چرا انجمن صنفی؟
چرا انجمن صنفی؟
به گزارش ایسنا، مناف یحییپور - دبیر انجمن نویسندگان کودک و نوجوان - در آستانه تأسیس «انجمن صنفی نویسندگان کودک و نوجوان»، در یادداشتی که در سایت انجمن منتشر شده، نوشته است: بیش از دو دهه است که «انجمن نویسندگان کودک و نوجوان» دارد فعالیت میکند و ما هم از اعضای آنیم. هرسال اعضای حاضر در مجمع عمومی انجمن، به شکل دموکراتیک اعضای هیئت مدیره و بازرسان را انتخاب میکنند. منتخبان مجمع عمومی برای مدت معین و در چارچوب اساسنامه، انجمن را اداره میکنند. علاوه بر این، اعضای انجمن (به استثنای دوره همهگیری کرونا) در مناسبتهای گوناگون مانند سالگرد تأسیس انجمن و شب یلدا، دیدار نوروزی، افطاری ماه مبارک رمضان و... گرد هم میآیند و دیدار تازه میکنند. افراد علاقهمند، در کارگروههای فعال انجمن یا در نشستها حضور پیدا میکنند. سایت و کانال نویسک به اعضا و دیگر دوستداران حوزه فرهنگ کودک و نوجوان اطلاعرسانی میکنند. کمیته حقوقی به اعضا مشورت میدهد و در حل و فصل مسائل و مشکلات یاری‌شان میکند و... پس چه نیازی به «انجمن صنفی نویسندگان کودک و نوجوان» داریم؟
جدی‌نگرفتن و شغل حساب‌نکردن کار هنری و نویسندگی هم در میان افراد عادی جامعه دیده میشود و هم در میان کارشناسان، مسئولان و تصمیمسازان؛ و گاه صاحبانشان آنچه را که میاندیشند به صراحت به زبان هم میآورند:
- فعالیتهای فرهنگی و هنری، از جمله نویسندگی به طور عام (داستان، شعر، غیرداستان، ترجمه و...) بیشتر به نوعی سرگرمی و کار تفننی نزدیک است تا شغل؛ بیشتر به کار اوقات فراغت و فعالیتهای داوطلبانه میخورد تا شغلی که بتوان با آن امور زندگی را گذراند.
واقعیت این است که با فعالیت انجمن صنفی و عضویت در آن، گرچه نمیتوان طرز تلقی همه افراد را تغییر داد، اما کار نویسندگی رسماً، بهعنوان شغل پذیرفته میشود.
- دیگر اینکه متأسفانه حتی بسیاری از کارشناسان، مدیران و فعالان فرهنگی نیز که اجمالاً کار نویسندگی را بهعنوان شغل میپذیرند؛ نویسندگی برای مخاطب کودک و نوجوان را چندان جدی نمیگیرند و بعضاً این را به زبان نیز میآورند که گویی ما وقتی رشد میکنیم و موفق خواهیم بود که برای بزرگترها بنویسیم.
با برخورداری از «انجمن صنفی نویسندگان کودک و نوجوان» و عضویت در آن، کار نویسندگی برای مخاطب کودک و نوجوان هم بهعنوان شغل، رسمیت و استقلال پیدا میکند.
به این فکر کردهاید که بدون داشتن انجمن صنفی و عضویت در آن، مخصوصاً کسانی که در نشریه یا ادارهای کار نمیکنند و تنها شغل‌شان نوشتن برای بچههاست، هنگام نیاز و در محافل و دستگاههای رسمی چه مدرک و مستندی دارند که ثابت کند شغل آنها چیست؟ کارت و گواهی عضویت در انجمن صنفی نویسندگان کودک و نوجوان، مدرک و مستندی است که چنین وقتهایی به کار میآید.
درست است که عضویت در انجمن فعلی و یا آثار هر عضو نشان میدهد که او نویسنده است، اما بهطور دقیق و رسمی این کارت و گواهی عضویت در انجمن صنفی نویسندگان کودک و نوجوان است که نویسندگی برای آن عضو نه تفنن و سرگرمی، بلکه شغل است، حتی اگر شغل دوم او بهشمار آید.
انجمن صنفی بهطور رسمی و قانونی، اعضای صنف و منافع آنان را نمایندگی میکند و موظف است به حمایت از منافع عمومی و فردی اعضای صنف خود بپردازد و خدماتی، نه به اعضای یک مجموعه فرهنگی، که به اعضای صنف خود ارائه کند. هرگاه انجمن صنفی مسائل شغلی اعضا را مانند بیمه و معافیت مالیاتی و... پیگیری کند، صرفاً به همراهی مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تکیه نخواهد کرد، بلکه حقوق اعضای صنف خود را، در چارچوب قانون، از مسئولان وزارت کار، سازمان تأمین اجتماعی و... هم مطالبه خواهد کرد.
انتهای پیام
ایسنا
#انجمن_صنفی_نویسندگان_کودک_و_نوجوان
