مگه آدم از دلخوشی های دنیا چی میخواد،

مگه آدم از دلخوشی های دنیا چی میخواد  وقتی صدای ن
مگه آدم از دلخوشی های دنیا چی میخواد،
وقتی صدای ناله های مردم صدای گوش دنیا رو كر میكنه،
وقتی با هركسی كه حرف میزنی اول از همه از غم هاش میگه،
وقتی به كسی لبخند میزنی اخم میبینی،
آدم كی و میخواد از این زندگی، جز اینكه یكی باشه که تو اوج خستگی كه ١٠ ساعته تو یه اتوبوس قراضه نشسته، بهش بگه دوسش داره،
یكی رو میخواد كه وقتی عینكش كثیفه، بی اجازه عینك و برداره و تمیز كنه كه چشمای قشنگشو بهتر ببینه. مگه آدم تو این روزای سخت و نفس گیر، كه هیچكس پشتیبان اون و كاراش نیست، چیزی به جز "مراقب خودت باش" و "تو میتونی" میخواد؟
دلخوشی كه فقط مال و پول نیست، همون لحظه ست كه بهت میگه هر وقت میبینمت از ته دلم خوشحالم،
همون لحظه كه كاری نداره این شالو از كجا خریدی فقط بهت میگه چقدر این رنگ بهت میاد،
كاری نداره كه چقدر بهش اعتماد داری، همه جوره واست تكیه گاهه، تو اوج عصبانیت هات،
حرفاتو گوش میده و بهت وعده روز خوبو میده، حتی اگه روز خوبه هم نیاد تو دلت به حرفاش گرم میشه.
آدم همینو میخواد كه هر جا بره، بگه كه چقدر جات اینجا خالیه، كه آغوشش هر چند از راه دور اما گرم ترین جای دنیا باشه،
بگه درسته نمیتونم شعر بگم،
ولی مگه همه این شعرایی که میگن چیزی بهتر از "دوستت دارم" توشونه؟
پس "دوستت دارم"
مگه آدم از دلخوشی های این زندگی چی میخواد به جز حس های خوب دو نفره؟
دنیایی كه هر روز داره بی رحمی میبینه، مطمئن باش به عشق ما افتخار میكنه.


مهتاب خلیف پور

#مهتاب_خلیف_پور