این سخن در سینه دخل مغزهاست

این سخن در سینه دخل مغزهاست در خموشی مغز جان را ص
این سخن در سینه دخل مغزهاست
در خموشی مغز جان را صد نماست

چون بیامد در زبان شد خرج مغز
خرج کم کن تا بماند مغز نغز

مرد کم گوینده را فکرست زفت
قشر گفتن چون فزون شد مغز رفت

پوست افزون بود لاغر بود مغز
پوست لاغر شد چو کامل گشت و نغز

مثنوی شریف

#مولوی #مولانا