درماتیت و اگزما (التهاب و حساسیت پوستى)

درماتیت و اگزما (التهاب و حساسیت پوستى) اگزما بیماری پوستی می باشد که در آن پوست دچار قرمزی،خارش و پوسته ریزی می شود.این بیماری به صورت ژنتیکی و یا در افرادی که سابقه آلرژی دارند بروز می کند.اگزما انواع مختلفی دارد که می تواند نواحی مختلف بدن را درگیر کند.بد نیست در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره درماتیت و اگزما بیشتر بخوانید. شاید اولین سؤالى که شما بعد از تشخیص پزشک از خود پرسیده باشید، این باشد: چرا من؟ چرا من دچار خارش و خشکى اگزما شدهام؟ چرا من باید از التهاب و آزردگى ناشى از درماتیت رنج ببرم؟ پزشک شما شاید شاید بهترین فردى باشد که به سؤال شما پاسخ مىدهد؛ اگر چه مشکل است ولى شاید بد نباشد که بدانید شما تنها نیستید؛ آخرین آمار نشان مىدهد نزدیک به ۹ میلیون نفر در آمریکا به طور سالانه از نوعى درماتیت رنج مىبرند. نکات ذیل براى کنترل خارش و خشکى همراه با انواع بیمارىهاى شناخته شده اگزما و درماتیت آورده شده است. متخصصان ما مىگویند به طور کلى بهترین راه براى درمان خارش اگزما و درماتیت در خانه، مرطوب و چرب نگه داشتن قسمتهاى درگیر و خشک پوست است؛ به همین دلیل خیلى از درمانهاى پیشنهاد شده درباره ى پوست خشک و خارش در زمستان  ممکن است به حل مشکل کمک کند. درباره ى خشکى پوست هوشیار باشید. درماتیت در هواى غیر مرطوب مخصوصا در طول ماههاى زمستان که هواى گرم محرک )حاصل از وسایل گرمایى( در داخل خانه در جریان است، تشدید مىشود. از آنجا که هواى خشک باعث بدتر شدن خارش اگزما و درماتیت مىشود، مرطوب نگه داشتن هواى داخل خانه به عنوان اولویت اول در خانوادههایى که دچار این بیمارىها هستند، قرار دارد. اگر شما بتوانید به کمک یک دستگاه مرطوب کننده مناسب، به مقابله با خشکى هوا بپردازید، گرماى محرکه مشکل زیادى ایجاد نخواهد کرد. اما متخصصان هشدار مىدهند که مبادا فکر کنید اتاق مجهز به مرطوب کننده مىتواند همه ى کارها را انجام دهد. از آب ولرم استفاده کنید. آن عقیده قدیمى که مردم دچار درماتیت باید از حمام رفتن دورى کنند، امروزه تحت نگاه موشکافانهاى قرار گرفته است. در حالى که بعضى از پزشکان معتقدند که حمام رفتن زیادى مىتواند بیمارى را بدتر کند دیگران بر این باورند که حمام رفتن منظم شانس ابتلا به عفونت را کاهش مىدهد و باعث نرمى پوست مىشود. متخصصان ما به طور کلى با نظر دوم موافقند. به سمت چرب کننده ها بروید. از صابون زدن منظم در طول حمام نباید اجتناب کرد، البته به شرطى که براى جلوگیرى از خشک شدن پوست بعد از آن از مرطوب کننده ها استفاده شود. شما نمىتوانید مرتبا حمام بروید، مگر اینکه بعد از آن پوست خود را چرب کنید. چرب کننده ها موادى هستند که آب را در خود نگه مىدارند. حمام حریره جوى دوسر بگیرید. دکتر دانسکى توصیه مىکند که حریره جوى دوسر را به حمامتان اضافه کنید و حتى از این حریره به عنوان جایگزین صابون نیز استفاده کنید. راى حمام کردن، دو فنجان از بلغور جوى دوسر موجود در داروخانهها را داخل یک ظرف آب ولرم بریزید. براى کاربرد به جاى صابون، حریره جوى دوسر را داخل یک دستمال پیچیده و یک بند پلاستیک بالاى آن ببندید؛ آن را داخل آب غوطهور کنید و آب آن را بچلانید و به عنوان حوله معمولى از آن استفاده کنید. از ضد عرقها پرهیز کنید. نمکهاى فلزى