بخشش را بخش کن محبت را پخش کن غضب پریشانی است...

بخشش را بخش کن محبت را پخش کن غضب پریشانی است نها
بخشش را بخش کن
محبت را پخش کن
غضب پریشانی است
نهایتش پشیمانی است
هر چه بضاعتمان کمتر است
قضاوتمان بیشتر است
به خشم ، چشم نگو
و از کینه ، جدا باش