عاشق بودن، باعشق ورزیدن،فرق دارد: گفتن اینکه ...
عاشق بودن، باعشق ورزیدن،فرق دارد:
گفتن اینکه انسان باید مادرش را دوست بدارد یک سوء تعبیر است.
اگر مادری از فرزندش بخواهد که فقط به این دلیل که مادرش است باید او را دوست داشته باشد، این یک آموزش غلط است.
عشقی که براساس " #دلیل" و " #باید" و " #بنابراین" باشد، عشقی دروغین است.
کسی که فقط برای اینکه پدر است میخواهد که دوستش بدارند، آموزشی غلط میدهد.
این یعنی دلیل آوردن برای عشق،
عشق بدون دلیل است،
عشق هرگز با دلیل روی نمیدهد.
اگر مادر به فرزندش بگوید:
"من مدت هاست که تو را بار آورده ام و بزرگ کرده ام، بنابراین مرا دوست داشته باش،"
برای عشق دلیل میتراشد،
این پایان عشق است.
شاید کودک با زور و ناخواسته تظاهر به عشق کند، زیرا که او مادرش است.
آموزش عشق این نیست که برای عاشق شدن دلیل بتراشیم، بلکه فقط به این معنی است که محیط و فرصتی فراهم کنیم که در آن، کودک بتواند دوست بدارد و عشق بورزد.
مادری که به فرزندش بگوید:
"مرا دوست داشته باش چون مادرت هستم، "
عشق را به فرزندش آموزش نمیدهد.
بایدبگوید:
" برای زندگی، آینده و خوشبختی تو اهمیت دارد که تو به هرکس و هرآنچه که با آن برخورد میکنی عاشقانه رفتار کنی،
چه یک قطعه سنگ باشد، یک گل باشد یا یک انسان یا یک حیوان، هرچه که باشد."
مسئله، دادن عشق به یک حیوان، به یک گل یا به مادر یا به کسی دیگر نیست.
مسئله، عاشق بودن #وجود_توست.
آینده ی تو بستگی به این دارد که چگونه عاشقانه رفتار کنی.
امکان سرور و خوشبختی در زندگی تو بستگی به این دارد که چقدر سرشار از عشق باشی."
مردم برای اینکه عشق بورزند نیاز به آموزش دارند، آنوقت است که میتوانند از جنسیت زدگی خلاص شوند.
ولی ما مردم را در عشق ورزیدن آموزش نمیدهیم، هیچ احساسی از عشق خلق نمیکنیم.
درعوض، هرچه که به نام عشق در موردش حرف میزنیم و انتقال میدهیم، کاذب است.
آیا فکر می کنید که کسی میتواند عاشق یک نفر باشد و همچنین از دیگری نفرت داشته باشد؟
#نه!!!، این ناممکن است.
انسان عاشق، یک انسان عاشق است، این به هیچ وجه ربطی به یک فرد خاص ندارد.
چنین کسی حتی اگر تنها هم بنشیند بازهم شخصی عاشق است.
عاشق بودن، طبیعت چنین فردی است، ربطی به رابطه ی شما و آن شخص ندارد.
یک شخص خشمگین حتی اگر تنها هم باشد بازهم خشمگین است،
انسانی که نفرت دارد، حتی در تنهایی هم پر از نفرت است.
با دیدن چنین شخصی نیز میتوانید احساس کنید که او خشمگین است، باوجودی که خشم خودش را در آنزمان به شخص خاصی نشان نمیدهد.
اگر شخصی عاشق را ببینید که در تنهایی نشسته، میتوانید احساس کنید که چگونه لبالب از عشق است.
گل هایی که در انزوای جنگل میرویند عطر خود را منتشر میکنند، چه کسی در آنجا باشد که از آن قدردانی کند و چه نباشد، چه کسی از کنارشان بگذر و چه نگذرد.
معطر بودن طبیعت گل است.
در این توهم نباشید که گل فقط به خاطر شما عطرافشانی می کند!