نظیر آلومینیوم کلراید و آلومینیوم سولفات از جمله مواد فعال موجود در بسیارى از ضد عرقها هستند. این مواد، داراى اثرات تحریک کننده روى افراد با پوستهاى حساس هستند. اگر شما مایلید که به مصرف ضد عرقها ادامه دهید، دنبال آنهایى باشید که حاوى مواد ضد حساسیت هستند. این دارو را آزمایش کنید. کرمها، پمادها و لوسیونهاى حاوى کورتیزون، اغلب براى کاهش خارش و التهاب در درماتیت و اگزما به کار مىروند. هیدروکورتیزون، یک عضو با اثر خفیف از خانواده کورتیزون و هورمونهاى استروئیدى و به عنوان یک پماد ضد حساسیت در داروخانهها موجود است. کرم هیدروکورتیزون ۰۵ / ۰ % بدون نیاز به نسخه در داروخانه ها قابل خرید است و مىتواند کمک کننده باشد. در لباسهاى پنبهاى احساس راحتى کنید. لباسهاى پنبه اى در تماس با پوست بهتر از پلى استر و پشم هستند. از لباسهاى مصنوعى و خارش زا و همچنین لباسهاى تنگ و بداندازه دورى کنید؛ این لباسها علاوه بر چسبناک بودن، باعث تحریک خارش نیز مىشوند. از ناخنهاى مصنوعى پرهیز کنید. تحقیقات اخیر در مرکز کلینیک سلولند نشان داده است ناخنهاى مصنوعى آکریلى مىتوانند باعث درماتیتهاى مکرر و واضح شوند. این ناخنهاى مصنوعى مىتوانند باعث التهاب و آزردگى و درماتیت تماسى چشم، بینى و سیستم تنفسى شوند. این تولیدات قبلا محدود به سالنها مىشد، اما امروزه کاربرد آنها در خانهها نیز مرسوم است. دکتر دانسکى مىگوید: اگر چه ممکن است بسیارى از مردم با این ناخنهاى مصنوعى مشکل نداشته باشند، ولى مشکل اصلى بر سر مواد تثبیت کننده داراى فرمالدئید مىباشد که در بعضى از ناخنها هنوز به کار مىرود. ممکن است این ماده و دیگر پلىمرهاى موجود در ناخنهاى مصنوعى باعث درماتیت تماسى شوند. از کمپرس براى تسکین استفاده کنید. پانسمان سرد و مرطوب مىتواند به آرامش و تسکین خارش مربوط به درماتیت تماسى کمک کند. دکتر رومئو مىگوید: من به مردم مىگویم که به جاى استفاده از آب، شیر سرد را انتخاب کنند، به نظر مىرسد اثر تسکین کنندگى بیشترى داشته باشند. توصیه هاى وى: شیر را داخل لیوان داراى یخ بریزید و بگذارید براى چند دقیقه باقى بماند، سپس شیر را روى یک گاز و یا یک قطعه نازک پنبهاى بریزید و آن را روى پوست آزرده به مدت ۲ تا ۳ دقیقه بگذارید. دوباره آن تکه ى پارچه را در شیر قرار دهید و استفاده کنید و به این کار تا ۱۰ دقیقه ادامه دهید؛ اگر چه دکتر رومئو این درمان را براى درماتیت و اگزماى وسیع و همه گیر توصیه نمىکند. گاهى اوقات اگزما آن قدر وضعیت بدى پیدا مىکند که شروع به ترشح مىکند؛ در این حالت به اگزماى گریان معروف است. بعضى از پزشکان اعتقاد دارند که اگر بیمار به کمپرس سرد )روزانه چند بار( پاسخ نداد باید به پزشک مراجعه کند. با کالامین، محل را خنک کنید. لوسیون کالامین براى کهیرهاى ترشحى که به خشک شدن نیاز دارند، مفید است. همچنین کالامین با منتول و فنول را مىتوانید از داروخانهها بخرید؛ به نظر مىرسد این ترکیب از کالامین تنها اثر بیشترى دارد. رژیم خود را مورد آزمایش قرار دهید. آلرژى غذایى نفش مهمى در درماتیت غیر معمول کودکان بازى مىکند. این درماتیت به سن قبل از ۶ سال ارتباط دارد و شما مىتوانید با تنظیم رژیم کودک، به پوست او کمک بزرگى کنید. معمولا تخم مرغ، آب پرتقال و شیر به عنوان عوامل تشدید کنندهى اگزما در کودکان معرفى مىشوند. اما دکتر پیرستین