نقد و بررسی فیلم آسمان نیمه شب (The Midnight Sky)

نقد و بررسی فیلم آسمان نیمه شب (The Midnight Sky)    آسمان نیمه شب (The Midnight Sky) براساس رمانی تحت عنوان « صبح بخیر، نیمه شب » نوشته خانم لیلی بروکس- دالتون ساخته شده، رمانی که در ایران فرصت چاپ نصیبش نشده است. در ابتدا قرار بود « آسمان نیمه شب » در سینماها اکران شود اما کرونا برنامه های نتفلیکس را تغییر داد تا فیلم سر از سرویس های استریم در آورد! نکته جالب درباره « آسمان نیمه شب » تغییر شخصیت سالی ( با بازی فلیسیتی جونز ) با توجه به باردار بودن این بازیگر بود. جورج کلونی پس از اطلاع از بارداری جونز، شخصیت او را در این فیلم به زنی باردار تغییر وضعیت داد و تغییراتی در فیلمنامه اعمال کرد تا بتواند از این بازیگر در فیلمش استفاده کند. داستان فیلم در آینده رخ می دهد. زمانی که زمین در حال نابودی است و بشر برای خروج از این سیاره به دنبال راه حلی است. در این شرایط، یکی از قمرهای سیاره مشتری به نام K-23 از نظر دانشمندان به عنوان محلی قابل سکونت ارزیابی می شود و گروهی برای بررسی اوضاع به این قمر فرستاده می شوند. سفینه ایتر هنگام بازگشت از ماموریت خود به زمین، متوجه می شود که سیاره زمین در سرمای مطلق فرو رفته و در این بین تنها فردی به نام دکتر آگوستین ( جورج کلونی ) در ایستگاه باقی مانده که می تواند با آنها ارتباط برقرار نماید و... « آسمان نیمه شب » اثر چند پاره ای است که در یافتن هدف خود سردرگم است. داستان با یک بحران زیست محیطی آغاز می شود که زمین را به ورطه نابودی کشانده و سپس اکتشاف فضایی شکل می گیرد تا راه حلی برای مهاجرت انسان از زمین مهیا شود. اما قصه به مقدمه ای که مطرح کرده پایبند نمی ماند و رویکردی درام پیش می گیرد که هیچ ارتباطی با آنچه که پیش از این مطرح کرده ندارد. بخشی از قصه درباره آگوستین است. دانشمندی که از طریق چند فلشبک محدود متوجه می شویم رابطه ای عاطفی را تجربه کرده که مسئولیت چندانی در قبال آن نداشته است. این بخش از زندگی آگوستین بی ربط ترین بخش به فیلمنامه محسوب می شود که هیچ تاثیری در پیشبرد داستان ندارد. آگوستین دانشمند است و احساس مسئولیت بزرگی در قبال علم و سرنوشت بشریت دارد. او الهام بخش بسیاری از فضانوردان برای اکتشافات فضایی بوده و به طور کل، تمام زندگی اش را وقف علم و نجوم کرده است. اما فیلم بلافاصله پس از معرفی این شخصیت، او را از طریق فلشبک، درگیر رابطه ای ناموفق با جین می کند که چند دهه از آن گذشته و نمی دانیم چرا چنین مسئله ای باید برای آگوستین تا این حد آزار دهنده باشد! رابطه ای که هیچ ویژگی منحصر به فردی برای آن شرح داده نمی شود تا براساس آن شرایط امروز آگوستین برای تماشاگر قابل درک باشد. در واقع ایراد بزرگ فیلم عدم شخصیت پردازی صحیح آگوستین است که منجر شده شخصیت او مجهول باشد. در طرف دیگر، فضانوردان سفینه ایتر وجود دارند که وضعیت شان به مراتب بغرنج تر از آگوستین در سیاره زمین است! در این سفینه چند شخصیت حضور دارند که شبیه به هر صنف دیگری جز فضانوردان هستند! بخش زیادی از فیلم به شوخی، بازی و مرور خاطرات الکترونیکی این افراد از خانواده هایشان می گذرد که هیچ کارکرد مشخصی هم در فیلم ندارد. این فضانوردان که اطلاعات مهمی از K-23 دارند، هرگز در