آن هنگام که #داریوش_بزرگ در کتیبه خود جملات زی...
آن هنگام که #داریوش_بزرگ در کتیبه خود جملات زیر را در مورد اسب می گوید، بی گمان نظر همه ایرانیان را در مورد نقش این حیوان بیان داشته است:
«بزرگ است اهورامزدا که داریوش را شاه کرد، سلطنت را به او عنایت نمود و او را صاحب ارابه های نیکو با اسبان خوب و مردان خوب نمود»
ایرانیان باستان اعتقاد داشتند که ایزدان باستانی آنها سوار بر ارابه ها و گردونه هایی از اسب هستند. این گردونه های ایزدی، چهار اسب داشتند گرچه از گردونه های دو اسبی نیز استفاده می شد
در نامهایی ایرانیان نیز کلمه اسب نقش به سزایی دارد مانند:
اوروت اسپ: دارای اسبهای تیزرو
پوروشسپ: دارنده اسبهای خاکستری
اما نامهایی نیز بودند که اشاره به یوغ اسبان به ارابه ها می کرد، مانند یوخ تاسپا، هیتاسپا، جاماسپا و شاید ویشتاسپا
هنر ارابه رانی نه تنها در جنگ بلکه در مسابقات ارابه رانی مورد آزمایش قرار می گرفت.از این رو کیخسرو برای پیروزی در ارابه رانی دعا می کند و کیخسرو ۱۰۰ اسب ۱۰۰ گاو ۱۰۰۰۰ گوسپند را قربانی می کند و این نشان از ارزش بیشتر اسب در مقایسه با گاو می باشد
قهرمانان از ایزد ناهید نیز تمنا می کنند که اسبهای چالاک و تیزرو به آنها اعطا نماید و این پاداشی است که دیگر قهرمانان اوستا نیز آن را درخواست می کنند. همچنین در اوستا اشارات زیادی به قهرمانانی شده که بر پشت اسبهای بدون زین سواری می کنند.
اسبها در اوستا نه تنها به خاطر سرعت، شور و شوق برای نبرد و نیز به علت زیباییشان ستوده شده و گرامی داشته می شوند، بلکه به خاطر قدرت بینایی و دیدشان نیز مورد ستایش هستند چنان که می توانند در هوای ابری یا شب مه آلود یال یا دم اسبی دیگر را تشخیص دهند.
ارزش و اهمیت اسب را در ساخت ظروف و آثار بجای مانده از ایران باستان نیز می توان مشاهده کرد.
منبع: #تاریخ_ایران کمبریج ،جلد۲ دفتر۲ صفحه ۵۵۸-۵۵۹
«بزرگ است اهورامزدا که داریوش را شاه کرد، سلطنت را به او عنایت نمود و او را صاحب ارابه های نیکو با اسبان خوب و مردان خوب نمود»
ایرانیان باستان اعتقاد داشتند که ایزدان باستانی آنها سوار بر ارابه ها و گردونه هایی از اسب هستند. این گردونه های ایزدی، چهار اسب داشتند گرچه از گردونه های دو اسبی نیز استفاده می شد
در نامهایی ایرانیان نیز کلمه اسب نقش به سزایی دارد مانند:
اوروت اسپ: دارای اسبهای تیزرو
پوروشسپ: دارنده اسبهای خاکستری
اما نامهایی نیز بودند که اشاره به یوغ اسبان به ارابه ها می کرد، مانند یوخ تاسپا، هیتاسپا، جاماسپا و شاید ویشتاسپا
هنر ارابه رانی نه تنها در جنگ بلکه در مسابقات ارابه رانی مورد آزمایش قرار می گرفت.از این رو کیخسرو برای پیروزی در ارابه رانی دعا می کند و کیخسرو ۱۰۰ اسب ۱۰۰ گاو ۱۰۰۰۰ گوسپند را قربانی می کند و این نشان از ارزش بیشتر اسب در مقایسه با گاو می باشد
قهرمانان از ایزد ناهید نیز تمنا می کنند که اسبهای چالاک و تیزرو به آنها اعطا نماید و این پاداشی است که دیگر قهرمانان اوستا نیز آن را درخواست می کنند. همچنین در اوستا اشارات زیادی به قهرمانانی شده که بر پشت اسبهای بدون زین سواری می کنند.
اسبها در اوستا نه تنها به خاطر سرعت، شور و شوق برای نبرد و نیز به علت زیباییشان ستوده شده و گرامی داشته می شوند، بلکه به خاطر قدرت بینایی و دیدشان نیز مورد ستایش هستند چنان که می توانند در هوای ابری یا شب مه آلود یال یا دم اسبی دیگر را تشخیص دهند.
ارزش و اهمیت اسب را در ساخت ظروف و آثار بجای مانده از ایران باستان نیز می توان مشاهده کرد.
منبع: #تاریخ_ایران کمبریج ،جلد۲ دفتر۲ صفحه ۵۵۸-۵۵۹
