آقای بازیگر: این روزها دستمزدها به پس انداز نمی رسد

آقای بازیگر: این روزها دستمزدها به پس انداز نمی رسد حسین سلیمانی ، بازیگر که مهمان تلفنی برنامه «پنجشنبه جمعه» رادیو ایران بود، در گفت وگو با منصور ضابطیان اظهار کرد: در حال حاضر در استودیو و مشغول ضبط یک کار یلدایی برای برنامه « فرمول یک » علی ضیا هستم که به دستشان برسانم. وی افزود: سه سال و شش ماه سر سریال کیانوش عیاری بودم و دو سه روز است بازی من تمام شده است. این سریال از دو هفته دیگر از شبکه یک پخش می شود. سلیمانی درباره تجربه بازی در این سریال اظهار کرد: گاهی به عنوان بازیگر می گویی این نقش را بازی می کنم، آن نقش را بازی می کنی و مدعی می شوی. آقای عیاری این را در من شکاند. فکر می کنم این سه سال و شش ماه یک کلاس بازیگری برای من بود. در این مدت شرایط مالی برای همه بود و برای پروژه ما بدترین روزهای کاری به لحاظ مالی در 24 سال سابقه کاری ام بود. اما به جهت اینکه یاد گرفتم بهترین بود. فکر می کنم اگر می خواستم یک کلاس پیش آقای عیاری بروم باید بیشتر از اینها پرداخت می کردم. بنابراین از اینکه نصف دستمزدم را دریافت نکردم ناراضی نیستم. برای اولین بار در زندگی ام راضی هستم. سه سال و شش ماه زمان طولانی است. به آقای عیاری گفتم اگر یک واحد از ساختمانی که سه سال و شش ماه در آن فیلمبرداری کردیم خریده بودیم الان پول کل پروژه فراهم می شد. بازیگر «مهر مادری» یادآور شد: مبلغ دستمزدهای بچه هایی که به ترتیب در رادیو، تئاتر، تلویزیون و سینما کار می کنند خیلی کم است و اصلا نمی شود پس انداز کرد. فکر نمی کنم بچه های رادیو چیزی به اسم پس انداز داشته باشند. همه با عشق کار می کنند و اگر این عشق نباشد به سراغ کارهای دیگر می روند. سلیمانی درباره موضوع سریال کیانوش عیاری توضیح داد: دو خانواده در این سریال هستند که همزمان خانه ای را می خرند. پدر یک خانواده راننده تاکسی است و علی دهکردی این نقش را بازی می کند و من پسرش هستم. خانواده دیگر آقای مهران رجبی هستند. آنها محضری خانه را می خرند. ما با مبایعه نامه خانه را خریده ام. ما یک جورهایی روی هوا هستیم و در حال تلاش هستیم تا ثابت کنیم این خانه برای ما است. کار جذابی است. فکر می کنم تلویزیون نیاز داشت یک زندگی درست از خانواده های ایرانی ببیند. این کار این این وحدت و یکپارچگی  در خانواده های ایرانی را نشان داد. او تاکید کرد: این سریال برای من بازیگر یک چیزهایی برای آموختن داشت. شاید برای مخاطبان شما خنده دار باشد اما خیلی از ما از جمله خود من، به عنوان بازیگر بلد نیستیم درست خمیازه بکشیم. خودم در درجه اول اینطور هستم. من این را از آقای عیاری یاد گرفتم. نکته ریزی داشت که به آن توجه نکرده بودیم. همیشه در فیلم ها جلوی دهانمان را وقتی باز می شود می گیریم. در حالی که در اصل وقتی دهان باز می شود چشم ها بسته می شود و وقتی دهان بسته می شود چشم ها باز می شود. عادت کرده ایم بلند می شویم لباسمان را صاف کنیم در حالی که در زندگی عادی اینطور نیستیم. اینها ساده ترین چیزهایی است که از آقای عیاری آموختم. هر بازیگری در سینما و تلویزیون آرزوی کار با آقای عیاری را دارد و خوشحالم که این فرصت برای من فراهم شد. سلیمانی درباره یکی از ترانه های خود به نام رفیق گفت: این کار را روزی که عارف لرستانی فوت کرد نوشتم. من با او در تیم هنرمندان خیلی دعوا می کردم. یک پنج شنبه ای به او پیامک دادم که بیا تمرین کنیم. گفت نه شنبه می آیم حسین کاری داری. گفتم دلم برایت تنگ شده است. یکشنبه او فوت کرد. حالم خیلی بد بود و در مراسمش، همان شب شعری را که نوشته بودم برای یکی از بچه ها خواندم. صدایم کردند و رفتم بالا هم آن را خواندم. رضا یزدانی کنار من ایستاده بود و آمد در مسجد و گفت این ترانه را به من بده. اول طفره رفتم و بعد به دست رضا رسید. بعد پدر رضا فوت کرد و آقای علی معلم فوت کرد. حال و هوای رضا خیلی فرق کرد. این کار را به همه کسانی که به آنها رفیق می گفتیم و دیگر نیستند از جمله پدر خودم تقدیم می کنم. «پنجشنبه جمعه» که به تهیه کنندگی زهرا قائدی هر هفته پنجشنبه و جمعه ساعت 22 همزمان با پخش صوتی از رادیو ایران به صورت تصویری نیز از سایت این شبکه رادیویی پخش می شد این هفته به پایان رسید.   افکارنیوز #بازیگر_سینما_و_تلویزیون #کیانوش_عیاری #رادیو_ایران #حسین_سلیمانی