سرچشمه رویش هایی، دریایی، پایان تماشایی. تو...
سرچشمه رویش هایی،
دریایی،
پایان تماشایی.
تو تراویدی؛
باغ جهان تر شد، دیگر شد.
صبحی سر زد،
مرغی پر زد،
یک شاخه شکست؛
خاموشی هست.
خوابم بر بود،
خوابی دیدم؛
تابش آبی در خواب ،
لرزش برگی در آب.
این سو تاریکی مرگ ،
آن سو زیبایی برگ.
اینها چه،
آنها چیست،
انبوه زمان ها چیست؟
این می شکفد،
ترس تماشا دارد.
آن می گذرد،
وحشت دریا دارد.
پرتو محرابی ،
می تابی.
من هیچم؛ پیچک خوابی.
بر نرده اندوه تو می پیچم.
تاریکی پروازی،
رویای بی آغازی ،
بی موجی ،
بی رنگی ،
دریای هم آهنگی!
سهراب سپهری
#سهراب_سپهری
دریایی،
پایان تماشایی.
تو تراویدی؛
باغ جهان تر شد، دیگر شد.
صبحی سر زد،
مرغی پر زد،
یک شاخه شکست؛
خاموشی هست.
خوابم بر بود،
خوابی دیدم؛
تابش آبی در خواب ،
لرزش برگی در آب.
این سو تاریکی مرگ ،
آن سو زیبایی برگ.
اینها چه،
آنها چیست،
انبوه زمان ها چیست؟
این می شکفد،
ترس تماشا دارد.
آن می گذرد،
وحشت دریا دارد.
پرتو محرابی ،
می تابی.
من هیچم؛ پیچک خوابی.
بر نرده اندوه تو می پیچم.
تاریکی پروازی،
رویای بی آغازی ،
بی موجی ،
بی رنگی ،
دریای هم آهنگی!
سهراب سپهری
#سهراب_سپهری
