نتیجه تحریم : نفت آمریکا جانشین نفت ایران شد

نتیجه تحریم : نفت آمریکا جانشین نفت ایران شد ساعت 24 - پیش از این درهمین سایت بارهااز راهبرد بیرون راندن نفت ایران و جایگزین کردن نفت آمریکا به جای آن در بازارهای جهانیخبرداده شده بود و حالا این داستان به وسیله کارشناسان به شکلهای گوناگون روایت می شود. درگزارشی که وزارت خارجه ایران ان را منتشر کرده امده است :یکی از شعارهای اصلی دونالد ترامپ در انتخابات سال 2016 «عظمت را دوباره به آمریکا برمی‌گردانیم و از مهم‌ترین روش‌های رسیدن به این مقصود هم تبدیل ایالات‌متحده از واردکننده نفت به یکی از تولیدکنندگان اصلی این کالای گران‌قیمت بود. از انقلاب شیل های نفتی امریکا زیاد گفته و نوشته شده است. برخی منابع مانند «آژانس بین‌المللی در اهمیت این غول‌های نفتی تا جایی پیش رفته‌اند که پیش‌بینی کرده بودند امریکا نه‌تنها در سال 2020 با سبقت از عربستان سعودی و روسیه بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت در جهان خواهد شد که در سال 2030 درزمینهٔ انرژی خودکفا و بی‌نیاز از واردات نفت می‌شود. برخی دیگر هم جایگاه شیل های نفتی ایالات‌متحده را در حدی می‌دانستند که در آینده‌ای نزدیک، جای اوپک را به‌عنوان تعیین‌کننده نهایی قیمت جهانی نفت می‌گیرد و تحولی عظیم در صنعت نفت جهان پس از قدرتمندی آن‌ها رخ خواهد داد. این امر بعد از توافق کشورهای عضو اوپک در همکاری با «اوپک پلاس» در دسامبر 2016 برای کاهش تولید نفت سرعت گرفت. این در شرایطی بود که تولید نفت آمریکا در سال ۲۰۱۶ تحت‌فشار قیمت‌های پایین نفت روندی رکودی را آغاز کرده و نفت ایران نیز به دلیل لغو تحریم‌ها به بازار بازگشته بود. با خروج امریکا از برجام در می 2018 (اردیبهشت 97) و بازگشت تدریجی تحریم‌های نفتی، بسیاری از صاحب‌نظران عمدتاً داخلی بر این باور بودند که شوک ناشی از این تصمیم ایالات‌متحده، اثرات مهمی‌بر قیمت جهانی نفت خواهد گذاشت همان اتفاقی که در سال 2010 افتاد. در آن مقطع با شروع دور جدید تحریم‌ها علیه ایران بازار جهانی دچار افزایش چشم‌گیر قیمت نفت از حدود 80 دلار به 120 دلار شد؛ اما این بار (با انتخاب ترامپ 2016 و افزایش احتمال خروج و نهایتاً خروج امریکا از برجام)، آنچه در بازار نفت رخ داد خلاف انتظارات بود و بازیگران اصلی چنان شرایط را مدیریت کردند که حذف تدریجی نفت ایران، کمترین اثر را بر قیمت نفت خام گذاشت و بازار با آرامش نسبی، از این تغییر سیاست عبور کرد و با تنظیم عرضه و تقاضا قیمت نفت تثبیت شد تولید نفت امریکا در حدود پنج میلیون بشکه در روز بود که سهم نفت شیل در آن بسیار اندک بود؛ اما با افزایش قیمت نفت به عدد ۱۲۰ دلار در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ (ناشی از تحریم ایران)، سرمایه‌گذاری بسیار زیادی در بهبود تکنولوژی تولید نفت شیل در آمریکا شد. به‌طوری‌که هزینه تولید نفت شیل از حدود ۱۰۰ دلار در هر بشکه به عدد ۶۰ دلار کاهش یافت. در طی این زمان تولید نفت آمریکا هم از ۹ میلیون بشکه در روز گذشت. البته خود این توسعه تکنولوژی نفت شیل و همچنین کاهش رشد اقتصادی چین باعث کاهش قیمت نفت از ۱۲۰ دلار به حدود ۶۰ دلار (همان هزینه تولید نفت شیل) در سال ۲۰۱۴ شد اما در سال 2016، با انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری و تأکید بر احیای اقتصادی ایالات‌متحده، نقش صنعت نفت در اقتصاد آمریکا افزایش پیدا کرد و با توجه به سودهای کلان مالکان شرکت‌های نفتی، لابی بزرگ قدرت در آمریکا که از بزرگ‌ترین حامیان تحریم‌های ایران بوده‌اند، نقش بیشتری بازی کرد که حتی در مواردی عربستان و اوپک را برای کاهش تولید تحت‌فشار قرار داده‌اند. همان‌طور که در نمودار دیده می‌شود، با خروج امریکا از برجام (JCPOA)، قیمت نفت دوباره به محدوده 60 دلار بازگشت. در این دوره تولید نفت آمریکا با افزایش چهار میلیون بشکه در روز به عدد ۱۳ میلیون بشکه در روز رسیده است و سه خریدار عمده‌ نفت ایران (هند، ژاپن و کره