عاشق بودن باید خود شخصیت ما شود.
گفتن اینکه انسان باید مادرش را دوست بدارد یک سوء تعبیر است.
اگر مادری از فرزندش بخواهد که فقط به این دلیل که مادرش است باید او را دوست داشته باشد، این یک آموزش غلط است.
عشقی که براساس " #دلیل" و " #باید" و " #بنابراین" باشد، عشقی دروغین است.
کسی که فقط برای اینکه پدر است میخواهد که دوستش بدارند، آموزشی غلط میدهد.
این یعنی دلیل آوردن برای عشق،
عشق بدون دلیل است،
عشق هرگز با دلیل روی نمیدهد.
اگر مادر به فرزندش بگوید:
"من مدت هاست که تو را بار آورده ام و بزرگ کرده ام، بنابراین مرا دوست داشته باش،"
برای عشق دلیل میتراشد،
این پایان عشق است.
شاید کودک با زور و ناخواسته تظاهر به عشق کند، زیرا که او مادرش است.
آموزش عشق این نیست که برای عاشق شدن دلیل بتراشیم، بلکه فقط به این معنی است که محیط و فرصتی فراهم کنیم که در آن، کودک بتواند دوست بدارد و عشق بورزد.
مادری که به فرزندش بگوید:
"مرا دوست داشته باش چون مادرت هستم، "
عشق را به فرزندش آموزش نمیدهد.
بایدبگوید:
" برای زندگی، آینده و خوشبختی تو اهمیت دارد که تو به هرکس و هرآنچه که با آن برخورد میکنی عاشقانه رفتار کنی،
چه یک قطعه سنگ باشد، یک گل باشد یا یک انسان یا یک حیوان، هرچه که باشد."
مسئله، دادن عشق به یک حیوان، به یک گل یا به مادر یا به کسی دیگر نیست.
مسئله، عاشق بودن #وجود_توست.
آینده ی تو بستگی به این دارد که چگونه عاشقانه رفتار کنی.
امکان سرور و خوشبختی در زندگی تو بستگی به این دارد که چقدر سرشار از عشق باشی."
مردم برای اینکه عشق بورزند نیاز به آموزش دارند، آنوقت است که میتوانند از جنسیت زدگی خلاص شوند.
ولی ما مردم را در عشق ورزیدن آموزش نمیدهیم، هیچ احساسی از عشق خلق نمیکنیم.
درعوض، هرچه که به نام عشق در موردش حرف میزنیم و انتقال میدهیم، کاذب است.
آیا فکر می کنید که کسی میتواند عاشق یک نفر باشد و همچنین از دیگری نفرت داشته باشد؟
#نه!!!، این ناممکن است.
انسان عاشق، یک انسان عاشق است، این به هیچ وجه ربطی به یک فرد خاص ندارد.
چنین کسی حتی اگر تنها هم بنشیند بازهم شخصی عاشق است.
عاشق بودن، طبیعت چنین فردی است، ربطی به رابطه ی شما و آن شخص ندارد.
یک شخص خشمگین حتی اگر تنها هم باشد بازهم خشمگین است،
انسانی که نفرت دارد، حتی در تنهایی هم پر از نفرت است.
با دیدن چنین شخصی نیز میتوانید احساس کنید که او خشمگین است، باوجودی که خشم خودش را در آنزمان به شخص خاصی نشان نمیدهد.
اگر شخصی عاشق را ببینید که در تنهایی نشسته، میتوانید احساس کنید که چگونه لبالب از عشق است.
گل هایی که در انزوای جنگل میرویند عطر خود را منتشر میکنند، چه کسی در آنجا باشد که از آن قدردانی کند و چه نباشد، چه کسی از کنارشان بگذر و چه نگذرد.
معطر بودن طبیعت گل است.
در این توهم نباشید که گل فقط به خاطر شما عطرافشانی می کند!
عاشق بودن باید خود شخصیت ما شود.