مىگوید: من قطعا تمام این غذاها را مقصر محض نمىدانم به این معنى که والدین باید براى حذف بعضى از غذاها از رژیم غذایى کودکشان با پزشک خود مشورت کنند. این رژیمها بیشترین اثر را قبل از ۲ سالگى دارند و بعد از ۶ سالگى، رژیم غذایى کمترین نقش را ایفا مىکند. براى بالغین، تنظیم رژیم غذایى عمدتا در دست خود بیماران است. اگر فکر مىکنید با خوردن غذاى خاصى اثرات منفى روى پوستتان ظاهر مىشود، از مصرف آن غذا دورى کنید. از تغییرات سریع دمایى پرهیز کنید. در اگزما، تغییرات سریع دما مىتواند مشکل زا باشد. در هواى زمستانى رفتن از یک اتاق گرم به هواى سرد مىتواند خارش را تحریک کند. پوشیدن لباسهاى زیاد و پنبهاى محافظ است. البته افراد دچار اگزما باید از حمام و دوش آب داغ پرهیز کنند. از دستمال سفید براى پاک کردن استفاده کنید. براى کنترل درماتیت تماسى، دستمال کاغذى سفید مناسبترین وسیله است. مراقب لوسیونهاى کودک باشید. گاهى وقتها، لوسیونهاى کودک، مناسبترین راه حل براى اگزماى دوران بچگى نیست. زیرا آنها حاوى مقادیر بالایى آب هستند که مىتواند بعدا خشک شود و هنگام تبخیر، حساسیت و آزردگى زیادترى ایجاد کند. بعضى از مواد معطر و فعال در لوسیونهاى بچه علت شایع آلرژى پوستى هستند. به جاى کرم و پماد از چه موادى استفاده کنیم؟ چیزى شبیه به کرم اوسرین و فرمول پوستى وازلین مفید است. مقدارى اوره بمالید. امولسیونهایى که حاوى اوره هستند براى کاهش خارش اگزما و درماتیت، نسبتا مفید مىباشند. اوره یک ماده پوست انداز است و معمولا وقتى که پوست در اثر مالش و اصطکاک ضخیم شده است از آن استفاده مىکنیم. شاید درماتیت حاصل از نیکل، شایعترین درماتیت تماسى باشد، اما اکثر مردم فکر مىکنند که مشکل از طلاست. درماتیت ناشى از نیکل در زنان ۱۰ بار بیشتر از مردان است و اغلب با سوراخ کردن گوش تحریک مىشود. به طور تعجبآورى، سوراخ کردن گوش باعث ایجاد کهیر در دیگر مناطق بدن مىشود. وقتى که فرد در تماس با فلز حاوى نیکل قرار بگیرد: دستبندها، گردنبند و دیگر جواهراتى که شخص براى سالهاى متمادى پوشیده است، باعث ایجاد کهیر تماسى مىشود. اگر چنین حادثهاى براى شما اتفاق افتاده است، نکات زیر مىتواند کمک کننده باشد: استیل ضد زنگ بخرید. گوشهاى تازه سوراخ شده را مىتوانید با استیل باز نگه دارید تا لاله گوش بهبود یابد )در حدود سه هفته(. سردى را حفظ کنید. از آنجا که تعریق، نقش مهمى در درماتیت حاصل از نیکل دارد، باید از گرما دورى کنید. به طرف طلا بروید. فقط در جواهرات داراى طلاى کمتر از ۲۴ عیار مقدارى نیکل وجود دارد؛ یعنى هر چه میزان خلوص طلاى آن کمتر باشد نیکل بیشترى وجود دارد. به سمت غذاهاى حاوى نیکل نروید. بعضى از متخصصان پوست اروپایى به بیماران حساس به نیکل توصیه مىکنند که مراقب رژیم غذایى خود باشند. در بعضى موارد دیده شده که درماتیت نیکلى بدون تماس واضحى با فلز نیکل ایجاد شده است. این پزشکان توصیه مىکنند که از خوردن زردآلو، شکلات، قهوه، چاى، میوههاى مغزدار )گردو و پسته( و دیگر غذاهاى نیکلدار خوددارى کنید. با کنجکاوى بیشتر درمىیابیم که تئورى غذاهاى نیکلى در این سوى آتلانتیک طرفداران زیادى ندارد. بعضى از افرادى که غذاهاى نیکلى نمىخورند، باز هم واکنشهاى مربوط را دارند. از آنتى هیستامین براى درمان درماتیتهاى آتیپیک )غیر معمول( استفاده کنید. آنتىهیستامین