آیا کمبود مو را می توان نقص عضو دانست؟

آیا کمبود مو را می توان نقص عضو دانست؟ وقتی که در تعاریف جرایم جنایی می خوانیم، که اگر ضربه ایی بطور عمد برکسی وارد شود و منجر به شکستن و افتادن دندان مضروب گردد عمل ضارب در حکم ناقص العضو ساختن طرف مخاصم محسوب شده، و طبق قوانین جزا مستحق تعقیب و کیفر می باشد، آیا جای شگفتی نیست، که از دست دادن موها که علاوه بر وظایف ویژه خویش، مهمترین نقش را در زیبایی یا به تعبیر بهتر در سلامت آدمی دارد، بدون عکس العمل چاره جویانه گذارده شود. دندانی را از دست می دهیم، بسرعت در پی چاره بر می آئیم، ولی در مقابل از دست دادن موها لاقیدی و بی اعتنایی از خود نشان می دهیم و آن را عارضه ی طبیعی تلقی می کنیم چرا؟ فقط به این دلیل که ظاهراً نقصان آن را بوسیله کلاه گیس و یا پوستیژ و یا پوششهای دیگر می پوشانیم، و خود را به این وسایل عاریتی دلخوش می داریم. این درست است که انسان می تواند، بدون داشتن مو در سر، صورت و بدن هم به زندگی خود ادامه دهد، لیکن علم در این باره تعبیر دیگری دارد، و اگر آن بخش از اعضای بدن آدمی که نیاز به پوشش مو دارد، عاری از مو گردد نمی توان آن را نقص عضو به حساب نیاورد، زیرا سوخت و ساز بدن (آنابولیزم و متابولیزم)، پس از ساختن اسید و آمینه و دفع مسئله ی (آسی میلاسیون) و (دیس آسی میلاسیون) از راه تعریق گرمای اضافی را که دیگر جهت حرارت بدن نیازی به آن نیست، دفع می نماید، و بر طبق روال علمی این دما بوسیله عرق دفع و خارج می گردد. انسان در شبانه روز، بطور متوسط چهار لیتر عرق دفع می نماید، اگر ما فعالیت زیادی نداشته باشیم، این دمای اضافی از منفذهایی که در بدن تعبیه شده به خارج راه می یابد، که این مقدار درست مساوی است با رقمی که در بالا ذکر نمودیم. یعنی چهار لیتر، البته در بعضی موارد، مثلاً به هنگام کارهای سنگین، ورزش و غیره، ممکن است، میزان دما بالا رود، که در هر صورت بدن فقط دمایی را که به آن نیاز دار، تا حیات ادامه یابد، در خود نگهداشت، مازاد و اضافی آن را دفع می کند. در این راستا، موهای بدن بویژه موهای سر در متعادل ساختن عمل تعریق پوست سر و تعدیل دمای مورد نیاز، نقش حساسی بعهده دارند، که آنرا نه می توان نفی کرد، و نه نادیده انگاشت.   منبع : مه شو     شما نیوز #موها #کمبود_مو #نقص_عضو