طول قصه درباره محلی که در آن حضور داشته اند سخنی به میان نمی آورند و اصولاً خیلی کاری با علم و نجوم ندارند. دغدغه ذهنی این افراد از بازی با کارت گرفته تا انتخاب نام فرزند متولد نشده سالی متغیر است و البته گاهی اجرام فضایی نیز به در و پیکر سفینه شان برخورد می کند تا هیجان کاذبی به تماشاگر وارد کند! « آسمان نیمه شب » بیش از اینکه درباره فضا باشد، قصد داشته درامی انسانی باشد و احساسات تماشاگر را تحریک نماید اما بستر مناسبی برای روایت داستان انتخاب نکرده است. تمام شخصیت های قصه به نوعی درگیر عواطف انسانی از جمله خانواده و فقدان آن هستند، اما فیلم جزئیات بیشتری جز بازگویی خاطرات انجام نداده و به نظر می رسد که ظرفیت بیشتری برای نزدیک تر شدن به شخصیت ها نداشته است. متاسفانه بخش زیادی از « آسمان نیمه شب » به بیهودگی مفرط گذشته است. سفر آگوستین به ایستگاه جدید جز تکرار، هیچ دانسته جدیدی به تماشاگر اضافه نمی کند و غافلگیری عجیب و غریب و پر حفره نهایی فیلم نیز نه احساسات تماشاگر را تحت تاثیر قرار می دهد و نه موضوع چندان مهمی است که مخاطب با دانستن آن غافلگیر شود! در میان بازیگران، جورج کلونی که کارگردانی « آسمان نیمه شب » را نیز برعهده داشته، بازی بهتری در مقایسه با دیگر بازیگران ارائه داده است. تنهایی کلونی در سکانس های مربوط به زمین این فرصت را در اختیارش قرار داده که بتواند از تجربه بالای بازیگری خود به نحو احسن استفاده کرده و حداقل در بخش بازیگری، پس از 4 سال بازگشت موفقی به سینما داشته باشد. دیگر بازیگر موفق فیلم کائولین اسپرینگال، دختربچه خردسال فیلم است که در اولین تجربه بازیگری اش در مقابل دوربین موفق ظاهر شده. اما دیگر بازیگران فیلم که شامل فضانوردان می شود، فرصتی برای درخشش در فیلم نداشته اند. شخصیت پردازی آنها به حدی سطحی بوده که حتی در بازی هایشان نیز تاثیر گذاشته است. « آسمان نیمه شب » تجربه کارگردان ناموفق دیگری از جورج کلونی است که پیش از این با ساخت « Suburbicon » بسیاری از تماشاگران را ناامید کرده بود. « آسمان نیمه شب » زمانی که به پایان می رسد انبوهی از سوالات بی پاسخ را در مقابل تماشاگر قرار می دهد. سوالاتی که می توانست به راحتی در طول فیلم پاسخ داده شود و از میزان ابهام در فیلم بکاهد. سوالاتی از این دست: چه بلایی سر زمین آمده ؟ چه اتفاقی برای خدمه سفینه ای که در ابتدای فیلم به فضا اعزام شده رخ داده ؟ زمانی که ملت از زیر زمین در حال خروج هستند به کجا اعزام می شوند و اصولاً در آن پایین چه خبر است؟ دو فضانوردی که به زمین سفر می کنند کجای قصه هستند؟ و مهمتر از همه این سوال که چرا باید شما به تماشای این فیلم بنشینید؟!       منتقد : میثم کریمی این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت " مووی مگ " به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد. به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید   آسمان نیمه شب  (The Midnight Sky) کارگردان : George Clooney نویسنده : George Clooney بازیگران : George Clooney...Augustine Felicity Jones...Sully David Oyelowo...Adewole Caoilinn Springall...Iris ژانر : درام برای مطالعه ادامه این مقاله روی عکس کلیک کنید مووی مگ #نقد_فیلم_خارجی #سینما #نقد_فیلم