مانع از آزاد شدن هیستامین از مستسلها مىشوند. بنابراین علایم آلرژى کلاسیک نظیر سردرد ، آب ریزش از بینى و خارش را کاهش مىدهد. به همین دلیل داروهاى آنتىهیستامین براى اگزما مفیدند. آنتى هیستامین با مهار رسیدن هیستامین به سلولهاى پوستى حساس و متورم، خارش را کاهش مىدهد. یک نکته هشدار دهنده این است که آنتىهیستامین باید در دوزهاى بالا مصرف شود تا مؤثر واقع شود. خواب آلودگى از اثرات جانبى این دارو است. پس در هنگام رانندگى و کار با ماشین آلات خطرناک باید مراقب بود. یک بار بشویید، دو بار آب بکشید. در شستشوى لباس افراد داراى اگزما و درماتیت، باید از ماده پاک کننده کم با آب زیاد استفاده کرد. باید مطمئن شوید که ماده پاک کننده به طور کامل از لباسها شسته شود. از مواد پاک کننده بیش از حد استفاده نکنید، همیشه دو بار لباسها را براى خارج کردن ماده رختشویى آبکشى کنید. هشدار پزشکى گرگى در پوستین گوسفند زمانى در اروپا، گرگها آزادانه مىگشتند. گاهى وقتها، اسنانها مورد حمله قرار مىگرفتند. بعضى اوقات روى صورت افرادى که جان سالم به در مىبردند، علایم قرمز رنگى ناشى از حملهى گرگها باقى مىماند، که به آن علامت لوپوس مىگفتند. امروزه ما مىدانیم که لوپوس در حقیقت حمله بدن به خودش است و به دو شکل دیده مىشود: گاهى اوقات فقط به پوست محدود است و در بقیه موارد نیز غیر از پوست، بسیارى از نواحى دیگر بدن را مورد حمله قرار مىدهد. این بیمارى در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید، بعضى داروها و بحرانهاى عاطفى ایجاد مىشود. بعضى مواقع، لوپوس علایم خود را باقى مىگذارد. یک کهیر قرمز رنگ و تکهتکه که تقریبا شبیه پروانه مىباشد و به طور معمول روى گونهها و یا پل بینى دیده مىشود. وقتى یک ناحیه بهبود یابد، ناحیه دیگر درگیر مىشود. این ضایعات دچار خارش، پوسته و کبره مىشوند. شخص بیمار ممکن است از دردهاى مفصلى، تب و التهاب ریه نیز رنج ببرد. پس اگر این علایم را در خود یافتید، فورا با پزشک تماس بگیرید زیرا این گرگ در خانه درمان نمىشود. به چشم پزشک اطلاع دهید. در یک مطالعه ۲۰ ساله بر روى ۴۹۲ نفر در کلینیک مایودرچوستر، ۱۳% افراد داراى درماتیت غیرمعمول دچار آب مروارید نیز هستند. این افراد باید نسبت به افراد عادى بیشتر به چشم پزشک مراجعه کنند. همیشه باید ترکیبات محصولات بهداشتی را چک کنید افرادی که دچار این مشکل هستند باید نوعی رژیم مراقبت پوستی مخصوص پوست‌های حساس داشته باشند که شامل استفاده از محصولات بهداشتی مناسب، استروئید‌های موضعی و دیگر روش‌های مراقبتی مناسب است. اما موادی که باید از آن‌ها پرهیز کنید عبارتند از: گلیکولیک اسید، سالیسیک اسید یا رتینول (که همگی می‌توانند پوست را تضعیف کنند، رطوبت پوست را از بین ببرند و مواد شیمیایی محرک را وارد پوست کنند)، محصولات حاوی نگهدارنده‌های متیل پارابن یا بوتیل پارابن (که می‌توانند التهاب پوست را تشدید کنند. به جای آن‌ها به دنبال نگهدارنده‌های طبیعی مثل روغن گیاه چریش یا عصاره‌ی دانه‌ی انگور باشید) و همه‌ی محصولات معطر (که می‌تواند باعث التهاب ناگهانی شود). منبع : دایره المعارف پزشک خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا ،مترجمان : دکتر حسن کریمی یزدی و دکتر پدرام مصطفایی ،انتشارات سپهر اندیشه – باشگاه خبرنگاران جوان نیک صالحی #بیماری_پوستی