_the_Realm_of_Hafez #Drelahighomshei #Elahighomshei #Ghomshei #Instagram #Official
اینستاگرام صفحه رسمی حسین الهی قمشه ای
