شخصی تلاش پروانه برای بیرون آمدن از سوراخ کوچک...

شخصی تلاش پروانه برای بیرون آمدن از سوراخ کوچک پیله را تماشا می کرد، ناگهان تقلای پروانه متوقف شد و به نظر رسید که خسته شده و دیگر نمی تواند به تلاشش ادامه دهد، آن شخص مصمم شد به پروانه کمک کند و با برش قیچی سوراخ پیله را گشاد کرد، پروانه به راحتی از پیله خارج شد اما جثه اش ضعیف و بال هایش چروکیده بودند، آن شخص به تماشای پروانه ادامه داد، او انتظار داشت پر پروانه گسترده و مستحکم شود و از جثه او محافظت کند اما چنین نشد، در واقع پروانه ناچار شد همه عمر را روی زمین بخزد و هرگز نتوانست با بال هایش پرواز کند.

آن شخص مهربان نفهمید که محدودیت پیله و تقلا برای خارج شدن از سوراخ ریز آن را طبیعت برای پروانه قرار داده بود تا به آن وسیله مایعی از بدنش ترشح شود و پس از خروج از پیله به او امکان پرواز دهد.

نتیجه ی اینکه گاهی اوقات به جهت رشد در زندگی فقط به تقلا نیاز داریم، اگر جهان هستی مقرر می کرد بدون هیچ کسب تجربه‌ای زندگی کنیم فلج شده و به اندازه کافی قوی نمی‌شدیم و هرگز نمی توانستیم پرواز کنیم.