در ايران باستان خواب سحرگاه و خواب سنگین همچون...

در ايران باستان خواب سحرگاه و خواب سنگین همچون ديو پنداشته ميشد و بوشاسب نام داشت.

از دیدگاه ایرانیان باستان خواب دیر هنگام از گناهان سنگین بود و اهریمنان با بانگ ایزدیِ خروس متفرق میشدند !