جنوبی) جز مهم‌ترین مقاصد صادراتی نفت آمریکا شدند. در واقع سیاست ترامپ برای بیرون راندن نفت ایران از بازار جهانی، با اتکا به تکنولوژی نفت شیل، خدمتی بود به ادامه حیات این صنعت و روند استقلال آمریکا درزمینهٔ انرژی که نیاز به افزایش قیمت نفت داشت. در این مدت هم این کشور با بستن قراردادهای تجاری و رایزنی‌های بسیار با خریداران اصلی نفت ایران و البته ضمن تهدید و ارعاب آن‌ها به تحریم در صورت خریدن نفت ایران، توانسته نفت صادراتی خود را جایگزین نفت ایران کند و درنتیجه کشورهای واردکننده نفت کشورمان هم ضرر چندانی را متحمل نشدند.[2] تحریم‌های آمریکا نه‌تنها واردات نفت شرکای سابق تجاری ایران را تحت تأثیر قرار داده، بلکه آثار جانبی مانند برنامه‌های جدید دهلی‌نو برای توسعه یکی از میادین گازی ایران (فرزاد بی) را نیز لغو کرده است به امید جوبایدن   «هلیما کرافت» (Helima Croft)، از تحلیلگران برجسته «وال‌استریت» بر نقش کلیدی «کسی که وارد کاخ سفید خواهد شد» در مسئله مهم نفت در سال 2021 تأکید کرده است. «جو بایدن» نماینده اصلی حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری، اخیراً در اظهارنظری مجدداً اتخاذ دو سیاست اصلی را که هردو به صنعت انرژی در امریکا مرتبط می‌شود، تکرار کرده است: اولین سیاست، ممنوع کردن «فراکینگ» (Fracking) یا «روش شکست هیدرولیکی» است که آمریکا در استخراج نفت شیل به کار می‌بَرد.در پیش‌نویس تازه منتشرشده حزب دموکرات (برنامه کار 2020) نیز بر حذف سوخت‌های فسیلی و جایگزین نمودن آن با سوخت‌هایی که آسیب کمتری برای محیط‌زیست داشته باشد و امنیت بهداشتی و سلامت را حفظ کند، تأکید شده است و هرچند به‌طور جزئی به مسئله شیل های نفتی یا فراکینگ اشاره نشده اما تأکید بر «انقلاب انرژی پاک» به‌وفور به چشم می‌خورد.مخالفان این سیاست اظهار می‌کنند که توقف استفاده از این روش، به انقلاب نفت شیل آمریکا پایان می‌دهد. نابودی شیل هم نه‌تنها صدها هزار شغل پردرآمد در آمریکا را از بین می‌برد بلکه به سایر کشورها اجازه می‌دهد تولید نفت و گاز خود را افزایش دهند. استفاده جو بایدن از شعار  “no new fracking” جهت عدم استفاده بیشتر از این روش در استخراج نفت و گاز در ایالات‌متحده، هرچند جذابیت‌هایی در جلب آرای مردم در کمپین‌های اولیه داشته است اما در واقعیت امر احتمالاً باعث کاهش آرای او در ایالاتی کلیدی مانند میشیگان، پنسیلوانیا، اوهایو و نیومکزیکو خواهد شد چراکه به گفته نشریه معتبر اقتصادی «فوربس»، صدها هزار شغل در این ایالات وابسته به این صنعت هستند و دولت‌های محلی وابستگی شدیدی به مالیات‌های ناشی از نفت و گاز دارند. به‌طور مثال رونق فعالیت حفاری نفت شیل در مناطق «پرمین بیسین» (Permian Basin) به‌طور کامل شانس و آینده مالی دولت محلی در نیومکزیکو را دگرگون و مازاد بودجه هنگفتی برای آن ایجاد کرده است که سیاستمداران قصد استفاده از آن را در بهبود سیستم سلامت، زیرساخت‌ها و آموزش ایالت خود دارند. به گفته مخالفان حذف روش فراکینگ، این سیاست دموکرات‌ها می‌تواند تمامی این فرصت‌ها و منافع را از بین ببرد. دومین سیاستی که جو بایدن اعلام نموده، بازگشت به توافق هسته‌ای سال 2015 با ایران است که باعث واکنش کسانی شده که خواهان استقلال انرژی در امریکا و به‌طور اخص مدافع منافع شرکت‌های عظیم شیل نفتی هستند.به گفته هلیما کرافت، اگر جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا شود احتمالاً آمریکا را بر سر میز مذاکره با ایران بازمی‌گرداند و در نتیجه بازار جهانی، شاهد ورود میلیون‌ها بشکه نفت ایران خواهد بود. این مسئله برای پیش‌بینی شرایط نفت در سال 2021 اهمیت زیادی دارد. هرچند از نظر این تحلیلگر بازار مالی، مدتی طول می‌کشد تا ایران بتواند بشکه‌های نفت خود را وارد بازار کند اما ورود حتی یک تا دو میلیون از بشکه‌های نفت ایران جلوی افزایش قیمت نفت در سال آینده میلادی به 50 تا 60 دلار در هر بشکه را که نیاز شیل های نفتی است، خواهد گرفت. ساعت 24