کاتلین اومه آرا (۱۸۶۹)، (kathleen O'meara) صد ...
کاتلین اومه آرا (۱۸۶۹)، (kathleen O'meara) صد و پنجاه سال پیش بعد از پایان قحطی ایرلند چنین سرود:
پس مردم در خانه ماندند
کتاب خواندند و گوش دادند
به استراحت و ورزش پرداختند
هنر را تمرین کردند و به بازی مشغول شدند
شیوه ی دیگری برای بودن آموختند
همه چیز را متوقف کردند
عمیق تر گوش دادند
یکی مراقبه می کرد
یکی دعا می خواند
یکی می رقصید
یکی سایه ی خودش را ملاقات کرد
و بدینسان آن ها به گونه ی دیگری فکر کردند
و شفا یافتند
و در غیاب مردم نادان و خطرناک
و در غیاب آن ها که بدون معنا و بدون روح می زیستند
زمین هم التیام یافت
و وقتی که آن دوره ی پر خطر گذشت
مردم به خیابان آمدند
و برای مردگان گریستند
و تصمیم گرفتند که کارهای جدیدی انجام دهند
و رویاهای جدیدی ببینند
و بدینسان زمین را به طور کامل شفا دادند
همچنان که خود به طور کامل شفا یافته بودند