می خواهم کمتر در اینستاگرام وقت بگذرانم .خیلی دلم می خواست ...

می خواهم کمتر در اینستاگرام وقت بگذرانم خیلی دلم
می خواهم کمتر در اینستاگرام وقت بگذرانم .خیلی دلم می خواست بگویم اینستاگرام را دوست ندارم و زیاد سراغش نمی روم ، ولی راستش خیلی دوستش دارم . همیشه نگاه کردن به آدم ها برایم لذتبخش بوده است . با اینستاگرام می توانی در اطاقت بنشینی و آدم ها جلوی چشم‌ات رژه بروند . صفحه هر کس خود آن آدم است . احتیاجی نیست که حتما عکس ها شخصی یا عکسی از خانه و زندگی باشد ، استوری ها ، پیام های تبریک و تسلیت ، انتخاب عکس ها ،نحوه ادیت و روتوش عکس ، شعرها ، جمله ها ، عکس غذاها ، عکس های طبیعت ، عکس های قدیمی ، عکس دوستان ، کپشن ها و نحوه نوشتن کپشن ها و ...حرف می زنند و چیزهای زیادی می گویند. به قول سعدی” تا مرد سخن نگفته باشد / عیب و هنرش نهفته باشد”. و اینستاگرام هر آدمی انگار سخن گفتن اوست.
در اینستاگرام می شود پستی را بگذاری و بعد پشیمان بشوی یا احساس کنی اشتباه کرده ای و پستت را پاک کنی ولی عده ای یادشان می ماند ، عده ای پست پاک شده ات را فراموش نمی کنند و آن را یادآوری می کنند. بعضی ها بعضی از پست‌هایت را ذخیره می کنند و بعضی از روی پست ها عکس می گیرند که بماند و فراموش نشود .
در اینستاگرام سنجیده می شویم و قضاوت می‌شویم و می سنجیم و قضاوت می کنیم . در اینستاگرام می خندیم ، متاثر می شویم ، گریه می کنیم ، کمک می کنیم ، کمک می خواهیم ، دوست و دشمن پیدا می کنیم ، تشویق می شویم ، فحش می خوریم ، متعجب می شویم ، وقت هدر می کنیم ، یاد می گیریم ، خلاقیت به خرج می دهیم ، به دنیاهای جدید و یا به خاطرات گذشته سفر می کنیم. در اینستاگرام می توانیم پر حرف باشیم یا کم حرف ، صبور یا کم تحمل ، گوشه گیر یا فعال ، ناظر یا کنش گر. از اینستاگرام می شود درست استفاده کرد یا نادرست ، می توان دوستش داشت یا نداشت ، می شود در آن غرق شد یا از آن ترسید، می شود از همه قابلیت هایش استفاده کرد یا از بخشی از آن . اینستاگرام یک پنجره است ، می توان کنارش نشست یا سراغ پنجره های دیگری رفت یا اصلا پنجره را بست.
من اینستاگرام را دوست دارم پس سعی می کنم کمتر به سراغش بروم که همیشه دوستش داشته باشم.

اینستاگرام soroush sehat