تو چه دانی که ما چه مرغانیم هر نفس زیر لب چه م...

تو چه دانی که ما چه مرغانیم
هر نفس زیر لب چه می خوانیم

چون به دست آورد کسی ما را
ما گهی گنج گاه ویرانیم

چرخ از بهر ماست در گردش
زان سبب همچو چرخ گردانیم

کی بمانیم اندر این خانه
چون در این خانه جمله مهمانیم

گر به صورت گدای این کوییم
به صفت بین که ما چه سلطانیم

چون به فردا شهیم در همه مصر
چه غم امروز اگر به زندانیم

تا در این صورتیم از کس ما
نه برنجیم و نه برنجانیم

شمس تبریز چونک شد مهمان
صدهزاران هزار چندانیم

#دیوان شمس تبریزی🌷

# غزل شماره 1767

#مولانا