کاتلین اومه آرا (۱۸۶۹)، (kathleen O'meara) صد ...

کاتلین اومه آرا (۱۸۶۹)، (kathleen O'meara) صد و پنجاه سال پیش بعد از پایان قحطی ایرلند چنین سرود: پس مردم در خانه ماندند کتاب خواندند و گوش دادند به استراحت و ورزش پرداختند هنر را تمرین کردند و به بازی مشغول شدند شیوه ی دیگری برای بودن آموختند همه چیز را متوقف کردند عمیق تر گوش دادند یکی مراقبه می کرد یکی دعا می خواند یکی می رقصید یکی سایه ی خودش را ملاقات کرد و بدینسان آن ها به گونه ی دیگری فکر کردند و شفا یافتند و در غیاب مردم نادان و خطرناک و در غیاب آن ها که بدون معنا و بدون روح می زیستند زمین هم التیام یافت و وقتی که آن دوره ی پر خطر گذشت مردم به خیابان آمدند و برای مردگان گریستند و تصمیم گرفتند که کارهای جدیدی انجام دهند و رویاهای جدیدی ببینند و بدینسان زمین را به طور کامل شفا دادند همچنان که خود به طور کامل شفا یافته بودند