میان قبرمان و تولد نحسمان ول‌معطلیم مامایی که با

میان قبرمان و تولد نحسمان ول‌معطلیم مامایی که با
میان قبرمان و تولد نحسمان ول‌معطلیم. مامایی که با هزار زور و زحمت سر ما را می‌گیرد، همان قبرکن ما است.

ما مجال داریم پیر بشویم. هوا پر از فریاد ما است...

اما عادت گوش آدم را سنگین می‌کند.
از کتابِ در انتظار گودو
ساموئل بکت
ترجمه: نجف دریابندری