آرامش درون‌ خودت هست ، نه دیگران هیچ اتفاق یا شخصی، به تو ...

آرامش درون‌ خودت هست ، نه دیگران هیچ اتفاق یا شخص
آرامش درون‌ خودت هست ، نه دیگران

هیچ اتفاق یا شخصی،
به تو آرامش حقیقی نمی‌بخشد.

چون آرامش،
چیزی نیست که آنرا در پدیده ها
و دیگران جستجو کنی.

گاهی تو فکر می کنی با حضور دیگری
آرامش می گیری و دیگری آرام جان توست
و وابسته می شوی و در نبود دیگری
افسرده می شوی و خواهان تملک هستی
و از همین وابستگی جهنمی برای خود می سازی

زیرا آن آرامش سطحی که از دیگری می گیری
برای مدت کوتاهی نَفْست را راضی می کند

و اگر چیزی بر خلاف میل ت صورت گیرد
این بار نَفْس بیشتر آشفته می شود

زیرا در تجربه قبلی به درونت
و به آن معلم که خواهان راهنمایی ات بود

نگاهی نینداختی و راه ساده و آسان را در پیش گرفتی
و این بار دنیا آزمون دیگری برایت ترتیب می دهد
و آن معلم بسیار صبور هست و تا نیاموزی رهایت نمی کند

به آن راهنما و معلم دلسوز درونت گوش بده تا بتوانی بیاموزی
که آرامش واقعی درون توست.

آن اتفاقات ،افراد و موانع ،
به این دلیل
بر سر راهت قرار گرفتند
تا به تو بیاموزند که
از سر راه خود کنار بروی.