در بازی زندگی یاد میگیری: اعتماد به حرف های قش...

در بازی زندگی یاد میگیری:
اعتماد به حرف های قشنگ بدون پشتوانه،
مثل آویختن به طنابی پوسیدست!
یاد میگیری:
نزدیکترین ها به تو،
گاهی میتوانند دورترین ها باشند...
یاد میگیری:
آنقدر از خودت برای روز مبادا
پس انداز داشته باشی،
تا بتوانی یک روزی تمام خودت
رو بغل کنی و بروی و در جایی
که شنیده و فهمیده نشوی نمانی...
یاد میگیری:
دیوار خوب است
سایه درخت مطلوب است
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست...